Οι μέρες περάσαν πολύ γρήγορα, η μία προβολή διαδέχθηκε την άλλη και το 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ μοιάζει να τελειώνει πρόωρα. Σήμερα και αύριο, τελευταίες προβολές, γι' αυτό οργανωθείτε καλά και σπεύστε στα εκδοτήρια ώστε να προμηθευτείτε εισιτήρια εγκαίρως!  

Οι προτάσεις μας για σήμερα, προτελευταία ημέρα του 18 ΦΝΘ:

Το ντοκιμαντέρ του Μαρκ Κάζινς «Ατομική ενέργεια: Ζώντας με φόβο και ελπίδα» (αίθ. Παύλος Ζάννας, 17.30) εστιάζει στον θάνατο αλλά και στη ζωή στην εποχή της ατομικής ενέργειας. Χρησιμοποιώντας μόνο υλικό αρχείου και μια υπέροχη μουσική υπόκρουση από το συγκρότημα Mogwai, το ντοκιμαντέρ γίνεται καλειδοσκόπιο της πυρηνικής εποχής μας –με τις πορείες διαμαρτυρίας, τις ψυχροπολεμικές επιδείξεις στρατιωτικής δύναμης, το Τσερνομπίλ και τη Φουκουσίμα, αλλά και τη μεγαλειώδη ομορφιά του μικρόκοσμου του ατόμου–, που δείχνει επίσης πώς οι ακτίνες X και ο μαγνητικός τομογράφος έχουν βελτιώσει την ανθρώπινη ζωή. Η πυρηνική εποχή έχει υπάρξει εφιάλτης, αλλά και όνειρο.

Η «Λευκή οργή» του Άρτο Χάλονεν (αίθ. Φρίντα Λιάππα, 18.00) είναι η ιστορία του Λάουρι και μέσω αυτού η ιστορία άλλων θυμάτων σχολικού εκφοβισμού και ενός άλλου παιδικού τραύματος: θύματα γεμάτα οργή, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε πυροβολισμούς και άλλες ακραίες πράξεις βίας στα σχολεία. Η ταινία αφορά επίσης την κοινωνία μας: μια κοινωνία χωρίς αρκετή κατανόηση ή επιθυμία για να αντιμετωπίσει το φαινόμενο της σχολικής βίας. Το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί το ταξίδι της ζωής του Λάουρι: πώς πλημμύρισε οργή και πώς ξεπέρασε αυτό το βαρύ φορτίο αναγνωρίζοντάς το και αναλαμβάνοντας δράση.

Η «Μετεπιβίβαση» των Άλμπερτ Μέιζλς, Λιν Τρου, Μπεν Γου, Ντέιβιντ Ούσουϊ, Νέλσον Γουόκερ (αίθ. Τώνια Μαρκετάκη, 20.00) ξετυλίγει μια σειρά από αλληλένδετες ιστορίες μέσα στο τρένο, από συζητήσεις που ακούγονται χωρίς να το γνωρίζουν οι ίδιοι οι συνομιλητές μέχρι στιγμές βαθιάς οικειότητας, στις οποίες οι επιβάτες μοιράζονται φόβους, ελπίδες και όνειρα. Για κάποιους επιβάτες το τρένο είναι φυγή και σωτηρία, για άλλους ξεκαθάρισμα λογαριασμών και απώλεια. Για όλους, όμως, είναι ένα μέρος για προσωπικό στοχασμό και επαφή με άλλους ανθρώπους που διαφορετικά μπορεί να μη γνώριζαν ποτέ. Η ταινία μάς ταξιδεύει στην καρδιά και το μυαλό των καθημερινών επιβατών του Amtrak's Empire Builder, της σιδηροδρομικής σύνδεσης με τη μεγαλύτερη κίνηση στην Αμερική. 

Στο ντοκιμαντέρ «Τριάμισι λεπτά, δέκα σφαίρες» του Μαρκ Σίλβερ (αίθ. Τζων Κασσαβέτης, 21.00) δύο αυτοκίνητα σταθμεύουν το ένα δίπλα στο άλλο σε ένα πρατήριο καυσίμων στη Φλόριντα. Ένας λευκός μεσήλικας και ένας μαύρος έφηβος διαπληκτίζονται για την ένταση της μουσικής στο αυτοκίνητο του αγοριού. Στον καβγά μπαίνει και ένα όπλο και ένας από τους δύο πέφτει νεκρός. Ο Μάικλ Νταν ρίχνει δέκα σφαίρες σε ένα αυτοκίνητο με άοπλους εφήβους και φεύγει. Τρεις από αυτές τις σφαίρες βρίσκουν τον δεκαεπτάχρονο Τζόρνταν Ντέιβις, ο οποίος πεθαίνει επιτόπου. Όταν συλλαμβάνεται την επόμενη ημέρα, ο Νταν ισχυρίζεται ότι βρισκόταν σε άμυνα. Έτσι ξεκινά το μακρύ ταξίδι αποκάλυψης της αλήθειας.

Τέλος, στο ντοκιμαντέρ «Ένας καλός Αμερικάνος» του Φρίντριχ Μόζερ (αίθ. Σταύρος Τορνές, 22.30), ο καλύτερος αποκρυπτογράφος των ΗΠΑ, μαζί με μια μικρή ομάδα στην Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας (NSA), μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, αρχίζει να αναπτύσσει ένα επαναστατικό πρόγραμμα παρακολούθησης. Το πρόγραμμα μπορεί να ανιχνεύσει οποιοδήποτε ηλεκτρονικό σήμα, να το φιλτράρει για στόχους, να δίνει αποτελέσματα σε πραγματικό χρόνο και όλα αυτά χωρίς να παραβιάζει την ιδιωτική ζωή. Έχει όμως ένα μειονέκτημα: κοστίζει ελάχιστα. Και η αχόρταγη για χρήμα NSA το απορρίπτει – τρεις εβδομάδες πριν από την 11η Σεπτεμβρίου! Όταν μετά την επίθεση η NSA αρχίζει τις μαζικές παρακολουθήσεις, ο δημιουργός του φεύγει από την Υπηρεσία. Τότε αναλαμβάνει ένας φίλος, που καταφέρνει να το αναβιώσει στις αρχές του 2002...