Στην πλευρά Μέρκελ-Σόιμπλε αποδίδει την κύρια ευθύνη για την επίτευξη συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και δανειστών ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο.

 

Ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας αναφέρθηκε εκτενώς στις εν εξελίξει διαδικασίες που θα κορυφωθούν την Δευτέρα, αλλά στις εναλλακτικές επιλογές που έχει η χώρα μας προκειμένου να συνεχίσει να χρηματοδοτεί μισθούς, συντάξεις και κρατικό μηχανισμό, αλλά και συνολικά στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και τον τρόπο εφαρμογής του.

Για το αν η Ελλάδα είναι κοντά σε συμφωνία με τους εταίρους και τους δανειστές της ή επέρχεται ρήξη: «Αν οι λεγόμενοι εταίροι επιμείνουν στην παράταση, με εκείνη ή την άλλη μορφή και παραλλαγή, του υπάρχοντος προγράμματος, δηλαδή του αμαρτωλού μνημονίου, γιατί αυτό εννοούν ως πρόγραμμα, τότε συμφωνία δεν πρόκειται να υπάρξει. Τότε οι λεγόμενοι εταίροι και για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, η Γερμανία, θα έχουν κάνει μια συνειδητή επιλογή ρήξης. Δεν εκτιμώ ότι είναι ιδιαίτερα εύκολο για τη Γερμανία να επιχειρήσει κάτι τέτοιο και να σηκώσει τόσο κυνικά και απροκάλυπτα το βάρος μιας ρήξης, γιατί, πέραν των πολλών άλλων, θα είναι η ίδια που θα αντιμετωπίσει, σε μια τέτοια περίπτωση, τις πιο καταστρεπτικές επιπτώσεις».

Για το πώς θα διαχειριστεί η κυβέρνηση μία ρήξη: «Μην ρωτάτε εμάς πώς θα χειριστούμε μια ενδεχόμενη ρήξη. Το ερώτημα αυτό, όπως και του σχεδίου Β', θα έπρεπε να απευθύνεται πρώτα απ' όλα στη Γερμανία. Εμείς δεν επιδιώκουμε τη ρήξη. Επιδιώκουμε, αντίθετα, να σταθεί όρθια η πατρίδα μας. Επιδιώκουμε να προασπίσουμε την εθνική μας ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία, την επιβίωση και την προοπτική του λαού μας και μαζί με αυτά, τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων και των λαών της Ευρώπης. Αυτές οι επιδιώξεις μας είναι το σχέδιο μας από το Α έως το Ω και οι κόκκινες γραμμές μας. Και αυτό το σχέδιο έχουμε υπέρτατο καθήκον να το υπερασπίσουμε πλήρως, ευλαβικά και μέχρι το τέλος».

Για το αν οι εταίροι μας εκβιάζουν: «Η Γερμανία, και για να είμαι πιο ακριβής, η κυβέρνηση Μέρκελ-Σόιμπλε, ακολούθησε μια απαράδεκτη τακτική σε βάρος της χώρας μας, η οποία είχε νεοαποικιακά χαρακτηριστικά και καταστροφικές συνέπειες. Θεωρώ αδιανόητο και απόλυτο παραλογισμό να επιμείνει εκβιαστικά η Γερμανία, ώστε η κυβέρνησή μας να τηρήσει επί της ουσίας και μετεκλογικά μια μνημονιακή πολιτική, που απέρριψε ο ελληνικός λαός, απλώς επειδή μπορεί να τροποποιηθεί το προσωνύμιό της. Η Ελλάδα άλλαξε σελίδα και πορεία. Μνημόνια και τρόικα με οποιαδήποτε μορφή και παραλλαγή συνιστούν οριστικά τέλος. Αυτό, άλλωστε, δεν είναι μόνο το μήνυμα των εκλογών, αλλά και το αγωνιστικό μήνυμα που εκπέμπει με πολύ μεγαλύτερη πλειοψηφία, σχεδόν σύσσωμος, ο ελληνικός λαός μετεκλογικά».

Για την πιθανότητα νέων εκλογών ή/και δημοψηφίσματος: «Όπως βλέπετε, ένα είδος «δημοψηφισμάτων» διεξάγονται σχεδόν καθημερινά στην κοινωνία μας και οι πολίτες κρίνουν από τα πράγματα και ώρα με την ώρα, την κυβέρνησή μας. Η πολιτική, αυτήν την περίοδο, έχει ξαναποκτήσει νόημα για μεγάλα τμήματα της κοινωνίας μας, που την έβλεπαν με απώθηση και έχει αρχίσει να συγκινεί, να προκαλεί και να ερεθίζει ξανά τη νεολαία. Αυτή η νέα λαϊκή αφύπνιση και αγωνιστική παρόρμηση, αυτό το μεγάλο παλλαϊκό ρεύμα που έχει ποικίλες πηγές και προελεύσεις, είναι που μπορεί να ματαιώσει εκβιασμούς και απειλές και να αναγκάσει τους κυρίαρχους της ΕΕ να αποφύγουν «πάση θυσία» μια «μετωπική» σύγκρουση με την πιο λαοπρόβλητη και ελπιδοφόρα αυτήν την ώρα κυβέρνηση της Ευρώπης».

Για την ανεύρεση εναλλακτικής χρηματοδότησης: «Καταρχάς οι μισθοί και οι συντάξεις δε πληρώνονταν ποτέ από την τροϊκανή χρηματοδότηση, αλλά από τους φόρους του ελληνικού λαού και την όποια δυναμική της οικονομίας μας. Η χρηματοδότηση, αντίθετα, της τρόικας κατευθύνονταν στους ίδιους τους πιστωτές για να αποπληρωθούν τα χρεολύσια και οι τόκοι τους. Γι αυτό πιστεύω αρκετά βάσιμα, πως ό,τι κι αν γίνει, θα βρεθούν τρόποι να συνεχισθεί η χρηματοδότηση της χώρας μας, γιατί με αυτή τη χρηματοδότηση οι πιστωτές εξυπηρετούν ζωτικά και θεμελιώδη συμφέροντά τους. Το θέμα δεν είναι όμως εκεί. Το θέμα είναι να μπορέσει η χώρα μας να απαλλαγεί σε μεγάλο βαθμό από το ασήκωτο βάρος ενός χρέους, που είναι αβίωτο».

Για το ρόλο ΗΠΑ, Ρωσίας, Κίνας στην στήριξη της Ελλάδας: «Η χώρα μας δεν είναι «προτεκτοράτο» εντός της ευρωζώνης και χρειάζεται επειγόντως μια νέα εξωτερική πολιτική πολυδιάστατων οικονομικών και πολιτικών σχέσεων. Αυτή η πολιτική είναι απαραίτητη πρώτα απ' όλα για να βγει η Ελλάδα από την κρίση, να μπει η οικονομία σε αναπτυξιακή τροχιά και για την ασφάλεια της χώρας και μόνο το τελευταίο πράγμα είναι η άντληση δανείων».

Για την δυνατότητα επέκτασης του ρωσικού αγωγού αερίου στην Ελλάδα: «Απ: Δεν ξέρω να έχει γίνει οποιαδήποτε κρούση στη χώρα μας για ρωσικό αγωγό και φυσικά δεν γνωρίζω αν έχει προχωρήσει, ή προχωρά, τίποτα σχετικό και με την Τουρκία. Αυτό, όμως, που θέλω να καταστήσω σαφές είναι ότι η κυβέρνησή μας επιδιώκει ανεξάρτητες και πολυεπίπεδες, τεσσάρων οριζόντων, διεθνείς ενεργειακές διασυνδέσεις και σχέσεις, οι οποίες να σχεδιάζονται και να προωθούνται χωρίς μονομερείς εξαρτήσεις, αποκλειστικά με βάση το εθνικό μας συμφέρον και τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Αυτό νομίζω ότι τα λέει όλα».

Για την θέση του ότι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν τεμαχίζεται:«Πράγματι αυτό που είπα, το εννοώ. Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν τεμαχίζεται, δεν υποδιαιρείται και δεν χωρίζεται σε «καλό» και «κακό». Διότι έχει ενιαίο συνεκτικό προσανατολισμό. Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι αναμένουμε μια συμφωνία με τους εταίρους, η οποία θα περιλαμβάνει αυτούσιο σε κάθε του λέξη το πρόγραμμά μας. Αυτό, όμως, που διεκδικούμε είναι μια συμφωνία που θα σέβεται τη δημοκρατία στη χώρα μας, που θα είναι απόλυτα συμβατή με το πρόγραμμα, που ενέκρινε ο λαός, και θα διατηρεί αυτούσιο τον ενιαίο χαρακτήρα του και τον ριζοσπαστικό προσανατολισμό του».