Οι κουρασμένες ευρωπαϊκές ομάδες, που στηρίζονται στα συστήματα και την οργάνωση, στα τμήματα υποδομής και στην πολλή δουλειά συνεχίζουν τη νικηφόρα πορεία τους στο Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής. Άλλη μία εκπρόσωπος της Λατινικής Αμερικής, που στηρίζεται στο ταλέντο και τους σκληροτράχηλους παίκτες, η Ουρουγουάη, θα δει τον τελικό από την τηλεόραση, μετά τη Βραζιλία, την Αργεντινή και την Παραγουάη. Αντίθετα, τα κουρασμένα παλικάρια των Οράνιε, θα μπουν σε άλλον έναν τελικό.
Καταρρίφθηκε κι ο μύθος που θέλει τους Λατινοαμερικάνους να τα πηγαίνουν καλύτερα λόγω του ότι τα πρωταθλήματα των χωρών τους είναι, συνήθως, σε εξέλιξη τέτοια εποχή. Η Ολλανδία θα είναι η μια ομάδα του τελικού, καθώς κέρδισε έστω και δύσκολα την Ουρουγουάη του Φορλάν με 3-2!
Αν και, εδώ που τα λέμε, η δυσκολία... ήρθε στο 92, όταν μείωσαν οι Ουρουγουανοί.
Κι όμως, στο πρώτο μέρος, τίποτα δεν προδίκαζε το αποτέλεσμα. Η Ολλανδία έπαιζε ένα απίστευτα άκαμπτο 4-5-1 που μετατρέπονταν σε 4-4-2 μόνον αν οι Ουρουγουανοί αποφάσιζαν να κλειστούν στην άμυνά τους. Στο δεύτερο μέρος, όλα άλλαξαν. Οι Οράνιε πήραν, βήμα-βήμα, έδαφος στο χώρο, μετά πήραν τη φλύαρη, στην αρχή, πρωτοβουλία και, τέλος, πήραν και το παιχνίδι, στριμώχνοντας τους Ουρουγουανούς στα καρέ τους εκεί που όλα έδειχναν πως η παρέα του Φορλάν θα πετύχαινε ένα δεύτερο γκολ. Δυο γκολ σε διάστημα πέντε λεπτών και διεκπεραίωση του παιχνιδιού από το 80 και μετά και... θρίλερ!
Στο 92 η σελέστε μείωσε και οι Ολλανδοί τα ΄χασαν. Μέχρι και πέναλτι έκαναν στις καθυστερήσεις, αλλά ο Ουζμπέκος ρέφερι δεν τόλμησε να το σφυρίξει, αφού είχε... ξεχάσει να το λήξει! Έκανε τα στραβά μάτια και με δύο λάθη έκανε το ματς... π... στο τέλος!
Εδώ που τα λέμε, πάντως, του ανθρώπου πρέπει να του πάρουν τη σφυρίχτρα, γιατί είναι επικίνδυνος για τη σωματική ακεραιότητα των παικτών. Τρία δολοφονικά τάκλιν, ένα του Σνάιντερ και δυο Ουρουγουανών δεν είδε το... κοράκι. Πού τους βρίσκει όλους αυτούς τους τυφλούς ο Μπλάτερ;
Το ποδόσφαιρο της φαντασίας έχει άλλη μία, ισχνή, ελπίδα, αύριο με την Ισπανία.