Το αυτονόητο βλέπει, ο νομάρχης Θεσσαλονίκης, Παν. Ψωμιάδης, στην ονομασία "Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη" για την οποία κυκλοφορεί ότι θα φορεθεί ιδιαίτερα στα βόρεια σύνορά μας, από διάφορες πηγές: Ότι, δηλαδή, εμπεριέχει, όχι απλά παράγωγο, αλλά τη λέξη "Μακεδονία", για την οποία, ένα εκατομμύριο Βορειοελλαδίτες είχαν διαδηλώσει, κάποτε στην πλατεία Αριστοτέλους, ζητώντας να μην υπάρχει στην ονομασία που, τυχόν, θα δινόταν, στο γειτονικό κρατίδιο (τότε του Κίρο Γκλιγκόροφ και τώρα του Νίκολα Γκρούεφσκι).
Ο νομάρχης διαφωνεί κάθετα με τη χρήση του συγκεκριμένου ονόματος: «Δεν είναι δυνατόν εμείς οι Μακεδόνες να δεχθούμε ένα όνομα όπως ‘‘Μακεδονία του Βαρδάρη’’. Καμία παραχώρηση προς τους τυχοδιώκτες των Βαλκανίων, καμία υποχώρηση από τη θέση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών του 1992. Όσο περνάει από το χέρι μας, δεν πρόκειται να επιτρέψουμε να αφαιρεθεί η Μακεδονία μας από τον ιστό της Ελλάδας. Αν υπήρχαν καθαρές προθέσεις, οι Σκοπιανοί και οι πάτρονές τους θα έπρεπε να είναι χαρούμενοι με ένα όνομα όπως Δημοκρατία του Βαρδάρη», λέει.
Κι εδώ, αποδίδοντας τα του Θεού τω Θεώ και τα του νομάρχη τω νομάρχη, πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο Παν. Ψωμιάδης έχει απόλυτο δίκιο. Η περίφημη "κόκκινη γραμμή" μας, αποδείχτηκε "κόκκινο βρακο-λάστιχο". Τεντώθηκε ως εκεί που έπρεπε, για να χωρέσει, αυτήν την ώρα που όλοι ψάχνουμε τις τσέπες μας, για κανένα ψιλό, τις επιθυμίες της διεθνούς διαιτησίας...