Δικαιώθηκαν -και από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας- δυο οικολογικές οργανώσεις από τη Θεσσαλονίκη κι ένας εκπρόσωπος της κοινότητας Νέας Φώκεας Κασσάνδρας Χαλκιδικής, που είχαν ζητήσει την κατεδάφιση πολυτελών κατοικιών, οι οποίες είχαν ανεγερθεί σε δασική περιοχή. Το ΣτΕ έκρινε πως ...
οι 22 κατοικίες που είναι κτισμένες στη δασική και παραθαλάσσια περιοχής Σταυρονικήτα, είναι παράνομες.
Τις βίλες κατασκεύασε η εταιρεία «Σάνη» κατά τα έτη 1995 - 1998. Τις έχτισε σε έκταση 2.233 στρεμμάτων στην περιοχή Σταυρονικήτα Χαλκιδικής και τις πούλησε σε ιδιώτες.
Τόσο η Ολομέλεια του ΣτΕ, όσο και το Ε΄ Τμήμα, με σειρά αποφάσεων τους (533 - 535/2003 κ.λπ.), ακύρωσαν ως παράνομες τις οικοδομικές άδειες, που επέτρεψαν την ανέγερση στην επίμαχη περιοχή. Ορισμένοι από τους ιδιοκτήτες προσέφυγαν εκ νέου στο ΣτΕ και ζητούσαν την τριτανακοπή των σε βάρος τους αποφάσεων της Ολομέλειας.
Τελικά, το ΣτΕ έκρινε ότι η οικοπεδοποίηση και γενικότερα η χρησιμοποίηση για οικιστικούς σκοπούς ιδιωτικών ή δημόσιων δασών, που συνεπάγεται εξάλειψη της δασικής μορφής τους, απαγορεύεται από το Σύνταγμα, όπως επίσης και ότι η οικιστική αξιοποίηση δεν συνιστά λόγο υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος ο οποίος θα δικαιολογούσε, κατ’ αρχήν, τη μεταβολή του προορισμού του δάσους. Κρίθηκε ακόμη από το ΣτΕ ότι με την ακύρωση των οικοδομικών αδειών δεν υπήρξε επέμβαση στο δικαίωμα της περιουσίας των ιδιοκτητών ακινήτων, αντικείμενη στις διατάξεις των άρθρων 17 του Συντάγματος και 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτόκολλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), αλλά ούτε και παράβαση της αρχής της προστατευόμενης εμπιστοσύνης. Οι δικαστές έκριναν ότι το μέτρο της ακύρωσης των οικοδομικών αδειών δεν αντίκειται στη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας. Κι αυτό επειδή επιδιώκεται η προστασία των δασών.