«Παρά τις πρωτοφανείς αντιξοότητες καταφέραμε να πετύχουμε το στόχο μας», τόνισε ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, μετά την ολοκλήρωση της συνόδου κορυφής όπου επετεύχθη συμφωνία για «κούρεμα» του ελληνικού χρέους κατά 50% –και μας άφησε… άναυδους!

 

Από πότε, δηλαδή, στόχος μας ήταν να μειώσουμε το χρέος μας; Από πότε αυτοί που ως πριν μερικούς μήνες ζητούσαν κάτι τέτοιο και χλευάζονταν από υπουργούς της κυβέρνησης έγιναν… αυτοί που μας έδειξαν το δρόμο; Και αν, τέλος πάντων, ήταν έτσι, γιατί δεν κουρέψαμε το χρέος μας πριν έναν χρόνο; Για να γλιτώσουμε, βρε αδερφέ, όσα έγιναν από τότε ως τώρα;

Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο κ. Παπανδρέου τόνισε ότι οι αποφάσεις που ελήφθησαν δίνουν τη δυνατότητα «να κλείσουμε τους λογαριασμούς με το παρελθόν». Αναφερόμενος στη συμφωνία σημείωσε ότι έχει όλα τα πλεονεκτήματα αυτής της 21ης Ιουλίου, σημειώνοντας συγκεκριμένα τα χαμηλότερα επιτόκια, την επιμήκυνση των χρονικών ορίων απόσβεσης των δανείων και την περίοδο χάριτος. Υπογράμμισε παράλληλα ότι αίρονται βάρη από τον ελληνικό λαό και μεταφέρονται στις τράπεζες, κάνοντας λόγο για δίκαιη κατανομή των βαρών.

Ας κάνουμε, εδώ, ένα χαζό ερώτημα: Ποιοί είναι αυτοί που στηρίζουν τις τράπεζες; Δεν είναι, άραγε, οι Έλληνες καταθέτες; Δεν είναι όλοι αυτοί που δεν έχουν, πλέον, σάλιο, για να πληρώσουν τις δόσεις των πιστωτικών τους καρτών; Θα… τους κουρέψουν τα χρέη οι τράπεζες; Όχι βέβαια!

Οι τράπεζες με τη διασφάλιση της ρευστότητας και την επανακεφαλαιοποίηση εξυγιαίνονται πλήρως, δήλωσε ο Πρωθυπουργός και πρόσθεσε ότι πιθανόν ένα μεγάλο μέρος των τραπεζικών μετοχών να περιέλθουν στο δημόσιο, ωστόσο μετά την εξυγίανσή των τραπεζών θα υπάρξει εκ νέου διάθεση των μετοχών αυτών.

Και για να μην λέτε πως εμείς που γράφουμε όλα αυτά δεν είμαστε οικονομολόγοι και δεν ξέρουμε, στο αμέσως επόμενο ποστ θα δημοσιοποιήσουμε τη γνώμη ενός οικονομολόγου: Του πρύτανη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Γιάννη Χατζηδημητρίου.

Για να μην τρελαθούμε εντελώς, δηλαδή!