Μόνος και ξεχασμένος “έφυγε” από τον κόσμο τούτο ο Τ. Παπασταμάτης, η φωνή του συγκροτήματος των σίξτις Φόρμινξ. Το συγκρότημα, μαζί με τους Ολύμπιανς και, αργότερα, τους Πολ, ήταν από τα πιο αγαπημένα της νεολαίας στις αρχές της δεκαετίας του ‘60, με πλήθος συναυλιών, εμφανίσεων σε κλαμπ και δισκογραφική παρουσία. Από αυτό, εξάλλου, ξεκίνησε την πορεία του στη διεθνή μουσική σκηνή, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου.

“Κι όμως, υπάρχουν φορές που τα στερνά δεν τιμούν τα πρώτα! Ο τραγουδιστής Τάσος Παπασταμάτης, η ψυχή του θρυλικού συγκροτήματος Forminx, βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του σχεδόν ένα μήνα μετά τον θάνατό του. Ενα σώμα και μια ζωή σε προχωρημένη... αποσύνθεση. Μια μουσική που άρχισε να φαλτσάρει, μια ζωή που έχασε το ντέμο, μια κοινωνία ξεκούρδιστη”, γράφει, χαρακτηριστικά, η Espersso, η οποία αποκαλύπτει το θέμα.

Να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με την εφημερίδα, ο Τάσος Παπασταμάτης ήταν επί έναν μήνα νεκρός μέσα στο σπίτι του και κανείς δεν το είχε καταλάβει! Ήταν η δυσοσμία αυτή που παραξένεψε τους γείτονες και ειδοποίησαν την αστυνομία.

Ο Παπασταμάτης είχε προστεθεί αργότερα στο συγκρότημα, ως τραγουδιστής. Η ιδιαίτερη φωνή του, κάτι ανάμεσα σε Φρανκ Σινάτρα και Μπινγκ Κρόσμπι, ξεχώρισε στο μουσικό αυτί του Βαγγέλη Παπαθανασίου (τότε έπαιζε... πλήκτρα) και, μαζί με τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ, Βασίλη Μπακόπουλο(κιθάρα), Σωτήρη Αρνή(μπάσο) και Κώστα Σκόκο (ντραμς) του πρότειναν να γίνει η “πρώτη φωνή”. Έτσι ο Παπασταμάτης τραγούδησε τα “Our last September” και “A precious white rose” κι απέκτησε χιλιάδες θαυμαστές -και θαυμάστριες.

Μετά τη διάλυση του γκρουπ έκανε δυο σόλο δίσκους, αλλά η καριέρα του δεν ήταν ανάλογη των φωνητικών του δυνατοτήτων. Ατύχησε κι αυτός, όπως μια ολόκληρη γενιά μουσικών, ένα ολόκληρο μουσικό κίνημα, η ελληνική ποπ σκηνή του ‘60, να πέσει πάνω στη δικτατορία των συνταγματαρχών. Απαγορεύτηκαν οι... μίνι φούστες και τα μακριά μαλλιά, οι χωροφύλακες κούρευαν κατά βούληση τους “γιεγιέδες” (όπως έλεγαν τους νέους με τα μακριά μαλλιά, από το... ρεφρέν του πολύ αγαπητού, εκείνο τον καιρό, τραγουδιού των Beatles... “She loves you- yeah yeah yeah) και το σύστημα προώθησε το σκυλάδικο, κάτι ανάμεσα σε λαϊκό ελληνικό τραγούδι και ποπ, χείριστης ποιότητας. Το ελληνικό ροκ ετέθη υπό διωγμόν, με τη λογοκρισία να “κόβει” στίχους όπως “Άνθρωπε αγάπα/τη φωτιά σταμάτα/και τη δύναμή σου/δώσ’ τη στο φιλί σου” των “Νοστράδαμος”. Έτσι, άλλοι μουσικοί στράφηκαν σε άλλες μορφές μουσικής έκφρασης (όπως ο Κώστας Τουρνάς, ο Πασχάλης Αρβανιτίδης) κι άλλοι διέφυγαν στο εξωτερικό (όπου ο Παπαθανασίου έγινε Vangelis κι ο Ρούσος Demis).

Κάποιοι, όπως ο μακαρίτης -πλέον- Παπασταμάτης, δεν κατάφεραν να βρουν καλλιτεχνική διέξοδο σε μια μουσική σκηνή που προωθούσε τραγούδια όπως το “Τάκα - τακατάκα - τακατάκα - τα” και ξεχάστηκαν...

Και για όσους δεν καταλαβαίνουν ποιοί ήταν οι Forminx, ας δουν το παρακάτω βίντεο από την ταινία “Ο Θόδωρος και το Βίντεο”. Το συγκρότημα που ροκάρει τζαζίζοντας έναν ξέφρενο ρυθμό στο πάρτι που έγινε η αφορμή να... προκύψει “ο ρους των γεγονότων” με δράστη τον Κώστα Βουτσά και θύμα την μαγκιόρα Αντιγόνη Κουκούλη, είναι οι Φόρμινξ...