Του ΝΩΝΤΑ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗ

Ψωνίζοντας ένα Σάββατο στη λαϊκή,ανάμεσα στις μελιτζάνες και τις ντομάτες,στη δεύτερη σειρά μάχης,πίσω από τις τέντες των μανάβηδων και το στριμωξίδι από τα καροτσάκια,είδα την ταμπέλα:

 

"Καφενείο η Φιλοσοφική".

Σαν σε όαση ησυχίας,απρόσβλητοι από το πολύβουο παζάρι,οι θαμώνες απολάμβαναν κάτω από την κληματαριά το καφεδάκι τους και τσιμπολογούσαν τα μεζελίκια τους. Βοηθώντας την κατάποση με γενναίες γουλιές τσίπουρου.

Μ’ άρεσε.

Καφενείο "η Φιλοσοφική". Όλο το καλοκαίρι το ’χα στο μυαλό μου. Μια το ‘να μια το άλλο δεν άδειασα να το επισκεφτώ. Και τώρα, μεσούντος του φθινοπώρου, Σάββατο, που δεν βρέχει, το αναζήτησα.

Με σεβασμό πρωτοετούς μπήκα και ‘γω στη φιλοσοφική. Με κέρδισαν αμέσως οι "καθηγητές".
Ευγενικοί και καθημερινοί με απλότητα μας έβαλαν στον ρυθμό της σπουδής.

Τσιπουράκια, μπίρες που σβένουν την αψάδα, ωραία τηγανητά μπακαλιαράκια, ακούστηκε και ένα κότσι χοιρινό.

Δεν είναι οι μεζέδες αλλά το ανθρώπινο δυναμικό που θα έλεγε και ένας μάνατζερ. Μπροστά γίνεται λαϊκή. Έρχεται ο ψαράς και τρώει. Φέρνει ένας κάτι κασέρια. Μας δίνει να δοκιμάσουμε αν μας αρέσει. Μετά άλλος από το μαγαζί μας κερνά κάτι κολιούς παστούς που έκανε μαζί τον ψαρά. 47 τενεκέδες κάναμε λέει!!! Ύστερα φέρνουν κάτι σαρδελίτσες σαν παστές. “Για δες” λέει. “Τα έκανα χτες, με το ξύδι”.

Και μετά το φαγητό να ο χαλβά και να το γιαούρτι με γλυκό σταφύλι. Κι αυτό παραγωγής του μαγαζιού. Μετά πορτοκάλι γλυκό.

"Ε,να, είχε ο Κώστας 3-4 τελάρα πορτοκάλια λίγο μαραμένα, τα κάναμε γλυκό."

Φεύγοντας μας έβαλε στο τάπερ το γιαουρτογλυκό. “Για το απόγευμα”, λέει. “Για χώνεψη”.

Κι όλοι μαζί, "άντε καλό Σαββατοκύριακο".

Κείμενο και φωτογραφία του Νώντα Στυλιανίδη