Γενεές 14 περνά την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ η Νομαρχιακή Α Θεσσαλονίκης του… ΠΑΣΟΚ! Μετά από τη συνεδρίασή της, εξέδωσε πραγματικό μανιφέστο, με το οποίο καλεί την κυβέρνηση να αλλάξει ρότα! Κι αυτό, την ίδια μέρα που, στο Μαξίμου, πανηγυρίζουν για το “κούρεμα”!

 

“Οι πολίτες αισθάνονται προδομένοι κι εμείς ΔΕΝ μπορούμε να ανεχθούμε άλλο αυτήν την κατάσταση”, αναφέρεται επί λέξει στο κείμενο! Και προστίθεται: “ΔΕΝ μπορούμε να δεχθούμε ότι η ιδεολογία μας και οι πολιτικές μας καταβολές είναι ανίκανες να αντιμετωπίσουν μια μείζονα κρίση. Ίσα- ίσα, πιστεύουμε το ακριβώς αντίθετο”.

Τα μέλη της νομαρχιακής Α Θεσσαλονίκης του ΠΑΣΟΚ παραδέχονται ότι η κυβέρνηση ήταν ανέτοιμη να αναλάβει τις τύχες της χώρας, ότι διαψεύστηκε η πολιτική του Μνημονίου κι ότι “το κράτος είναι ανίκανο να προσφέρει τα ελάχιστα”!

Αναρωτιούνται, ακόμη, τι απαντά το κίνημα για την αλλαγή της προεκλογικής ατζέντας, την κακή λειτουργία του κράτους, την απουσία διαλόγου, την αποτυχία καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, τη “συνεχιζόμενη παρασιτική λειτουργία τμημάτων του ιδιωτικού τομέα σε βάρος του δημοσίου”, επικαλούμενοι τον τομέα της Υγείας!

“Υπήρχε και άλλος δρόμος πέρα από τη νεοφιλελεύθερη, ευρωπαϊκής προέλευσης, επιβολή- κατεύθυνση για την έξοδο από την κρίση με περικοπές εισοδημάτων και κοινωνικών δαπανών και ατιμωρησία της «αεριτζίδικης» , δήθεν εθνικής, αστικής τάξης”, τονίζουν και προσθέτουν: “Η λύση περνάει μέσα από το ΠΑΣΟΚ”.

Μία… πρόταση κατά της ΝΔ

Στο μανιφέστο υπάρχει μια αποστροφή κατά της Νέας Δημοκρατίας και των αριστερών κομμάτων: “Η ΝΔ ξέρει και κάνει ότι δεν καταλαβαίνει και η παραδοσιακή αριστερά καταλαβαίνει, αλλά κάνει ότι δεν ξέρει”, υπογραμμίζεται. Και, φυσικά, μία, μόνον, πρόταση, δεν έχει καμία σχέση με τον καταγγελτικό λόγο κυβερνητικών στελεχών, που κουράζουν με το να αποδίδουν όλα τα κακά της μοίρας της χώρας στη… Νέα Δημοκρατία και στον “επαναστάτη ΣΥΡΙΖΑ”.

Το ΠΑΣΟΚ Α Θεσσαλονίκης κρούει τον κώδωνα του κινδύνου: “Η ικανότητα παρέμβασης του ΠΑΣΟΚ, αλλά και η προοπτική ύπαρξής του, ελαττώνεται επικίνδυνα. Αν δεν παρθούν ουσιαστικές αποφάσεις, σε κομματικό και κυβερνητικό επίπεδο, τα περιθώρια θα μηδενιστούν. ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ! ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ”, αναφέρεται επί λέξει!

Λύση το Συνέδριο

Τα στελέχη του κινήματος στη Θεσσαλονίκη προτείνουν στην κυβέρνηση “μέσα από έναν ουσιαστικό διάλογο με την κοινωνία, έστω και υπό αυτές τις συνθήκες, να καταθέσει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα εξόδου” από την κρίση. Και προτείνουν έξοδο από το ΠΑΣΟΚ “που εκθρέφει και ενισχύει τον συνδικαλισμό συντεχνιακού και κοινωνικά προκλητικού τύπου”, “που που τελικά αδειάζει από κάθε σύγχρονο περιεχόμενο , ιδέες όπως το OPEN GOV”, “που έχει διαφορετικά κριτήρια για ίδιες περιπτώσεις” και στο οποίο “ο καθένας επιβάλλει, όπου μπορεί, τα δικά του πρόσωπα και πολιτικές”!

Όσο για το πώς θα γίνουν αυτές οι αλλαγές που προτείνονται; Μέσω του επερχόμενου συνεδρίου του κινήματος, φυσικά κι όχι εκτός οργάνων του ΠΑΣΟΚ… Το οποίο συνέδριο χαρακτηρίζεται “τελευταία ευκαιρία”!

Το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης έχει ως εξής:

Τα τελευταία χρόνια, κυρίως από το 2004 και μετά, η πολυεπίπεδη κρίση που υπόβοσκε στη χώρα βγήκε στην επιφάνεια και βαθαίνει, οδηγώντας μεγάλα κομμάτια του ελληνικού λαού στην εξαθλίωση, στη δραματική επιδείνωση των συνθηκών της ζωής τους και στη μετανάστευση(το καλύτερο, ίσως, δυναμικό της νέας γενιάς). Η ανεργία, που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αυξηθεί κι άλλο, και τώρα και η εφεδρεία αποτελεί δυστυχώς το μόνιμο εφιάλτη κάθε ελληνικής οικογένειας, που ζει από τον καθημερινό της μόχθο. Η αντιμετώπισή της είναι επείγουσα προτεραιότητα. Ο κόσμος της μισθωτής εργασίας και οι έντιμοι αυτοαπασχολούμενοι, ότι ήταν να δώσουν  το έδωσαν και με το παραπάνω.

Παράλληλα, παρά τις τελευταίες προσπάθειες, η αίσθηση ατιμωρησίας και αδικίας εμπεδώνεται ισχυρά, στην πλειοψηφία του ελληνικού λαού και οδηγεί σε πλήρη απονομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος, που εκλαμβάνει και απαράδεκτες συμπεριφορές, όπως οι προπηλακισμοί σε βάρος δημοσίων προσώπων και οι φθορές δημόσιας περιουσίας, αλλά και επικίνδυνες τοποθετήσεις όπως η ενίσχυση των άκρων του πολιτικού φάσματος και η έκφραση μίσους, κυρίως έναντι του ΠΑΣΟΚ.

Οι πολίτες αισθάνονται προδομένοι και εμείς ΔΕΝ μπορούμε να ανεχτούμε άλλο αυτή την κατάσταση.

Είμαστε πρώτα απ’ όλα ενεργά μέλη της κοινωνίας και ενταχθήκαμε στο ΠΑΣΟΚ για να την κάνουμε καλύτερη και δικαιότερη.

ΔΕΝ μπορούμε να δεχθούμε ότι η ιδεολογία μας και οι πολιτικές μας καταβολές είναι ανίκανες να αντιμετωπίσουν μια μείζονα κρίση. Ίσα- ίσα, πιστεύουμε το ακριβώς αντίθετο.

Δυστυχώς, αποδειχθήκαμε ανέτοιμοι( όχι εξ’ ολοκλήρου με δική μας ευθύνη) να αντιμετωπίσουμε τα πράγματα. Η πολιτική μας για το μνημόνιο και τη μη αναδιάρθωση του χρέους διαψεύστηκε. Η χώρα αδυνατεί να βγει στις αγορές το 2011-2012, όπως είχαμε πει την άνοιξη του 2010 και η ύφεση επιδεινώνεται.

Το κράτος είναι ανίκανο να προσφέρει, πολλές φορές και τα ελάχιστα, των δημοσίων αγαθών, που οφείλει.

  1. Στα παιδιά και στις οικογένειές τους, που δεν μπορούν να τα σπουδάσουν, μετατρέποντας την παιδεία σε ταξικό αγαθό.

  2. Στους πάσχοντες, που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της υγείας τους

  3. Σε όσους δυσκολεύονται ή και αδυνατούν να καλύψουν τα στοιχειώδη της ζωής (στέγαση, σίτιση, ένδυση).

  4. Σε όσους έχουν αποκλειστεί, για οικονομικούς λόγους,  από κάθε πολιτιστική και ψυχαγωγική δυνατότητα.

Αλήθεια, πως απαντάμε στα μέλη και στους φίλους του ΠΑΣΟΚ, αλλά και σε κάθε πολίτη για :

  1. Την αλλαγή της προεκλογικής μας ατζέντας;

  2. Την κακή λειτουργία του κράτους; Που είναι η αξιολόγηση των  επικεφαλής οργανισμών, φορέων κ.ά.; Οι περισσότεροι δεν τοποθετήθηκαν αξιοκρατικά, αλλά ως αποτέλεσμα ισορροπιών και συμβιβασμών.

  3. Την  απουσία διαλόγου για την έξοδο από την κρίση;

  4. Την αποτυχία, ως τώρα, στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, της εισφοροδιαφυγής, της μαύρης εργασίας και του λαθρεμπορίου; Και μάλιστα όταν υπάρχουν απλές και εφαρμόσιμες λύσεις, με την βοήθεια και της τεχνολογίας;( θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε εδώ και τις προτάσεις που καταθέσαμε για το φορολογικό σύστημα, στις αρχές Σεπτεμβρίου)

  5. Την συνεχιζόμενη παρασιτική λειτουργία τμημάτων του ιδιωτικού τομέα, εις βάρος του δημοσίου;(π.χ. στο χώρο της Υγείας και της Παιδείας)

Εμείς, αλλά και τα περισσότερα από τα μέλη και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ, καθώς και οι άλλοι πολίτες πιστεύουμε :

  1. Υπήρχε και άλλος δρόμος πέρα από τη νεοφιλελεύθερη, ευρωπαϊκής προέλευσης, επιβολή- κατεύθυνση για την έξοδο από την κρίση με περικοπές εισοδημάτων και κοινωνικών δαπανών και ατιμωρησία της «αεριτζίδικης» , δήθεν εθνικής, αστικής τάξης.

  2. Ότι η «πολιτική τάξη» έχει αυτονομηθεί από την κοινωνία και κινείται περίκλειστη σε ένα δικό της κόσμο, μακριά από την πραγματικότητα.

  3. Ότι ο κίνδυνος της χρεοκοπίας και ότι αυτή σημαίνει, είναι υπαρκτός και όχι ιδεολογική τρομοκρατία.

  4. Ότι δεν είμαστε ανίκανοι να τα βγάλουμε πέρα, αλλά ότι η λύση περνάει μέσα από το ΠΑΣΟΚ.

  5. Ότι υπάρχει προοπτική, που μπορεί να οδηγήσει στο να μην  πτωχεύσει η χώρα, αλλά ούτε και οι πολίτες της.

Είμαστε στο μέσο της διαδρομής, που μας εμπιστεύτηκε στις 4/10/2009 ο ελληνικός λαός. Ουσιαστικές πολιτικές συμμαχίες ΔΕΝ υπάρχουν. Η ΝΔ ξέρει και κάνει ότι δεν καταλαβαίνει και η παραδοσιακή αριστερά καταλαβαίνει, αλλά κάνει ότι δεν ξέρει.

Οι κοινωνικές συμμαχίες εξαντλούνται. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να οδηγεί σε υποταγή σε συντεχνιακά συμφέροντα, αλλά σε διαρκή σύγκρουση μαζί τους , που άλλωστε είναι αναγκαίος όρος για την προοδευτική  αναδιάρθρωση της κοινωνίας.

Η  ικανότητα παρέμβασης του ΠΑΣΟΚ, αλλά και η προοπτική ύπαρξής του, ελαττώνεται επικίνδυνα. Αν δεν παρθούν ουσιαστικές αποφάσεις, σε κομματικό και κυβερνητικό επίπεδο, τα περιθώρια θα μηδενιστούν.

ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ!  ΔΕΝ  ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ!

Η εθνική συνδιάσκεψη και η πορεία προς το Συνέδριο, ο προϋπολογισμός και το χρονοδιάγραμμα εξόδου από την κρίση είναι οι «σιδηροδρομικές ράγες» που έχουμε μπροστά μας.

  1. Η κυβέρνηση, μέσα από έναν ουσιαστικό διάλογο με την κοινωνία, έστω και υπό αυτές τις συνθήκες, οφείλει να καταθέσει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα εξόδου, με δίκαιη κατανομή των βαρών και ιεράρχηση πίστωσης των ωφελειών, που θα προκύψουν. Εκεί να χτίσουμε τη νέα συμμαχία, ενάντια στην παρασιτική και συντεχνιακή οργάνωση της κοινωνίας και του κράτους. Είμαστε στη μέση του ποταμού. Οφείλουμε να πάμε απέναντι. Η κοινοβουλευτική ομάδα και το υπουργικό συμβούλιο έχουν τη μεγάλη ευθύνη. Ας την αναλάβουν πλήρως.

Απέναντι όμως,  πρέπει να πάμε κυρίως τους αδύνατους, τους μη έχοντες, τους σημερινούς μη προνομιούχους, και μάλιστα, όσο το δυνατό λιγότερο βρεγμένους.   Αυτό το στοίχημα πρέπει να το απαντήσουμε στους επόμενους μήνες και με συγκεκριμένο ορίζοντα. Η κατοχύρωση ελάχιστου επιπέδου δημοσίων υπηρεσιών, προς όλους, οφείλει να είναι η επείγουσα προτεραιότητα. Η δημοσιονομική διάσωση της χώρας πρέπει να είναι η σταθερή μας προσήλωση.

Ο τερματισμός της ηθικής και οικονομικής εξαθλίωσης συμπολιτών μας και η επιστροφή της πολιτικής, αντί της λογιστικής διαχείρισης, πρέπει να είναι διαρκώς στο νου μας.

  1. Χωρίς την κρίσιμη παρέμβαση του οργανωμένου ΠΑΣΟΚ σε όλα αυτά, θα αποτύχουμε. Η προσυνεδριακή πορεία και το συνέδριο, το 2012, είναι η τελευταία μας ευκαιρία. Χρειάζεται λοιπόν ένα συνέδριο, που θα το προσδιορίσουν τα ενεργά μέλη του ΠΑΣΟΚ και όχι περαστικοί του δήθεν « ανοιχτού», αλλά στην ουσία διάτρητου κόμματος. Με πολιτικό διάλογο και δεσμευτικές αποφάσεις σε όλα τα επίπεδα(τοπικό, περιφερειακό, κεντρικό).

Με ψηφοφορίες και δημοψηφίσματα, μεταξύ των ενεργών μελών και φίλων, όπου χρειαστεί, κυρίως για τα μείζονα ζητήματα, όπως είναι οι πολιτικές εξόδου από την κρίση. Με εκλογή οργάνων, χωρίς περιττούς προσδιορισμούς  και ποσοστώσεις. Ισότιμη συμμετοχή όλων, στη βάση της ενεργού παρουσίας και της ανιδιοτελούς πίστης στις αρχές μας.

Ιδεολογική, πολιτική, κοινωνική και οργανωτική επαναφορά του ΠΑΣΟΚ, σε αυτά που το προσδιόρισαν, ως πλειοψηφική και ηγεμονική δύναμη αλλαγής και όχι παραμονή σε ένα:

  • ΠΑΣΟΚ των βουλευτών, των στελεχών και των παραγόντων, όπου ο καθένας επιβάλλει, όπου μπορεί, τα δικά του πρόσωπα και πολιτικές, πολλές φορές χωρίς αξιοκρατία, χωρίς διαφάνεια, χωρίς διάλογο και χωρίς να δίνει τελικά, λόγο για τις επιλογές του και τα αποτελέσματά τους.

  • ΠΑΣΟΚ των διασυνδέσεων είτε με πρόσωπα , είτε με καταστάσεις, που οδηγούν σε ατασθαλίες, σε εξωθεσμικές αποφάσεις, σε ανοχή γεγονότων που βλάπτουν και προκαλούν.

  • ΠΑΣΟΚ που έχει διαφορετικά κριτήρια για ίδιες περιπτώσεις. Οι νόμοι και οι αποφάσεις να μην θεσπίζονται και να μην αλλάζουν κατά το δοκούν, αλλά στη βάση της εξυπηρέτησης του συλλογικού συμφέροντος.

  • ΠΑΣΟΚ που τελικά αδειάζει από κάθε σύγχρονο περιεχόμενο , ιδέες όπως το OPEN GOV, με τις καθυστερήσεις στη στελέχωση του κράτους, για να εξυπηρετούνται ισορροπίες, να τοποθετούνται πρόσωπα ξένα με την πολιτική και τις αρχές μας, μόνο και μόνο επειδή είναι προσκολλημένα κοινωνικά σε ένα ευρύ κύκλο της εξουσίας.

     Το πολιτικό περιβάλλον του Πρωθυπουργού και των υπουργών, για να είναι αποδοτικό πρέπει να στελεχώνεται από τα θεσμοθετημένα όργανα του κράτους και του ΠΑΣΟΚ (το καθένα με το διακριτό του ρόλο)

  • ΠΑΣΟΚ που εκθρέφει και ενισχύει τον συνδικαλισμό συντεχνιακού και κοινωνικά προκλητικού τύπου, που προβάλλει τα στενά κλαδικά αιτήματα, αγνοώντας ή και ενάντια στις σύγχρονες απαιτήσεις και ανάγκες της πλειοψηφίας των πολιτών.

  • ΠΑΣΟΚ που αρνείται να συζητήσει και να πάρει θέση για κάθε τι που εναντιώνεται στη λειτουργία του Κράτους και της κοινωνίας με διαφάνεια , με σύγχρονο τρόπο, με αξιοπρέπεια και πολιτισμό, με ελεύθερη άσκηση των δικαιωμάτων των πολιτών, με γνώση του τι γίνεται στον κόσμο και του  τι συμβαίνει στη χώρα.

  • ΠΑΣΟΚ που δεν ανέχεται τη λειτουργία οργανώσεων που θα συγκροτούνται δημοκρατικά και έπειτα από πολιτικό διάλογο, θα ελέγχουν , θα καθοδηγούν, θα προτείνουν λύσεις και θα εμπλουτίζουν διαρκώς την πολιτική μας με ιδέες και θέσεις.

  • ΠΑΣΟΚ που εν τέλει ΔΕΝ θα λειτουργεί χωρίς δημοκρατία , χωρίς σεβασμό στα όργανα και χωρίς τήρηση του καταστατικού ως ενός ανδρός αρχή, ΔΕΝ θα είναι συλλογικό και ΔΕΝ θα αποκόπτεται από το λαό και τις ρίζες του.

Χρειάζονται απαντήσεις σε όλα :

  • Τη λειτουργία του Κράτους και των θεσμών.

  • Την τιμωρία και παραπομπή των υπευθύνων.

  • Την ύπαρξη οριστικού χρονοδιαγράμματος για την αναλογική δημοσιονομική προσαρμογή, την ανάπτυξη, την απομείωση των υποχρεώσεων (δανειακών και άλλων ) των πολιτών, την απεμπλοκή από την Τρόικα

  • Την αποκατάσταση των αδικιών

  • Τη θωράκιση της χώρας για να μην ξαναζήσουμε τα ίδια

  • Την ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ, με συλλογική ευθύνη και πρωτοβουλίες,   με πολιτικό πλαίσιο, χωρίς λογικές αποκλεισμού, ποσοστώσεων και «δήθεν» δημοκρατικών δικαιωμάτων, που τελικά καταργούν τη δημοκρατία και το διάλογο.

Η πορεία προς το Συνέδριο και η ανοιχτή συζήτηση για την οικονομική και κοινωνική, κυρίως, πολιτική, είναι η τελευταία χαραμάδα ελπίδας που έχουμε.

Υπάρχουν και αντικειμενικές προϋποθέσεις γι’ αυτό;

  • Τα αποτελέσματα της εθνικής συνδιάσκεψης, κυρίως σε περιφερειακό επίπεδο.

  • Οι «νησίδες» δικαιοσύνης στον προϋπολογισμό και στη φορολογική πολιτική (ο περιορισμός της φοροδιαφυγής με την σκλήρυνση του νομοθετικού πλαισίου, τις διασταυρώσεις, τον έλεγχο των χρηματικών ροών, τον έλεγχο στην «πηγή» με το σύστημα ELENXIS, τα αντικειμενικά κριτήρια, την αναλογικότητα στην κατανομή βαρών, την ελάφρυνση δανειακών υποχρεώσεων, τον έλεγχο του ΑΣΕΠ στην διαδικασία του ΕΣΠΑ  κ.α.)

  • Η διάθεση, όσων απομείναμε, να δώσουμε τη μάχη της επαναφοράς.

  • Η απουσία τεκμηριωμένης εναλλακτικής πρότασης από τα άλλα κόμματα.

  • Ο εμπλουτισμός των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου και η καταβολή της 6ης  δόσης.

  • Η διαφαινόμενη αλλαγή σε Γαλλία και Γερμανία, που μπορεί να αλλάξει ξανά την Ευρώπη, στο πεδίο της κοινωνικής συνοχής με :

  • Το Ευρωομόλογο και το κοινωνικό-λαϊκό ομόλογο

  • Το κοινό ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό σύστημα

  • Την κοινή – αναλογική κάλυψη των αμυντικών δαπανών και των δαπανών ασφάλειας.

  • Τους ενιαίους φορολογικούς κανόνες

Είναι το πεδίο στρατηγικής αναφοράς της προοδευτικής- σοσιαλιστικής μας προοπτικής.

Πρέπει να πείσουμε πρώτα τον εαυτό μας και μετά, αλλά όχι πολύ αργότερα και τους άλλους πολίτες.

Χρειάζονται αλλαγές και προσαρμογές, σε πρόσωπα – πολιτικές- λειτουργίες και συμπεριφορές.

Χρειάζεται τελικά νομιμοποίηση εκ νέου, της πολιτικής μας, αφού γίνουν όλα αυτά.

Νομιμοποίηση και σε κομματικό αλλά και στο ευρύτερο πεδίο. Με διλημματικό χαρακτήρα, όπου χρειάζεται(δημοψήφισμα) και με συνολική επιλογή, αν καταστεί αναγκαίο (εκλογές).

Με περιφρούρηση της Εθνικής μας κυριαρχίας, που είναι και συνταγματική μας υποχρέωση.

Εμείς είμαστε ΕΔΩ για να δώσουμε τη μάχη για μια πολιτική με άλλα προσδιοριστικά χαρακτηριστικά, συμβατά με τις αρχές μας και τη φυσιογνωμία μας . Να τη δώσουμε όλοι μαζί, μετά από μια νέα συμφωνία κοινωνικών συμμαχιών και πολιτικής τους εκπροσώπησης.

Για την υλοποίηση όσων προεκλογικά δεσμευτήκαμε, για μια δίκαιη κοινωνία.

Είναι η τελευταία ευκαιρία.