Τέλος εποχής: Έκλεισε μετά από 35 χρόνια το γραφείο του ΔΟΛ στη Θεσσαλονίκη

Ταφόπλακα έβαλε, σήμερα, ο ΔΟΛ, στο  ανταποκριτικό γραφείο του Οργανισμού στη Θεσσαλονίκη. Μιλάμε για ένα γραφείο με ιστορία 37 ετών, το οποίο, οι υπεύθυνοι δε δίστασαν να το κλείσουν και να απομακρύνουν τους δυο τελευταίους δημοσιογράφους που είχαν απομείνει.

 

Το άλλοτε κραταιό γραφείο δεν υπάρχει πια, καθώς, με τα λάθη των εκδοτών να ακολουθούν το ένα μετά το άλλο, η εφημερίδα Τα Νέα έχει φθάσει στο σημείο να είναι μεν, πρώτη στην κυκλοφορία, αλλά να πουλά ελάχιστα φύλλα, σε σχέση με το παρελθόν.

Η δημοσιογραφία στη Θεσσαλονίκη δεν υπάρχει πια, καθώς το μόνο που έχει απομείνει είναι μερικά site, που (εκτός μιας, άντε δυο, περιπτώσεων) δίνει ψίχουλα, σε –ως επί το πλείστον- άπειρους απόφοιτους ΙΕΚ και της πανεπιστημιακής σχολής, για να αντιγράφουν (και μάλιστα χωρίς επιτυχία) δελτία Τύπου, ή να θεωρούν ρεπορτάζ τη δημοσίευση μιας φωτογραφίας που δείχνει πέντε άτομα με τίτλους του στιλ: ΤΩΡΑ – Αρχίζει η πορεία του συλλόγου σοροπτιμιστών…

Μετά την κυκλοφοριακή βύθιση των τοπικών εφημερίδων –με ευθύνη τόσο των ιδιοκτητών όσο και των διευθυντών- η Θεσσαλονίκη δεν έχει κανέναν τρόπο παρέμβασης στην εξουσία. Απομένουν τα τοπικά κανάλια, τα οποία, όμως, βολοδέρνουν με μικρές τηλεθεάσεις… Όσο για τα ραδιόφωνα, τα κραταιά ενημερωτικά ανήκουν σε Αθηναίους επιχειρηματίες…

Η αδιαφορία των ιδιοκτητών για τις κυκλοφορίες, η επιμονή των ενασχολούμενων με τα νέα μέσα στο κέρδος του κλικαρίσματος, έχει διαλύσει την ενημέρωση κι έχει οδηγήσει τον κόσμο στο να πιστεύει πως είδηση είναι αυτό που βλέπει στο Facebook. Το οποίο δεν είναι τίποτα παραπάνω από έναν τίτλο, χωρίς επεξηγήσεις, πολλές φορές παραπλανητικό του πραγματικού περιεχομένου.

Με αφορμή το λουκέτο στο ανταποκριτικό γραφείο του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη, σε ανακοίνωσή της, η Ένωση Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Μακεδονίας – Θράκης τονίζει πως “η ενέργεια αυτή είναι χαρακτηριστική της αντίληψης που κυριαρχεί πλέον στα εκδοτικά συγκροτήματα, με την ανοχή της πολιτείας: η ενημέρωση περιορίζεται ασφυκτικά στην περιοχή όπου συγκεντρώνονται τα κέντρα αποφάσεων, και η περιφέρεια, παρά την ανθηρή ρητορική για την ιδιαίτερη –υποτίθεται– σημασία της,  απαξιώνεται απολύτως”.