Το τριμηνιαίο περιοδικό ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚέΩΝ ΠόΛΙΣ υποδέχεται το καλοκαίρι με το τεύχος 68 του Ιουνίου, ένα τεύχος αφιερωμένο στις Τέχνες και στην ουσία της καλλιτεχνίας μέσα και έξω από τον δημιουργό.
Το εξώφυλλο κοσμείται από το γλυπτό Εκρήξεις , 1984 του Dennis Oppenheim, δωρεά του Αλέξανδρου Ιόλα και της γκαλερί «Ζήτα-Μι» στο MOMus - Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
Με ένα αφιέρωμα στο περιβόητο «Ζήτα-Μι» η Κατερίνα Καμάρα, (γενική γραμματέας του MoMus – Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και τέως υπεύθυνη της γκαλερί «ΖΜ») και η Θούλη Μισιρλόγλου (Ιστορικός Τέχνης) συζητάνε για την ιστορία που έφτιαξε και άφησε πίσω του ένα στέκι των ανθρώπων του πνεύματος, της τέχνης και του πολιτισμού στην Θεσσαλονίκη, και ο Άρις Γεωργίου συμπληρώνει με την δική του αναδρομή στα σημεία του ιδιαίτερου αυτού χώρου.
Ο Ντένης Ζαχαρόπουλος (ιστορικός και κριτικός τέχνης) θέτει ως θέμα των καιρών την καταστροφή της Παναγίας των Παρισίων, υπογραμμίζοντας τον διχασμό της εποχής σε «εικόνα» και «ύλη», και ο Ευάγγελος Χεκίμογλου (συγγραφέας) περιγράφει τους κινδύνους Αγίων, νοικοκυρών και δερβίσηδων στην Θεσσαλονίκη του 14ου έως και 16ου αιώνα.
Η Λίλη Ζουμπούλη, η Άννα Χαρακτινού, και η Γεωργία Καλταπανίδου - τρεις σύγχρονες καλλιτέχνες- μιλάνε για την σχέση αγάπης-μίσους με την τέχνη και την πραγματικότητά της, καταλήγοντας στην κοινή αντίληψη της δημιουργίας ως υπαρξιακής εμπειρίας.
Ο Γιάννης Γροσδάνης (δημοσιογράφος και κριτικός κινηματογράφου) παρουσιάζει δύο νέους Έλληνες δημιουργούς του 21ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, και η Βασιλεία Καλαφάτη, μεταπτυχιακή σε σπουδές Κινηματογράφου στο UCL του Λονδίνου, μας πηγαίνει Κάτι Βόλτες με τις σκέψεις της για την Ελλάδα της νοσταλγίας και το Λονδίνο της πραγματικότητας.
Αναδρομή σε μία στιγμή στον χρόνο και την ιστορία της Θεσσαλονίκης κάνει ο πεζογράφος και δημοσιογράφος Γιώργος Σκαμπαρδώνης ξεδιπλώνοντας τους στίχους του Τσιτσάνη από «Το Τάγμα Τηλεγραφητών» και τις αναφορές του στη Θεσσαλονίκη κατά την στρατιωτική του θητεία στο Στρατόπεδο Φαρμάκη στο Ντεπώ. Η Έλλη Γκαλά-Γεωργιλά (Πολιτικός Μηχανικός και πρώην διδάκτωρ αρχιτεκτονικής του ΑΠΘ) ξεδιαλύνει τους μύθους και τις αλήθειες του Μεγάρου Στάιν στην Πλατεία Ελευθερίας, και στο 2ο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης ο απόφοιτος και συγγραφέας Γιώργος Μουμουζιάς γράφει για την Ιστορία μίας Αυλής που αλλάζει μορφή παράλληλα με τους ανθρώπους γύρω της, ενώ ο Σάκης Σερέφας (ποιητής και πεζογράφος) συγκεκριμενοποιεί την αφηρημένη έννοια «Εβραίοι της Θεσσαλονίκης».
Κλείνοντας με μία ειδική μνεία στην Γυναίκα της Θεσσαλονίκης, ο επιμελητής του Μomus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης Ηρακλής Παπαϊωάννου εξηγεί τι είναι αυτό που κάνει την Θεσσαλονίκη Πόλη γένους Θηλυκού, και η Ζωή Παπαγεωργίου, ιδρύτρια του κοινωφελή οργανισμού «Αντηρίδα», μιλάει για την θέση των γυναικών στην Ελλάδα και την Θεσσαλονίκη του ’60, χαρακτηρίζοντάς την ως μια εποχή γεμάτη αναβρασμό και αλλαγές για τη γυναίκα.

Στο τεύχος αρθρογραφούν και οι: Ελένη Αμπατζή, Χιονία Βλάχου, Σοφία Καρακώστα, Γιάννης Κεσσόπουλος, Λευτέρης Κογκαλίδης, Γιώργος Κορδομενίδης, Λίζα Μαμακούκα, Θάλεια Μαντοπούλου – Παναγιωτοπούλου,  Κώστας Δ. Μπλιάτκας, Αλεξάνδρα Μυλωνά, Σοφία Νικολαΐδου, Μανόλης Ξεξάκης, Σάκης Σερέφας, Αννίτα Στυλοπούλου, Στελλίνα Τρωϊάνου, Στέργιος Τσιούμας, Ευάγγελος Χεκίμογλου.