Του Νωντα Στυλιανίδη

Τραγική επανάληψη των πυρκαγιών του 2007. Κάποιοι βάζουν κάθε Αυγούστου φωτιές και καίνε την Ελλάδα. Οικοπεδοφάγοι, αδιάφοροι, μανιακοί, πράκτορες ξένων δυνάμεων, διάφοροι.


Κάθε Αύγουστο με τα μελτέμια. 

Και εμείς ως κράτος τι κάνουμε για να αποσοβήσουμε το επερχόμενο κακό; Τίποτα.

Με ελλιπή επάνδρωση της πυροσβεστικής, με κατάργηση της δασοπυροσβεστικής, με μηδενική προσπάθεια ενδυνάμωσης της πολιτικής προστασίας με εθελοντές, με χαλαρούς νόμους και τερτίπια, ό,τι καίγεται τη μια χρονιά και το κλαίμε εμείς από το facebook, το χτίζουμε την άλλη με λίγες εξαιρέσεις αναδασώσεων και εθελοντικών ομάδων που προσπαθούν στα όρια τους χρόνια τώρα. 

Κανένας σχεδιασμός σε βάθος χρόνου. Αυτά κοστίζουν. Και σε ποια εκλογική περιφέρεια να κάνεις υποδομές;

Μία η λύση. Να τα κάψουμε μόνοι μας. Να τα χτίσουμε. Να τα τσιμεντάρουμε όλα. Και το καλοκαίρι με τα λάστιχα να καταβρέχουμε το τσιμέντο να δροσίσει. Α! Και το αμάξι. Το παρκαρισμένο μπροστά στην πόρτα. Ποτίζοντας το μεγαλώνει.