Μεσόγειος και Παλαιστίνη στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ

Δύο σημαντικούς δημιουργούς ντοκιμαντέρ τιμά το 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Εικόνες του 21ου αιώνα: Τον πολυβραβευμένο εκπρόσωπο του πολιτικού ντοκιμαντέρ από το Ισραήλ, Εγιάλ Σιβάν και τον Έλληνα της διασποράς, Ελληνογάλλο δημιουργό Άγγελο Αμπάζογλου. Θα βρεθούν >>>

στη Θεσσαλονίκη, για να παρουσιάσουν τις ταινίες τους.

Στο σινεμά του Άγγελου Αμπάζογλου διασταυρώνονται πολιτισμικά στοιχεία των λαών της Μεσογείου, όπως έχουν καταγραφεί στο χρωμόσωμα του ίδιου του δημιουργού. Έλληνας που ζει στη Γαλλία, με τούρκικες ρίζες από την πλευρά του πατέρα του, ο Αμπάζογλου ανιχνεύει μέσα από το έργο του, δεσμούς και εκλεκτικές συγγένειες που ξεπερνούν την έννοια «σύνορο». Υπερβαίνει τα όρια της τεκμηρίωσης και της μυθοπλασίας κι ενσωματώνει στα ντοκιμαντέρ του μυθοπλαστικά στοιχεία, με στόχο της ανάδειξη του εκάστοτε θέματός του.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η τελευταία του ταινία(φωτογραφία) Mustafa’s Sweet Dreams(2012), η οποία προβάλλεται την επόμενη εβδομάδα στο διαγωνιστικό τμήμα Generation 14plus του φετινού Φεστιβάλ Βερολίνου. Με οδηγό τα όνειρα του 16χρονου Μουσταφά - που εργάζεται ως μαθητευόμενος μπακλαβατζής στην Γκαζιαντέπ, την «πρωτεύουσα του μπακλαβά» στην Ανατολική Τουρκία και επιθυμεί να ανοίξει το δικό του ζαχαροπλαστείο - ο Αμπάζογλου καταγράφει με ευαισθησία μια κοινωνία που εξελίσσεται διατηρώντας ταυτόχρονα τις παραδόσεις και τα πολιτιστικά στοιχεία που την έχουν διαμορφώσει.

Το ντοκιμαντέρ του “Έγκλημα στην αρχαία αγορά” (2006), το οποίο προβλήθηκε από το ARTE, παρακολούθησαν 1.200.000 θεατές. Η ταινία, που απέσπασε το βραβείο Prix Europa 2006, ζωντανεύει τους ήρωες των αστυνομικών μυθιστορημάτων του Πέτρου Μάρκαρη, με ήρωα τον αστυνόμο Χαρίτο.

Ο Εγιάλ Σιβάν στη Θεσσαλονίκη

Το 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης πραγματοποιεί, επίσης, αφιέρωμα στο έργο του Εγιάλ Σιβάν(δεξιά), αυστηρού κριτικού του Ισραήλ, παρουσιάζοντας μια επιλογή αντιπροσωπευτικών ταινιών του.

Γεννημένος το 1964 στην Χάιφα, ο Σιβάν εργάστηκε ως φωτογράφος στο Τελ Αβίβ και το 1985 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι. Έκτοτε μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στην Ευρώπη και το Ισραήλ. Μέσα απ’ το έργο του, ο δημιουργός επιχειρεί να στοιχειοθετήσει μια εναλλακτική, τολμηρή ανάγνωση του αδιεξόδου Ισραηλινών – Παλαιστινίων, η οποία συχνά τον έχει φέρει αντιμέτωπο με λογοκρισία και αντιδράσεις.

Οι εύθραυστες δυναμικές ανάμεσα σε Ισραήλ και Παλαιστίνη αποτυπώνονται στο ντοκιμαντέρ Route 181, Fragments of a journey in Palestine-Israel (2003), μια σκηνοθετική σύμπραξη του Σιβάν με τον παλαιστίνιο συνάδελφό του Μισέλ Κλεϊφί. Το οδοιπορικό των δυο κινηματογραφιστών στην περιοχή είναι ένα διαφωτιστικό ημερολόγιο δρόμου που αναδεικνύει ένα περίπλοκο μωσαϊκό απόψεων και προσωπικών ιστοριών.

Με παρόμοια λογική, στο ντοκιμαντέρ Jaffa The Orange’s Clockwork (2009)ο Σιβάν στοχάζεται επάνω στο χρονικό της ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης, με αφετηρία το περίφημο πορτοκάλι με την επωνυμία «Γιάφα», αποκαλύπτοντας μεγάλες αλήθειες για τη Μέση Ανατολή.