-Να προτιμάς το τσίπουρο από το ούζο. Το τσίπουρο είναι απόσταξη. Το ούζο, χημικό παράγωγο…


Τα θυμάμαι αυτά τα λόγια του Ανέστη Μπαμπατζιμόπουλου, ένα απόγευμα στο επισκέψιμο οινοποιείο του, στις πλαγιές της Όσσας, στην περιοχή του Λαγκαδά. Στο πλαίσιο μιας έρευνας της ΕΣΗΕΜ-Θ για το πρόγραμμα LEADER, είχα την ευκαιρία και την τύχη να ανταλλάξουμε κάποιες κουβέντες πέρα από τα αναπτυξιακά προγράμματα τα οποία, από τους πρώτους είχε αξιοποιήσει για να αναπτύξει την επιχείρησή του.

Εκείνη η κουβέντα ήταν διαφορετική. Αλλά κι όσες –λίγες- κάναμε στο πλαίσιο της συνεργασίας μου με την ΑΝΕΘ Α.Ε., ήταν υπέροχες. Πνευματώδης, ήταν αυτός που είχε εξηγήσει γιατί το ευρωπαϊκό πρόγραμμα λέγεται ΟΠΑΑΧ: “Με το που παίρνεις το πρόγραμμα, λες… ΟΠΑ. Έως ότου να πληρωθείς το κεφάλαιο που έβαλες για να προχωρήσεις, λες… ΑΧ”, είχε πει. Κι είχε –και πάλι- δίκιο.

Ήταν ένας κρασάς – μπον βιβέρ, ένας "ποιητής του οίνου", όπως τον αποκαλούσε ο φίλος μου φωτορεπόρτερ Νώντας Στυλιανίδης -κι έβλεπα ότι του ταίριαζε γάντι. Είχε ιστορίες για όλα. Για τα κρασιά του, για το ωραίο φύλλο, για φίλους, για συγγενείς. Ακόμη και ο αγώνας του για να παραδώσει την πρώτη ροζέ ποικιλία από ξινόμαυρο,που πήρε επαίνους διεθνείς και τοπική ονομασία, είναι μία από αυτές τις υπέροχες ιστορίες του.

Η εταιρία του, η Μπαμπατζίμ, είναι μια οικογενειακή εταιρία με ιστορία. Στα 78 χρόνια της ζωής του, είναι ζήτημα να πέρασε τα 2-3 από αυτά έξω από τα αμπέλια και τα χωράφια. Έδωσε ζωή στην περιοχή, δουλειά σε κατοίκους της, κέφι σε παρέες που… ξέμεναν το βράδυ στην τραπεζαρία της κάβας, χωμένοι μέσα σε δρύινα βαρέλια, για να τον ακούσουν να μιλάει.

Γεννημένος σε χρονιά δύσκολη (το 1940) δεν… χαμπάριαζε από σκοπέλους και υφάλους. Τους ξεπερνούσε πάντα.

Όσο για το τσίπουρό του, ήταν ονομαστό. Ήταν το 1988 όταν πρώτος παρουσίασε το Τσίπουρο Μακεδονίας.

Είναι σίγουρο ότι ο παράδεισος, τώρα, θα ΄ναι πιο κεφάτος, χάρη στον Ανέστη Μπαμπατζιμόπουλο… Καλό του ταξίδι.

Δ.Ι.Ασ.

ΥΓ. Τη φωτογραφία τη δανείζομαι από το λογαριασμό στο Facebook της φίλης Μαρίας Εμμανουηλίδου, η οποία συνεργάστηκε -ως στέλεχος της ΑΝΕΘ- με τον Ανέστη Μπαμπατζιμόπουλο και στο... ΟΠΑ και στο... ΑΧ και στο LEADER. Είναι, νομίζω, χαρακτηριστική μιας βραδιάς στο επισκέψιμο αγρόκτημά του.