Η εικονική πραγματικότητα στο 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Εκτός από τις καθημερινές παραδοσιακές προβολές ταινιών στις αίθουσες, το 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου προσφέρει στους σινεφίλ την εμπειρία της εικονικής πραγματικότητας, μέσα από το Διεθνές Διαγωνιστικό τμήμα με ταινίες VR.

Η εικονική πραγματικότητα είναι ήδη κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή τεχνολογική καινοτομία και το ΦΚΘ φιλοδοξεί να αποδείξει πως το νέο μέσο μπορεί να ανοίξει καινούργιους δρόμους στην κινηματογραφική εμπειρία και τέχνη. Οι ταινίες προβάλλονται κάθε μέρα για το κοινό και τους επαγγελματίες του κινηματογραφικού χώρου σε ένα νέο εντυπωσιακό χώρο, το INVR-Virtual Reality Thessaloniki στην καρδιά της Θεσσαλονίκης (Αριστοτέλους 6).

Τα μέλη της φετινής κριτικής επιτροπής του Διαγωνιστικού VR είναι οι: Φραντσέσκα Φίνι (σκηνοθέτιδα, καλλιτέχνης), Μπόιντ φαν Χούι (κριτικός κινηματογράφου και επιμελητής προγράμματος στο Luxembourg City Film Festival) και Άγγελος Φραντζής (σκηνοθέτης). Η επιτροπή θα απονείμει βραβείο Καλύτερης Ταινίας, αξίας 3.000 ευρώ, σε ένα φιλμ του Διαγωνιστικού. Το χρηματικό έπαθλο προσφέρει το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου.

Οι οκτώ ταινίες του διαγωνιστικού τμήματος Εικονικής Πραγματικότητας, που προβάλλονται με αγγλικούς υπότιτλους και με εισιτήριο ανά προβολή στα 5 ευρώ, είναι:

Ουλή/Battlescar των Νίκο Κασαβέκια & Μαρτίν Αλέ (Γαλλία, ΗΠΑ 2018, Έγχρωμο, 7΄)
Η Ουλή ακολουθεί έναν χρόνο στη ζωή της Λούπε, μιας Πορτορικανής Αμερικανίδας που ζει στη Νέα Υόρκη στο τέλος της δεκαετίας του ’70. Το φιλμ αντλεί από το χειρόγραφο ημερολόγιό της για να μας ξεναγήσει σε εμπειρίες που βίωσε το 1978, όταν γνώρισε την Ντέμπι, μια άλλη νεαρή φυγάδα. Ένα δράμα ενηλικίωσης που εξερευνά το θέμα της ταυτότητας, μέσα από τη χρήση animation και τεχνικών εμβύθισης.

Πλημμυρική πεδιάδα / Floodplain του Ντενίζ Τορτούμ (Τουρκία, 2018, Έγχρωμο, 12΄)

Μια ομάδα εξερευνητών αναζητά στο δάσος έναν αγνοούμενο, αλλά χάνεται κι η ίδια στη ζώνη με τη δενδρώδη βλάστηση. Μια δεύτερη, ειδική ομάδα που απαρτίζεται από πολίτες και αστυνομικούς, εκκενώνει το χωριό και το δάσος, για να αναζητήσει με τη σειρά της τους εξερευνητές. Μόνο που ένα γέρικο δέντρο ξορκίζει όσους περνούν κοντά απ’ αυτό, βυθίζοντάς τους σε ύπνωση.

Συνοριακή γραμμή / Borderline του Ασάφ Μαχνές (Ηνωμένο Βασίλειο 2018, Έγχρωμο, 9΄)
Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, η ταινία αφηγείται μια σύντομη ιστορία για μια μπερδεμένη συνάντηση στα σύνορα Ισραήλ και Αιγύπτου.

Μελαγχολικά χρόνια / Dreams of Blue της Βαλεντίνα Πατζαρίν (Ιταλία, 2017, Έγχρωμο, 12’)

Σ’ ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον, όπου η τεχνολογική εξέλιξη δεν περιορίζεται από ηθικούς φραγμούς, δύο επιστήμονες αποφασίζουν να πειραματιστούν με την τεχνητή νοημοσύνη. Τι συμβαίνει λοιπόν μέσα σ’ έναν «νου» που έχει επίγνωση και συνείδηση του εαυτού του, καθώς στοχάζεται το νόημα της ζωής αποκλειστικά βάσει των δεδομένων που συγκεντρώνει από το Διαδίκτυο;

Φάντασμα / Ghost του Χάιουν Τσουλ Παρκ (Νότια Κορέα, 2018, Έγχρωμο, 13’)

Μια οικογένεια κουβεντιάζει ανέμελα στο πρωινό τραπέζι. Στη μία άκρη κάθεται ένα κοριτσάκι, που παρακολουθεί σιωπηλά την οικογένεια να τρώει. Το απόγευμα, η οικογένεια πηγαίνει στην παραλία για πικνίκ. Οι άνθρωποι δεν μοιάζουν να την προσέχουν. Ξάφνου το κορίτσι ακούει μυστηριώδεις ψιθύρους και τραγούδια, κι έτσι ξεκινά για το δάσος για να βρει από πού ακούγονται. Εκεί συναντά κάποια παιδιά που ανήκουν στο ανθρώπινο είδος και τα ακολουθεί…

Κόμπολντ / Kobold του Μαξ Ζάκερ (Γερμανία 2018, Έγχρωμο, 20΄)

Ένα cross-media εγχείρημα στο οποίο παίρνεις τον ρόλο ενός ντετέκτιβ που διερευνά την εξαφάνιση του Κάσπαρ. Θα μπορέσεις να μαζέψεις τα στοιχεία και να λύσεις το μυστήριο; Ένας υποβλητικός συνδυασμός αφήγησης, κινηματογραφικού ρεαλισμού, αυθεντικότητας και παιχνιδιού που σας προσκαλεί να βυθιστείτε στον μυστηριώδη και αποπνικτικό κόσμο της Ανατολικής Γερμανίας της δεκαετίας του ’70, αλλά και να εξερευνήσετε ένα σκοτεινό παραμύθι

New Horizons Pilot της Λουκίας Αλαβάνου (Ελλάδα, 2018, Έγχρωμο, 9’)

«Νέοι ορίζοντες και νέοι τρόποι ζωής ανοίγονται σ’ έναν ανήσυχο κόσμο, γεμάτο νέες ευκαιρίες• τα μυστήρια και οι υποσχέσεις που υπαινίσσονται οι μακρινοί ορίζοντες ανέκαθεν ωθούσαν τον άνθρωπο προς τα μπρος». Μια δυστοπική ιστορία για την κατάδυση στην κουνελότρυπα, στη μεταβιομηχανική έρημη χώρα της περιφέρειας της Αθήνας.

Δωμάτια / Rooms του Κρίστιαν Τσίπφελ (Γερμανία 2018, Έγχρωμο, 23΄)
Από τότε που αφοσιώθηκε στην καθιστική ζωή, το ανθρώπινο είδος ξεκίνησε να φτιάχνει κλειστούς και αυστηρά ελεγχόμενους χώρους. Τα Δωμάτια θα σας επιτρέψουν να βυθιστείτε στην πραγματικότητα πέντε δωματίων και να βιώσετε τη σημασία των χώρων αυτών: δεν είναι απλώς αέρας που περικλείεται από τοίχους, αλλά σύνθετες κοινωνικές κατασκευές. Τι συμβαίνει σ’ ένα δωμάτιο, όταν ο πολιτισμός μοιάζει να έχει φύγει από αυτό;