Ο Λούκα Μόντριτς είναι από τους σπάνιους «εγκεφαλικούς» παίκτες, που έχουμε ζήσει στο ποδόσφαιρο.

Γράφει ο Γιάννης Χατζηιωαννίδης

 Είναι ο βασικός λόγος, που η Κροατία βρίσκεται ένα βήμα πριν από τον τελικό του Μουντιάλ. Και επίσης ο λόγος που η Ρεάλ Μαδρίτης, κατέκτησε τέσσερα Τσάμπιονς Λίγκ τα πέντε τελευταία χρόνια.

Δεν ενδιαφέρεται για τη δημοσιότητα, έστω κι αν αυτή είναι αναπόφευκτη στην περίπτωσή του. Μετά από την επιτυχία επί της Ρωσίας, προτίμησε να μείνει στον αγωνιστικό χώρο, για να παίξει με τα παιδιά του από το να ανεβάσει μια «χορηγημένη» φωτογραφία από τα αποδυτήρια της ομάδας.

Ο Λούκα Μόντριτς ποτέ δεν κέρδισε την αναγνώριση που άξιζε από το ποδόσφαιρο και τους φιλάθλους, παρά το γεγονός πως όλοι τον σέβονται. Ουδέποτε μέχρι σήμερα του αποδόθηκαν οι τιμές που του αναλογούσαν.

Όσο χαμηλό προφίλ (και ύψος) έχει τόσο αντιστρόφως ανάλογη είναι η προσφορά του στον αγωνιστικό χώρο, τόσο με την Ρεάλ Μαδρίτης οσο και με την Κροατία. Στα γήπεδα της Ρωσίας ο Μόντριτς απαιτεί, με τον τρόπο που αγωνίζεται, να αποδοθεί δικαιοσύνη. Να αναγνωριστεί ως ο κορυφαίος μέσος της εποχής του.

Πρέπει να πάρει την χρυσή μπάλα, όχι εκείνη την ψεύτικη που πήρε ο Μέσι στο προηγούμενο Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά την κανονική.

Αυτή που άδικα δεν κέρδισε ο Αντρές Ινιέστα το 2014 για χάρη του marketing και των εσόδων. Το ποδόσφαιρο δεν πρέπει να κάνει το ίδιο λάθος, τόσο κοντά στο προηγούμενο. Ο Μόντριτς που οργανώνει, εκτελεί, αμύνεται και οδηγεί τους συμπαίκτες του, είναι μέχρι στιγμής ο MVP της διοργάνωσης και αν δεν πάρει το τρόπαιο η Αγγλία με την προσωπική σφραγίδα του Χάρι Κέιν, τότε θα πρέπει να πάρει δύο μπάλες.

Αυτή του Παγκοσμίου Κυπέλλου και αυτή για όλο το 2018. Μεγάλος παίκτης, ηγέτης και αρχηγός. Δηλαδή τι άλλο θέλετε; Να συμφωνήσουν οι χορηγοί; Ξεχωρίζει στην εποχή της ψευτοκουλτούρας και των social media. Ξεχωρίζει στη Ρεάλ των αστέρων και του image making. Υπάρχει κανείς να διαφωνεί;