Καθώς η μία προβολή διαδέχεται την άλλη, οι μέρες περνούν και το 58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης σιγά-σιγά μπαίνει στην τελική του ευθεία. Ας δούμε κάποιες ταινίες που ξεχωρίζουν στο πρόγραμμα, σήμερα Πέμπτη 9 Νοεμβρίου.


Αόρατα χέρια

Ξεκινούμε στις 13.00 στην αίθουσα «Τζον Κασσαβέτης» με την τελευταία προβολή στο πλαίσιο της ενότητας «Αόρατα χέρια», με την οποία το 58ο ΦΚΘ εστίασε στον κόσμο της εργασίας και της ανεργίας. Στην πορτογαλική ταινία «Το εργοστάσιο του τίποτα», που υπογράφει ο Πεδρου Πίνιου, ένα βράδυ, μια ομάδα εργατών συνειδητοποιεί πως η διοίκηση του εργοστασίου σκοπεύει να υπεξαιρέσει τα μηχανήματα. Οι περισσότεροι αρνούνται να συμμετάσχουν στο εγχείρημα και ξεκινούν την κατάληψη του χώρου εργασίας τους. Όταν η διοίκηση εξαφανίζεται, μένουν μόνοι σ’ ένα άδειο εργοστάσιο... Καθώς ο κόσμος γύρω τους καταρρέει, νέες επιθυμίες έρχονται στην επιφάνεια σε μια συλλογική περιπέτεια που ακροβατεί ανάμεσα στη σκληρότητα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού και την τρέλα ενός ονειρικού μιούζικαλ.

Τρεις ταινίες σε επίσημη πρώτη από το ελληνικό πρόγραμμα 

Στις 14.30 στην «Τώνια Μαρκετάκη» προβάλλεται η ταινία «Ρόζμαρι» που σκηνοθετεί ο Άδωνις Φλωρίδης: Ο συγγραφέας μιας τηλεοπτικής σαπουνόπερας έχοντας ξεμείνει από ιδέες αρχίζει να παρακολουθεί τους «δυσλειτουργικούς» γείτονες του για να εμπνευστεί. Όμως, αντί αυτού, θα έρθει αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα γύρω του.

Με το USSAK («Παύλος Ζάννας», 19.30) του Κυριάκου Κατζουράκη μεταφερόμαστε στο κοντινό μέλλον και συναντούμε ετερόκλητους ανθρώπους, περφόρμερς του δρόμου, περιθωριακούς, εκπρόσωπους της εξουσίας, αγρότες, να ζουν όλοι βυθισμένοι στην απάθεια, μέσα σε ακραίες συνθήκες. Στο φόντο μια χώρα διαλυμένη. Η ταινία εξερευνά την έννοια της κοινότητας και το νόημα της ουτοπίας. Το Ussak κλείνει με τη φράση: «Ο ουτοπιστής, φίλε, είναι ο απόλυτος υλιστής».

Στις 22.15 στην «Τώνια Μαρκετάκη» προβάλλεται η ταινία της Ελίνας Ψύκου «Ο γιος της Σοφίας»: Ο 11χρονος Μίσα καταφθάνει από τη Ρωσία στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2004 για να ζήσει με τη μητέρα του Σοφία, μετά από ένα μεγάλο διάστημα αποχωρισμού. Αυτό που δεν ξέρει είναι ότι στην Αθήνα τον περιμένει ένας νέος πατέρας. Όσο η Ελλάδα ζει το Ολυμπιακό της όνειρο, ο Μίσα θα προσγειωθεί βίαια στον κόσμο των ενηλίκων, με όχημα τη σκοτεινή πλευρά των αγαπημένων του παραμυθιών.

Ειδικές προβολές
 
Στην αίθουσα «Τζον Κασσαβέτης» στις 20.00 προβάλλεται η ταινία Djam του Τόνι Γκατλίφ, μια ταινία δρόμου με πρωταγωνίστριες δύο νεαρές γυναίκες που ψάχνουν τις ρίζες αλλά και τον προορισμό τους στην Ανατολική Μεσόγειο: στα μονοπάτια του ρεμπέτικου και στις διαδρομές των προσφύγων. Η Τζαμ, μια παρορμητική Ελληνίδα της Διασποράς, αναζητά στην Κωνσταντινούπολη ένα δυσεύρετο εξάρτημα για την ψαρόβαρκα του θείου της και συναντά την Αβρίλ, μια συνεσταλμένη Γαλλίδα που έχει έρθει στην Τουρκία για εθελοντισμό, αλλά μπλέκει σε περιπέτειες. Καθώς τα πεπρωμένα τους διασταυρώνονται, η έκσταση της μουσικής θα τους οδηγήσει προς την ελευθερία.

Τέλος, με ιδιαίτερη ανυπομονησία αναμένεται η προβολή της ταινίας «Μικρόκοσμος» (Ολύμπιον, 20.15) του αγαπημένου του ελληνικού κοινού σκηνοθέτη Αλεξάντερ Πέιν. Μια μικρή ταινία μεγάλου βεληνεκούς που προτείνει ένα απίθανο σενάριο ως αντίδοτο στην πληθυσμιακή έκρηξη του πλανήτη: τι θα συνέβαινε αν κάποιοι Νορβηγοί επιστήμονες έβρισκαν τρόπο να συρρικνώσουν τις διαστάσεις ενός μέσου ανθρώπου. Ο μάστορας των «μικρών» αφηγήσεων Αλεξάντερ Πέιν εστιάζει στην ιστορία ενός ζευγαριού που θέλει να ενταχτεί σε μια κοινότητα μικροσκοπικών ανθρώπων – για να αλλάξει το βιοτικό του επίπεδο, διατυπώνοντας ένα δαιμόνιο σχόλιο για τις ουτοπίες που ονειρεύονται οι κοινοί θνητοί.