Τρίωρες επαναλαμβανόμενες στάσεις πραγματοποιούν σήμερα οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ από τις 6 π.μ. έως τις 9 π.μ., από τις 2 μ.μ. έως τις 5 μ.μ. και από τις 9 μ.μ. έως τα μεσάνυχτα. Λόγω των στάσεων εργασίας, καταργούνται όλα τα επιβατικά και εμπορικά δρομολόγια, καθώς και τα λεωφορεία της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, πλην των
διεθνών δρομολογίων: 334, 335, 336, 337, τα οποία καταργούνται μόνο στην ελληνική διαδρομή τους και οι επιβάτες τους θα προωθηθούν με λεωφορεία μέχρι Γευγελή και Θεσσαλονίκη αντίστοιχα.
Πάντως, μου έχει δημιουργηθεί η εξής απορία: Μήπως με τις συνεχείς απεργίες το μόνον που γίνεται είναι να απαξιώνεται όλο και περισσότερο το μέσον; Ο κόσμος το εγκαταλείπει όλο και περισσότερο -αφού δεν υπάρχει- κι αυτό είναι βούτυρο στο ψωμί όσων θέλουν να το καταργήσουν. Μήπως -λέω μήπως- θα ΄πρεπε οι εργαζόμενοι να βρουν άλλον τρόπο διαμαρτυρίας;
Κακά τα ψέμματα, ο ΟΣΕ, για να πείσει ότι είναι αναγκαία η ύπαρξή του, χρειάζεται επιβάτες. Αν υπήρχαν επιβάτες στις γραμμές που καταργούνται, ή πρόκειται να καταργηθούν, αυτοί πρώτοι θα ξεσηκώνονταν. Το ελληνικό τρένο, όμως, κατάφερε να απαξιωθεί και σ αυτό δεν ευθύνονται μόνον οι εκάστοτε κυβερνήσεις. Η βρομιά, η αδιαφορία για τον πελάτη και τα δρομολόγια του ενός ατόμου, δεν ήταν δική τους επιλογή. Απλά, βρήκαν σκαλοπάτι και πάτησαν... Κι από εκεί που βρέθηκαν, φρόντισαν ν ανέβουν τη σκάλα με τα σκαλιά δυο - δυο, διορίζοντας συνεχώς, τα δικά τους παιδιά... Κι ύστερα, μετατάσσοντάς τα, στα καλύτερα γραφεία... Αφήνοντας σταθμούς στις εσχατιές της ελληνικής γης, με έναν ήρωα σταθμάρχη -και αν...