Μαθητής ήμουν, στο Λύκειο, όταν άκουσα, για πρώτη φορά, στο σπίτι του Θανάση, που είχε “στερεοφωνικό” το In the Court of the Crimson King . Ήταν ό,τι πιο διαφορετικό είχα ακούσει στη ζωή μου. Ήταν τζαζ; Ήταν ροκ; Ήταν αυτοσχεδιασμός!



Ο ήχος άγγιζε έργα κλασσικής μουσικής, ξέφευγε από το πλατό, γέμιζε το δωμάτιο, έβγαινε στο δρόμο, σου έφερνε χρώματα και καλειδοσκόπια στο νου, χωρίς να χρειάζεσαι την παραμικρή βοήθεια. Ήταν, με μια λέξη, ονειρική.

Στον ιστότοπό τους, τα σημερινά μέλη του γκρουπ γράφουν για την πρώτη πρόβα των King Crimson στο υπόγειο του Fulham Palace Road Cafe, στο Λονδίνο, στις 13 Ιανουαρίου του 1969: «Αφού κουβάλησαν τον εξοπλισμό, κάτω από τις σκάλες, μέσα στο στενόχωρο δωμάτιο για πρόβες, ο Γκρεγκ Λέικ, ο Ίαν Μακντόναλντ, ο Μάικλ Τζάιλς, ο Ρόμπερτ Φριπ έβαλαν στο ρεύμα τα όργανά τους, και με τον Πίτερ Σίνφιλντ στα φώτα και τον ήχο, έπαιξαν και δούλεψαν για μιάμιση ώρα. Τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου, η μπάντα έπαιζε στο Χάιντ Παρκ, στο ίδιο πρόγραμμα με τους Ρόλινγκ Στόουνς, μπροστά σε κοινό 500.000 ανθρώπων. Τον Οκτώβριο, το πρώτο άλμπουμ: Το In The Court of the Crimson King ήταν στο Top 5 των τσαρτς στο Ηνωμένο Βασίλειο, και λίγο μετά στο Top 30 των αμερικανικών τσαρτς, καθώς και στο No 1 σε ένα ιαπωνικό τσαρτ - εκτοπίζοντας το Abbey Road. Τον Δεκέμβριο, μετά από σειρά συναυλιών στις ΗΠΑ που κατέληξε στο Fillmore West στο Σαν Φρανσίσκο, η πρώτη σύνθεση του συγκροτήματος κατέρρευσε. Αλλ' αυτό ήταν μόνον η αρχή...»

Η συνέχεια ενθουσιάζει τους φίλους της μουσικής: Σε τρεις ηπείρους θα γίνουν οι συναυλίες που θα δώσουν οι King Crimson για να γιορτάσουν τα 50 χρόνια από την εμφάνιση του θρυλικού συγκροτήματος της prog-rock.

Και για να πάρουν, οι νεώτεροι, μια γεύση, ας δουν το παρακάτω βίντεο (ακούγεται... δυνατά, για τους φίλους των ντραμς στο 5.54):