Μια χρονιά γεμάτη με κοντράστ συναισθημάτων έφυγε. Μια χρονιά που το Ελληνικό ποδοσφαιρικό κατεστημένο που εδρεύει στην Αθήνα, επιστράτευσε Θεούς και δαίμονες για να σταματήσει τον ΠΑΟΚ στον δρόμο για το πρωτάθλημα.


Του Γιάννη Χατζηιωαννίδη

 Αποχωρίσεις από το γήπεδο με προκλητική αλαζονεία, κανονικά γκολ που δεν μέτρησαν μετά τις παλινωδίες του απίστευτου Κομίνη, και παραμονή στα αποδυτήρια κόντρα σε κάθε λογική.
Και ως εκ θαύματος όλα θεωρήθηκαν νόμιμα, και οι δικαστικές αίθουσες νομιμοποίησαν το σκάνδαλο, την φυγή από το γήπεδο και το "πάνω - κάτω" του διαιτητή. Αλλά για τον ΠΑΟΚ που βίωσε όλη αυτή την αδικία δεκαετίες τώρα, ήταν άλλη μια επιβεβαίωση, πως υπάρχει ως μορφή αντίστασης και αντίδρασης σε κάθε τι σάπιο σε αυτό τον αθλητικό χώρο ετουτης της χώρας.
Γιατί σε απλά Ελληνικά ο ΠΑΟΚ σημαίνει πολλά περισσότερα από μια ποδοσφαιρική ομάδα για όλους τους οπαδούς του. Σαφώς και δεν είναι μια ομάδα των κατακτήσεων. Είναι ένα κλαμπ της επιβίωσης. Κύπελλα, τίτλοι και ακριβοί παίκτες μπορεί να είναι ο λόγος της ύπαρξης ορισμένων άλλων συλλόγων, στην ήπειρο μας.
Για τον ΠΑΟΚ δεν είναι αυτό. Ο ΠΑΟΚ υπάρχει για να εμπνέει, να επιμένει και να επιβιώνει. Είναι ένα σύμβολο του τί μπορεί να κάνει το ανθρώπινο είδος, ακόμη και στις χειρότερες συνθήκες. Είναι το ταραχώδες ταξίδι από τη μία ακτή του Αιγαίου στην άλλη, από την Βασιλευουσα, την Πολη ( η μοναδική πόλη που το Π γράφεται με κεφάλαιο) σε μια άγνωστη πόλη,την Θεσσαλονίκη, στο ταραχωδες 1922, για μια νέα ζωή με δυσκολίες και ελπίδες.
Για να είσαι ΠΑΟΚ πρέπει να είναι σε θέση να πεις “η ζωή συνεχίζεται.” Είναι να οικοδομήσεις τα πάντα από το μηδέν, αν έρθεις σε αυτό το σημείο. Δεν γίνεται και δεν πρέπει να εξομοιωθούν όλα αυτά σε ένα απλό αθλητικό σωματείο, ποτέ.
Ο ΠΑΟΚ είναι μία έμπνευση, είναι μια αθλητική ομάδα γεμάτη από την φιλοσοφία μιας ζωής. Και δεν πρέπει ποτέ να σταματήσει να εμπνέει, μόνο και μόνο επειδή δεν έχεις τους τίτλους άλλων συλλόγων. Ειδικά όταν ολόκληρη η κληρονομία του, λέει κάτι διαφορετικό!
Στο ποδόσφαιρο όπως και σε άλλους τομείς της κοινωνικής ζωής ο ΠΑΟΚ προβάλει στην πρωτεύουσα ως εξαίρεση. Σε καμία αλλη πόλη της Ελλάδας η ομάδα ποδοσφαίρου δεν προκαλεί τόσα πυρετώδη σχόλια, τόση πολεμική, τόσα δράματα. Που οφείλεται αυτό το χωρίς προηγούμενου πάθος; Χωρίς αμφιβολία το ποδόσφαιρο ενδιαφέρει όλες τις τάξεις της τοπικής κοινωνίας .
Θα ήταν λάθος αν βλέπαμε τον ΠΑΟΚ ως το αποκλειστικό έμβλημα της Θεσσαλονίκης της Μακεδονίας. Όμως το ποδόσφαιρο και ο ΠΑΟΚ βρήκαν στην Θεσσαλονίκη μια λαϊκή παράδοση , σε ένα ιδιαίτερα ευνοϊκό υπόστρωμα για να ριζώσει. Ο ζήλος για τον ΠΑΟΚ έχει τις ρίζες του και σε μια άλλη παράδοση της Βόρειας Ελλάδας, τον κοσμοπολιτισμό της από τους πρόσφυγες του 1922. Συμβαίνει άλλωστε συχνά οι νεοφερμένοι σε μια πόλη να υπεραυτίζονται μαζί της- όπως έγινε το 1922- σαν να πληρώνουν με αυτό τον τρόπο το συμβολικό αντίτιμο της ενσωμάτωσης τους στην τοπική κοινωνία Για τους πρόσφυγες, τα παιδιά των προσφύγων και τα εγγόνια τω προσφύγων , η προσκόλησση στον ΠΑΟΚ και η παρουσία τους στις κερκίδες είναι σαν τελετουργίες μύησης στον δρόμο για την ενσωμάτωση.
Υπό αυτές τις συνθήκες κάθε επίτευγμα του ΠΑΟΚ εντός αγωνιστικών χώρων, φαντάζει σαν συμβολική εκδίκηση σε μια δύσκολη μοίρα και σαν την ονειρεμένη ευκαιρία να περιγελάσει το κέντρο, το κατεστημένο, τα κέντρα εξουσίας. Η Τούμπα άλλωστε είναι  από τα σπάνια γήπεδα στην Ευρώπη όπου οι οπαδοί τραγουδάνε οχι μόνο το όνομα της ομάδας αλλά και το γεγονός ότι ανήκουν σε έναν τόπο( ΠΑΟΚ ζούμε στην Πολη να σε δούμε). Πλέον μετά το ματς με την Φενέρ το σύνθημα έγινε " να σε ξαναδούμε".
Σηκώνουν συχνά σημαίες της Μακεδονίας, της Κωνσταντινουπολης, του Οικουμενικου Πατριαρχειου, ενδεικτικό απόηχο μιας εθνικής ταύτισης που επιθυμούν να θυμίζουν. Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ δηλώνουν – όπου σταθούν- περήφανοι που είναι Βόρειοι, απόγονοι του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, γνήσιο τέκνο της Βυζαντινής φιλοσοφίας και παράδοσης.
Στα πανό μεταφράζουν με έμφαση αυτήν ακριβώς την δίψα αναποδογυρίσματος της ιστορίας . Η ταύτιση με έναν σύλλογο, και δη όπως ο ΠΑΟΚ, δεν προσλαμβάνεται ούτε θεωρείται από τους οπαδούς σαν ένα απλό σημάδι κοινής ένταξης, αλλά σαν σύμβολο ενός ιδιαίτερου τρόπου συλλογικής ύπαρξης που ενσαρκώνει το στυλ παιχνιδιού της ομάδας. Υπάρχει όμως και το στυλ της ομάδας.
Ναι, βαθιά μέσα μου πιστεύω πως ο ΠΑΟΚ είναι όλα αυτά και άλλα ακόμη που δεν μπορώ να αποδώσω μέσω της γραφής.