Δύο Παοκτσήδες συναντούν στον δρόμο ένα φίλο τους.
-Ρε συ Γιώργο, του λένε, πού χάθηκες τόσο καιρό;
-Ε να, είχα δουλειές...
-Δουλειές είχες και πρίν, αλλά τώρα ούτε από τον Σύνδεσμο περνάς. Τί συμβαίνει;
-Ξέρετε ρε παιδιά....να....είμαι ερωτευμένος
-Ερωτευμένος;!;! Καλά, και οι εκδρομές που κάναμε στα εκτός έδρας, η Τούμπα, τα συνθήματα, τα ντου, η Παοκάρα μας, πάνε όλα αυτά;;
-Άστα ρε παιδιά, είμαι πολύ ερωτευμένος, έχω γίνει άλλος άνθρωπος, βλέπω ηλιοβασίλευμα και ριγώ, μυρίζω λουλούδι και κλαίω....
-Σώπα ρε μεγάλε, τόσο;;;
-Σας λέω άλλος άνθρωπος, να φανταστείτε, γράφω και ποιήματα
-Ποιήματα;!;!;!
-Ναι ποιήματα, ακούστε το τελευταίο:
"Το πρόσωπό σου είναι σαν κρίνο
από τα μάτια σου το δάκρυ πίνω
όλη η φύση ανθίζει για μας
γ@μ@9^% ο θρύλος κι ο Πειραιάς!"
Σχόλια
Τα σχόλια ελέγχονται πριν από τη δημοσίευση. Απαντάμε σε επώνυμα σχόλια. Διαγράφουμε υβριστικά σχόλια, που μπορεί να προκαλέσουν εισαγγελική παρέμβαση.
Με τη λέξη επαλήθευσης που ζητάμε, προσπαθούμε να αποφύγουμε τα spam και τυχόν ιούς, που θα βλάψουν και το δικό σας υπολογιστή.