Τι κι αν έχει σκηνοθετήσει επιτυχίες; Ο σκηνοθέτης των ταινιών Πλαγίως και About Schmidt, ο ελληνικής καταγωγής Αλεξάντερ Πέιν, που ήρθε στη Θεσσαλονίκη για να παρουσιάσει την νέα του ταινία Οι Απόγονοι, με πρωταγωνιστή τον Τζορτζ Κλούνεϊ, παραδέχεται ότι παράτησε ταινία στη μέση, επειδή δεν έβρισκε χρήματα!

Ουδέν κακόν, όμως, αμιγές, καλού: Το αποτέλεσμα ήταν να γυρίσει τους “Απογόνους” και να χαρίσει στον Τζορτζ Κλούνεϊ να δώσει την ερμηνεία της ζωής του!

Η ταινία αποτελεί μια τρυφερή και σκληρά αστεία καταγραφή της σχέσης ενός πατέρα με τις δύο κόρες του, όταν η μητέρα τους πέφτει σε κώμα. Την ίδια ώρα εκείνος καλείται να λάβει μια απόφαση που θα αλλάξει το μέλλον μιας τεράστιας παρθένας έκτασης στη Χαβάη.

Στη συνέντευξη Τύπου, ο Αλεξάντερ Πέιν και ο διευθυντής φωτογραφίας της ταινίας Φαίδων Παπαμιχαήλ, μίλησαν για το ελληνικό σινεμά, για την κρίση, για τον διάσημο πρωταγωνιστή του. Ο Ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης εξέφρασε την επιθυμία του να σκηνοθετήσει μια ελληνική ταινία στη χώρα μας.

”Πέρασα περίπου τρία χρόνια γράφοντας το σενάριο για μια ταινία που δεν έχει βγει ακόμα. Όταν τελικά κατάλαβα ότι δεν μπορούσαν να βρεθούν τα χρήματα για την άλλη ταινία, αποφάσισα να κάνω τους Απόγονους. Αυτό έγινε πριν από δύο χρόνια.

Σύμφωνα με τον Πέιν, ο Κλούνεϊ “ήθελε να συνεργαστούμε στο Πλαγίως (όχι για τον ρόλο του Τζιαμάτι), αλλά δεν ήταν κατάλληλος για εκείνον τον ρόλο. Είναι όμως ιδανικός για τον ρόλο στους Απογόνους. Όλοι λένε για το πόσο όμορφος είναι. Αναρωτιέμαι καμιά φορά: αν δεν ήταν ηθοποιός, εάν δούλευε για παράδειγμα σε ένα βενζινάδικο, θα πρόσεχαν την εμφάνισή του;

Πριν συνεργαστώ με τον Τζ.Κλούνεϊ, όλοι μου έλεγαν τι τυχερός που ήμουν, ότι η συνεργασία με τον Τζορτζ είναι ένα μεγάλο δώρο. Είχαν δίκιο. Είναι συνεργάσιμος, απίστευτος επαγγελματίας”.

Ήταν, μόλις, η δεύτερη φορά που ο Πέιν συνεργαζόταν με σταρ. Η πρώτη ήταν στο About Schmidt με τον Τζακ Νίκολσον. “Είναι πολύ καλό να δουλεύεις με μεγάλους σταρ, γιατί έχουν κάνει πολύ περισσότερες ταινίες από ότι εσύ και μπορούν να σου πουν όταν κάνεις λάθος. Ήταν σαν να οδηγούσα Φίατ και ξαφνικά να βρέθηκα να οδηγώ μια Μαζεράτι”, λέει.

Όταν τον ρωτούν για τις low badged παραγωγές, στην κουβέντα μπαίνει και ο διευθυντής φωτογραφίας του, Φαίδων Παπαμιχαήλ: “Τα στούντιο θα γυρίζουν τις μεγάλες ταινίες, τους Μπάτμαν και τους Iron Man. Αυτό μπορεί να ανοίξει δρόμους και για μικρότερου προϋπολογισμού ταινίες. Χρειάζονται και οι ταινίες μικρότερου κόστους. Σκηνοθέτες θέλουν να γυρίζουν καλλιτεχνικές ταινίες χωρίς πολλά χρήματα. Υπάρχουν ανεξάρτητοι σκηνοθέτες και σήμερα μπορούν να κάνουν ταινίες με 200.000 δολάρια”.

-Ή και λιγότερα, μπαίνει στην κουβέντα ο Πέιν.

Κι ο Παπαμιχαήλ συνεχίζει: “Υπάρχουν πολλές ιστορίες που μπορείς να διηγηθείς με 200.000 δολάρια. Πιστεύω ότι τα στούντιο θα γυρίζουν μπλοκμπάστερ και κάποια από τα κέρδη θα πηγαίνουν σε μικρότερες ταινίες, από τις οποίες δεν πιστεύουν ότι θα έχουν τόσο κέρδος, για λόγους πρεστίζ”.

Στο σημείο αυτό, ο Πέιν επισημαίνει ότι “οι παραγωγοί δεν πηγαίνουν στα Όσκαρ με τους Transformers”! Για να προσθέσει ο διευθυντής φωτογραφίας: “Και οι σταρ το ίδιο. Κάνουν μεγάλες ταινίες για να βγάλουν κάποια χρήματα, αλλά θέλουν να κάνουν ταινίες που θα πάρουν βραβεία που θα έχουν νόημα. Όπως ο Τζορτζ Κλούνεϊ, ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ”.

Ο Αλεξάντερ Πέιν παραδέχεται ότι δε βλέπει αμερικανικό κινηματογράφο (“μόνο τρεις με τέσσερις ταινίες τη χρονιά”), για τον οποίο πιστεύει ότι “λείπουν ο χαρακτήρες, η ιστορία, η ανθρωπιά, η εγγύτητα στην πραγματικότητα. Υπάρχουν αριστουργηματικές ταινίες που γυρίζονται, όχι όμως απαραιτήτως αμερικάνικες. Φέτος βρήκα εξαιρετικό το ιρανικό “Ένας Χωρισμός’”, λέει.

Όσο για τα Όσκαρ… “Δεν τα σκέφτομαι όταν κάνω μια ταινία. Τα σκέφτομαι όταν αρχίζουν και με ρωτάνε για αυτά”!

Η επόμενη ταινία του, που θα συνεργαστεί ξανά με τον Φ. Παπαμιχαήλ και τα γυρίσματά της θα αρχίσουν το Μάιο, “θα είναι μια μικρή κωμωδία, γυρισμένη σε ασπρόμαυρο. Θα γυριστεί ψηφιακά και θα προβληθεί στην τηλεόραση έγχρωμη”.

Όπως λέει, θέλει να κάνει μια ελληνική ταινία. “Το λέω εδώ και χρόνια και επιτέλους φαίνεται ότι μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Μετά από μερικές ακόμα αμερικάνικες ταινίες, θέλω να μετακομίσω στην Ελλάδα, να μάθω -επιτέλους- λίγα καλύτερα ελληνικά και να κάνω μια ελληνική ταινία. Θέλω να έρθω, να είμαι ανοιχτός σε ιδέες, αν και έχω στο μυαλό μου μια ιδέα. Δυστυχώς, δεν μπορώ να τη μοιραστώ μαζί σας”.

Αναφέρεται με χαρά στον “Κυνόδοντα” και το “Attenberg” τις δυο ελληνικές ταινίες που ταξιδεύουν εκτός συνόρων και προσθέτει: “Περίμενα όλη μου τη ζωή για να γίνει κάτι τέτοιο. Συχνά η κρίση είναι καλή για τις τέχνες. Οι κινηματογραφιστές έχουν κάτι να πουν για την κατάσταση (άμεσα ή μεταφορικά), τότε αυτή είναι μια θαυμάσια ευκαιρία να μετατραπεί αυτό σε φωνή και να ταξιδέψει στον κόσμο”.

Όσο για την ελληνική οικονομική κρίση, “είναι τρομοκρατικό και σπαραξικάρδιο και απογοητευτικό. Φαίνεται πως δεν υπάρχει εύκολη λύση. Είναι τρομερό. Είμαι πολύ συγκινημένος που είμαι εδώ, έστω και για τρεις μέρες. Έχει σημασία που είμαι εδώ, μιλάω με τον κόσμο, αισθάνομαι αλληλεγγύη. Εμείς οι Έλληνες της διασποράς διαβάζουμε κάθε μέρα τις εφημερίδες, πολύ προβληματισμένοι, και αισθανόμαστε κοντά στους Έλληνες. Είμαι Αμερικάνος, ζω μια τελείως διαφορετική ζωή στην Ελλάδα, αλλά σε αυτή τη δύσκολη στιγμή το ελληνικό DNA μου και η ελληνική καρδιά μου ξυπνούν ξανά”.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Φ. Παπαμιχαήλ: “Έχω φίλους που δουλεύουν εδώ. Προσπαθώ να τους δώσω κουράγιο, τους λέω να μην είναι αρνητικοί, να σκέφτονται θετικά, να συνεχίσουν να δουλεύουν. Πρέπει να κάνουμε την Ελλάδα ανταγωνιστική, να γυρίζονται ταινίες, να έρθουν ξένα στούντιο στην Ελλάδα για να γυρίσουν ταινίες. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε. Πρέπει να σφίξουν όλοι το ζωνάρι και να δουλέψουν. Οι Αμερικανοί δουλεύουν πολύ σκληρά και θυμώνουν με τους Έλληνες γιατί θεωρούν ότι δεν δουλεύουν τόσο πολύ και ότι έχουν μεγάλα προνόμια. Αισθάνονται μια εχθρότητα, αλλά ουσιαστικά δεν καταλαβαίνουν την κατάσταση”.