Ξεπερνά τα 110 εκατ. ευρώ η τοκιζόμενη αποζημίωση που πρέπει να λάβει η κοινοπραξία η οποία πήρε το έργο της υποθαλάσσιας αρτηρίας Θεσσαλονίκης, αν και δεν κατασκευάστηκε ούτε μέτρο!


Αυτό ανακοίνωσε, σήμερα, στη Βουλή, ο αρμόδιος υπουργός, απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Τάσου Κουράκη.

Έτσι, η «Θερμαϊκή Οδός», ως κατασκευάστρια κοινοπραξία, πρέπει να πάρει αυτά τα χρήματα χωρίς αυτή να έχει κατασκευάσει ούτε... μέτρο της περίφημης υποθαλάσσιας!

Ο κ. Σπίρτζης σημείωσε ότι βρίσκεται σε εξέλιξη διαπραγμάτευση του υπουργείου Υποδομών με τον παραχωρησιούχο (η κοινοπραξία Boskalis, Ελλάκτωρ, Archirodon), η οποία, σύμφωνα με προηγούμενες δηλώσεις του, έχει στόχο να «κουρευτούν» τουλάχιστον οι τόκοι της οφειλής, η οποία το 2010 ήταν 67 εκατ. ευρώ, όμως έκτοτε «φουσκώνει» λόγω της επιβάρυνσης των προσαυξήσεων.

Μάλιστα, ο υπουργός Υποδομών ξεκαθάρισε στον κ. Κουράκη ότι «δεν υπάρχει ούτε σκέψη» για αναβίωση της υποθαλάσσιας αρτηρίας. Μάλιστα, όταν του επισημάνθηκε ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είχε μιλήσει για την κατασκευή της υποθαλάσσιας αρτηρίας, είπε πως το σχέδιο είχε επαναφέρει ο πρωθυπουργός... εκ παραδρομής κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου!

Το ιστορικό ενός δρόμου που δεν έγινε ποτέ

Η ιστορία με την υποθαλάσσια άρχισε το 2007. Το έργο θα είχε ορίζοντα κατασκευής το 2011. Θα δίνονταν προς εκμετάλλευση ως το 2037. Θα είχε μήκος 6,2 χιλιόμετρα, τα 1,2 από τα οποία θα ήταν το υποθαλάσσιο τμήμα και θα κόστιζε 472 εκατ. ευρώ. Τα 100 εκ. € θα τα έβαζε το Δημόσιο.

Κατά του έργου προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη ομάδες πολιτών(κυρίως κάτοικοι της παραλιακής λεωφόρου). 

Τον Μάρτιο του 2008 το υπουργείο Πολιτισμού υιοθέτησε γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) για κατασκευή του έργου με μετροπόντικα στα 25 μέτρα κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας και όχι 15 μ. όπως προέβλεπε ο αρχικός σχεδιασμός. Έτσι, έπρεπε να εκπονηθεί νέα μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και να αναθεωρηθούν πολλές μελέτες του έργο, ενώ το κόστος αυξήθηκε κατά 150 εκατ. ευρώ. Αυτό οδήγησε στον τερματισμό του έργου.

Το 2009 η κοινοπραξία κατήγγειλε τη σύμβαση παραχώρησης και το ΥΠΕΧΩΔΕ προσέφυγε στη διαιτησία.

Η απόφαση δημοσιεύτηκε στις 26 Ιουλίου 2010. Επεδίκασε 43,7 εκατ. ευρώ υπέρ του παραχωρησιούχου. Λόγω παύσης πληρωμών, τα χρήματα δε δόθηκαν και τοκίζονται. Επί Ρέππα οι απαιτήσεις έφθαναν τα 400 εκ. ευρώ και με διαπραγματεύσεις κατέβηκαν στα 67 εκ. ευρώ. Τα χρήματα πάλι δε δόθηκαν και επί Χρυσοχοΐδη το ποσό ξεπερνούσε τα 90 εκ. ευρώ λόγω τόκων.

Πλέον, επί Σπίρτζη, το χρέος του δημοσίου ξεπερνά τα 110 εκ. €!