Το ορατόριο «Theodora» του G.F. Handel θα παρουσιάσει το Σάββατο, 31 Οκτωβρίου & την Κυριακή, 01 Νοεμβρίου 2009 στις 20.00 στην Αίθουσα Τελετών της Παλαιάς Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. (Εθνικής Αμύνης) το Φωνητικό Σύνολο «Τρισεύγενη Καλοκύρη» (Φ.Σ.Τ.Κ.), σε συνεργασία με το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών ΑΠΘ , για την επέτειο των 250 ετών από το θάνατο του συνθέτη. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη.
Τη μουσική προετοιμασία επιμελήθηκε ο Νίκος Σπανός, ο οποίος θα διευθύνει και το Σύνολο.
Στο ρόλο της Θεοδώρας θα είναι η Μαρίνα Βουλογιάννη, στου Διδύμου ο Νίκος Σπανός, στης Ειρήνης η Θεοδώρα Μπάκα και στου Σεπτίμιου ο Κωνσταντίνος Κληρονόμος. Στις δύο συναυλίες συμμετέχουν και μέλη του Ensemble “Latinitas Nostra” υπό την καθοδήγηση του διακεκριμένου τσεμπαλίστα Μάρκελλου Χρυσικόπουλου, με αυθεντικά όργανα εποχής Μπαρόκ. Αναλυτικά: Βιολί Ι : Φανή Βοβώνη, Βιολί ΙΙ: Isida Pronjari, Βιόλα: Χρήστος Βλάχος, Βιολοντσέλλο: Ιάσων Ιωάννου, Βιολόνε: Δημήτρης Τίγκας, Θεόρβη : Θοδωρής Κίτσος, Όμποε Ι: Ροδρίγο Γκουτιέρες, ΌμποεΙΙ:Αβιάντ Γκερσχονί, Φαγκότο: Μπένυ Αγκάσσι.

Το έργο
Η Theodora, το προτελευταίο ορατόριο του Χαίντελ (Halle 1685 – Λονδίνο 1759) παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Λονδίνο στις 16 Μαρτίου του 1750. Ο Χαίντελ, ο δημιουργός ουσιαστικά του θρησκευτικού δράματος στην Αγγλία του 18ου αιώνα, έγραψε 17 ορατόρια, ανάμεσα στα οποία η Theodora έχει ξεχωριστή θέση, μουσικά αλλά και σαν επιλογή θέματος. Το λιμπρέτο της Theodora οφείλεται στον Άγγλο πάστορα, φιλόλογο, ποιητή, και φανατικό της αγγλικής λογοτεχνίας Thomas Morell (1703-1784). Με τον Morell o Χαίντελ συνεργάστηκε πέντε φορές (στο πατριωτικό Judas Maccabaeus, την μεγάλη επιτυχία του 1747, και στα έργα Alexander Balus, Theodora, Jephtha, The Triumph of Time and Truth).
Στη Theodora σημαντική θέση έχουν τα χορωδιακά μέρη που αντιπροσωπεύουν από την μια τους χριστιανούς και από την άλλη τους εθνικούς – μη χριστιανούς. O Χαίντελ στο έργο αυτό περικλείει μερικές από τις πιο λυρικές στιγμές του, με έντονη συναισθηματική φόρτιση που αναφέρεται όχι στην κατάσταση που βρίσκονται οι ήρωες, αλλά σε αυτή που εύχονται να ήταν. Έχει σχεδιάσει πολύ προσεχτικά τα σημεία αυτά, που αφήνουν περιθώρια επιλογής στους ερμηνευτές, όπου η συγκινησιακή φόρτιση εξαρτάται από την εκτέλεση. Η επιλογή κινείται ανάμεσα στην απελπισία και την περιοχή της λυτρωτικής ελπίδας. Πρόκειται ίσως για το πιο προσεχτικά σχεδιασμένο έργο του Χαίντελ, όπου ο φιλοσοφικός στοχασμός αποκτά μουσικό ένδυμα.

Η πλοκή
Η Theodora δεν είναι μια βιβλική ιστορία όπως στα άλλα του ορατόρια, αλλά ένας πρωτοχριστιανικός θρύλος, ο οποίος μάλιστα δεν έχει θριαμβευτικό τέλος. Στην Αντιόχεια, το 304 μ.Χ. ο Ρωμαίος κυβερνήτης Valens διατάζει τους υπηκόους του να θυσιάσουν κάτι στον Δία. Η Θεοδώρα, μια παρθένα που έχει ασπαστεί τον Χριστιανισμό, αρνείται να συμμετάσχει και οδηγείται σε πορνείο για να βιαστεί. Ο αξιωματικός Δίδυμος, κρυπτοχριστιανός, ερωτευμένος μαζί της προσπαθεί να τη σώσει μπαίνοντας στο δωμάτιο όπου κρατείται και αλλάζοντας ρούχα μαζί της, τη φυγαδεύει. Όταν αποκαλύπτεται η απόδραση, ο Δίδυμος συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε θάνατο. Στο τέλος όμως και η Θεοδώρα παραδίδεται και οδηγούνται αμφότεροι οικιοθελώς στον θάνατο: τελευταία τους καταφύγιο και ελπίδα είναι η ένωσή τους στην άλλη ζωή.
Στην πραγματικότητα, οι άγιοι Δίδυμος και Θεοδώρα μαρτύρησαν στην Αλεξάνδρεια το 304 μ.Χ. κατόπιν αρνήσεως της Θεοδώρας να υπακούσει στο ρωμαϊκό διάταγμα της εποχής, σύμφωνα με το οποίο η παρθενία και ο άγαμος βίος είχαν αναχθεί σε ποινικά αδικήματα για τις γυναίκες υπηκόους, λόγω του έντονου δημογραφικού προβλήματος που αντιμετώπιζε η αρχαία Ρώμη. Ο Morell μεταφέρει την ιστορία στην Αντιόχεια.
Για την καλύτερη κατανόηση του έργου από το κοινό, θα υπάρχουν μεταφρασμένοι υπέρτιτλοι κατά τη διάρκεια της συναυλίας. Επίσης, από το έργο έχουν κοπεί κάποια μέρη για λόγους συντομίας. Η παραλειπόμενη πλοκή παρουσιάζεται με τη μορφή αφήγησης.