Ανακουφίστηκαν, όσο κι αν θέλουν να το κρύψουν, στη Νέα Δημοκρατία, από την απόφαση του Γιάννη Μπουτάρη να μη διεκδικήσει, εκ νέου, το δημαρχιακό θώκο της Θεσσαλονίκης. Κι όχι επειδή υπήρχε φόβος να εκλεγεί εκ νέου δήμαρχος. Το αντίθετο μάλιστα…

Στη Νέα Δημοκρατία δέχονταν, όλο αυτό το χρονικό διάστημα, ασφυκτικές πιέσεις από τη βάση του κόμματος, να στηριχθεί κομματικός υποψήφιος, κόντρα στον Γιάννη Μπουτάρη και να διεκδικήσει τη δημαρχία. Η αρχική δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη, στο πλαίσιο της επίσκεψής του στη ΔΕΘ, σύμφωνα με την οποία δεν θα δίνονταν χρίσμα, αλλά –ενδεχομένως- διακριτική στήριξη, άναψε φωτιές: Η βάση της ΝΔ πίστευε ότι με τον τρόπο αυτό στρώνονταν –και πάλι- το χαλί στον Γιάννη Μπουτάρη, όπως (σύμφωνα με τα λεγόμενά τους) έγινε και το 2010 (με την ανοικτή στήριξη της ανεξάρτητης, τότε, βουλευτού και αρχηγού άλλου κόμματος Ντόρας Μπακογιάννη –και των ανθρώπων της στη Θεσσαλονίκη) και το 2014 (με την ειδική διάταξη που επέτρεψε στον νυν δήμαρχο να είναι, εκ νέου, υποψήφιος, αν και, ως την τελευταία στιγμή, ήταν πρόεδρος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου, έστω κι αν δεν τον αφορούσε αποκλειστικά, όπως κάθε φορά επισημαίνει ο ίδιος).

Ακολούθησε μία περίοδος όπου αναζητείτο διακαώς υποψήφιος, με τους νυν βουλευτές Α Θεσσαλονίκης Σταύρο Καλαφάτη (βγήκε… πρώτος χρονικά με επίσημη δήλωση), Έλενα Ράπτη (δια του… Τύπου με άρθρο της) και Κωνσταντίνο Γκιουλέκα (μέσω «κύκλων του») να αρνούνται την κάθοδο στις Αυτοδιοικητικές Εκλογές. Είχε, ήδη, απορριφθεί παρόμοια πρόταση από τον Ευρωβουλευτή Θοδωρή Ζαγοράκη, ενώ και η ευρωβουλευτής και εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος, Μαρία Σπυράκη, δεν καλόβλεπε το ενδεχόμενο, όσο κι αν πασπαλιζόταν με τη χρυσόσκονη του «πρώτη γυναίκα δήμαρχος Θεσσαλονίκης».

Η αναζήτηση υποψηφιότητας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση κατέληξε στον Ιγνάτιο Καϊτετζίδη, δήμαρχο Πυλαίας Χορτιάτη. Εκεί, όμως, άνοιξε το «αντάρτικο» του πρώην βουλευτή Γιώργου Ορφανού κι ο δήμαρχος Πυλαίας Χορτιάτη μαζεύτηκε όπως – όπως. Παρόμοια τύχη είχε και η –προηγηθείσα- προσπάθεια επιβολής ως υποψηφίου του προέδρου του ΤΕΕ/ΤΚΜ Πάρι Μπίλια (ο οποίος μάλλον «κάηκε» μόνος του επειδή δεν είχε την υπομονή να περιμένει τον πρόεδρο του κόμματος να ανακοινώσει την υποψηφιότητά του, με αποτέλεσμα να… πέσουν πάνω του οι εκφράζοντες τοπικιστικές διαθέσεις εκπρόσωποι της «βάσης» και να θυμίζουν συνεχώς ότι δεν είναι Θεσσαλονικιός, αλλά είναι… Ολυμπιακός).

Πλέον ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει να διαχειριστεί τις υποψηφιότητες των Κωνσταντίνου Ζέρβα, Εφραίμ Κυριζίδη, Χάρη Αηδονόπουλου, Παναγιώτη Ψωμιάδη, Βασίλη Μωυσίδη, Γιώργου Ορφανού, τις επιθυμίες του Δημήτρη Κούβελα, τη… σφήνα Καλόγερου (αν και δεν θεωρείται «πολιτικό προσωπικό» της Νέας Δημοκρατίας, αλλά μία υποψηφιότητα από τον γενικό Κεντροδεξιό χώρο, όπως, άλλωστε και αυτές των Μωυσίδη και Αηδονόπουλου –με το σκεπτικό ότι ο τελευταίος είχε κατέβει στις εκλογές ακόμη και με τους ΑΝΕΛ) και το ενδεχόμενο στο επόμενο χρονικό διάστημα να εμφανιστούν κι άλλοι πρόθυμοι. Η απουσία Μπουτάρη τον έχει απελευθερώσει, ως ένα σημείο, αφού κανείς δεν μπορεί, πλέον, να κατηγορήσει την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας ότι δεν προχωρά σε στήριξη υποψηφίου για να… στηρίξει (εμμέσως) τον απερχόμενο δήμαρχο. Ίσως, όμως, τελικά, να του προκαλέσει κι άλλα προβλήματα, με την ανακοίνωση κι άλλων υποψηφίων (ο Ανδρέας Παπαμιμίκος είναι άλλη μία τέτοια περίπτωση, αφού με την αρθρογραφία του δείχνει ότι θα ενδιαφέρονταν να είναι –κι αυτός- υποψήφιος).

Όπως και να ΄χει, η τελική απόφαση θα πρέπει να ληφθεί σύντομα, γιατί ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ ήδη αναζητούν νέο υποψήφιο. Κι ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να καταλήγει στην Κατερίνα Νοτοπούλου (αν, φυσικά, δεχτεί), το ενδεχόμενο να κατέβει υποψήφιος με ρίζες στο παλιό ΠΑΣΟΚ (όπως ο Γιάννης Μυλόπουλος) ή κοινής αποδοχής (όπως ο Τάσος Τζήκας) μπερδεύει τα πράγματα για την Πειραιώς. Ίσως, τελικά, η Εύα Καϊλή, μετά τη στάση που κράτησε στα συλλαλητήρια για την Μακεδονία και την δεξιά προσέγγιση που έκανε, να είναι μια κάποια λύση…


από το makthes.gr