Η αλλαγή φρουράς στην καλλιτεχνική διεύθυνση του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης (φεύγει ο Γιώργος Εμ. Λαζαρίδης κι αναλαμβάνει η Ζωή Ζενιώδη), έφερε... πόλεμο ανακοινώσεων.


Ο κ. Λαζαρίδης με μακροσκελή δήλωση του καταφέρεται εναντίον της διοίκησης του Μεγάρου λέγοντας χαρακτηριστικά πως «σέβομαι και εκτιμώ τη Ζωή Ζενιώδη αλλά θλίβομαι γιατί η διαδικασία επιλογής και τοποθέτησής της, εκ των πραγμάτων καταδεικνύει σαφώς το νόημα του (μάλλον ατυχούς) σλόγκαν της κυρίας Ζορμπά περί μίας “νέας εποχής εξωστρέφειας στον ΟΜΜΘ”, που δεν φαίνεται να συνάδει ούτε με τον πολιτικό της λόγο, ούτε με τις πρακτικές που υιοθετεί».

Ο  επί οκταετία καλλιτεχνικός διευθυντής του Μεγάρου Μουσικής κάνει λόγο για «άρρυθμες και αντικρουόμενες διοικητικές πρακτικές», «απαξιωτική και περιφρονητική» προς τον ίδιο συμπεριφορά και «τυφλό ρεβανσισμό», ενώ θεωρεί πως η ανανέωση της θητείας του ΔΣ «ανέκοψε τη δημιουργική πορεία του ΟΜΜΘ».

Σε απάντησή του ο Οργανισμός Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης απαντά με ένα κείμενο τεσσάρων σημείων, επιχειρώντας να αντικρούσει τους ισχυρισμούς του κ. Λαζαρίδη.

Σύμφωνα με το κείμενο αυτό το δ.σ. του Μεγάρου πενταπλασίασε τον προϋπολογισμό που είχε να διαχειριστεί ο κ. Λαζαρίδης ως καλλιτεχνικός διευθυντής. Υπογραμμίζει, μάλιστα, ότι κινήθηκε "πάνω από προσωπικές πικρίες και αντεγκλήσεις και παρά τις διαφορετικές αντιλήψεις που υπήρξαν".

Απορρίπτει την κατηγορία περί ρεβανσισμού λέγοντας ότι είχε να συνεργαστεί, εξ' αρχής "με τους διορισμένους από τα προηγούμενα Δ.Σ. διευθυντές", ότι "επιχείρησε να λύσει αθόρυβα και έξω από κάθε πολιτική σκοπιμότητα τα συσσωρευμένα –από ένα πάγιο διοικητικό καθεστώς– ποικίλα και σοβαρά προβλήματα του ΟΜΜΘ".

Υπερασπίζεται την επιλογή της κ. Ζενιώδη λέγοντας ότι έγινε "μέσα από ανοιχτές, δημόσιες διαγωνιστικές διαδικασίες και όχι μέσα από αδιαφανείς διορισμούς", θυμίζοντας ότι οι υποψήφιοι ήταν 15, χαρακτηρίζοντάς τους "λαμπρούς" αλλά μη απαντώντας για τα κριτήρια επιλογής.

Απορρίπτει την σύναψη σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου λέγοντας ότι οι συμβάσεις αυτές "εκτός των άλλων, αποκλείουν και κάθε δυνατότητα λογοδοσίας και αξιολόγησης".

Δηλώνει, τέλος, την επιθυμία του δ.σ. να κρατά το μέγαρο "μακριά από πολιτικές και οιονεί μικροκομματικές σκοπιμότητες"...