H Αργεντινή κατέκτησε το τελευταίο παγκόσμιο κύπελλο το ΄86 κόντρα στην Γερμανία. Και τα Πάντσερ; Το πήραν για τελευταία φορά, το ΄90 απέναντι στην Αργεντινή. Η ιστορία λοιπόν επαναλαμβάνεται. Την Κυριακή ο τελικός είναι Γερμανία-Αργεντινή στο θρυλικό Μαρακανά.
Και κάτι ακομη. Σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου που διεξάγεται στη Βραζιλία, δεν γίνεται να λείπει ομάδα της Λατινικής Αμερικής. Έτσι κι έγινε! Μετά από ένα ισορροπημένο ματς, η Αργεντινή επικράτησε της Ολλανδίας στα πέναλτι με 4-2 (κανονική διάρκεια 0-0) και ετοιμάζεται για τον τελικό της Κυριακής, εκεί που την περιμένουν τα αγριεμένα «πάντσερ» της Γερμανίας. Πρεπει μαλιστα να σημειώσουμε πώς η Αργεντινη εμφανίζεται πιστή στο ραντεβού της και στην παράδοση που τη θέλει να φτάνει μέχρι τον τελικό όταν προκρίνεται στους τέσσερις του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μιλαμε για δυο τελειως διαφορετικους ποδοσφαιρικους κόσμους, για δυο διαφορετικες ποδοσφαιρικές τάσεις, για διαφορετικες σχολές. Απο τη μια η Γερμανία, που δεν παρεκλίνει ποτέ απαο αυτο που εχει να μάθει, απο το αρχικο σχέδιο δηλαδή, οπου το σύνολο ειναι πάνω απο την ατομική αξια. Και απο την αλλη η Αργνετινη που βάσιζε πάντα το δημιούργημα της στο ατομικο ταλέντο στο Λατινοαμερικάνικο ταπεραμέντο, Αν δεν ηταν αλλωστε το ταλέντο και ο Μαραντόνα δεν θα κέρδιζε το Παγκόσμιο κύπελλο στο Μεξικο το 1986 κόντρα στους Γερμανούς του Ματέους. Η Αργεντινή, λοιπόν, βρίσκεται στον τελικό, με αντιμέτωπη τη Γερμανία, 24 χρόνια μετά την τελευταία αναμέτρηση των δύο σε τελικό στο Ολίμπικο της Ρώμης. Μάλιστα, το ζευγάρι της Αλμπισελέστε με τα πάντσερ είναι το πλέον συνηθισμένο σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου, αν συνυπολογιστεί και ο τελικός στο Μεξικό το 1986. Τότε οπως αναφεραμε ηδη, ήταν και η μοναδική νίκη της Αργεντινής επί των Γερμανών, με σκορ 3-2, ενώ στις υπόλοιες έξι αναμετρήσεις οι δύο ομάδες έχουν έρθει ισόπαλες δύο φορές και τέσσερις φορές έχουν κερδίσει οι Γερμανοί, με πιο πρόσφατη την εκκωφαντική τους νίκη με σκορ 4-0 στο Κέιπ Τάουν στο Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής το 2010. Οι δυο φιναλίστ του νεγάλου τελικου εχουν κάτι κοινό. Την δίψα για το Παγκόμιο Κύπελλο που κρατάει πάνω από 20 χρόνια και για τους 2. Για τα... παιδιά του Ντιέγκο 28 χρόνια και για την «νάσιοναλμανσαφτ» άλλα 24. Σε καθαρα αγωνιστικό τομέα ακόμη κι αν η ομάδα του Λεβ έχει την... προίκα την «εφτάρα» εναντιον της Βραζιλίας, το ματς ξεκινάει από το μηδέν και οι Γερμανοί ως λαός δεν είναι τέτοιος που ο ενθουσιασμός του θα κρατήσει περισσότερο από όσο πρέπει! Ξέρουν πως αν την Κυριακή αν δεν κατακτησουν το τρόπαιο η νίκη επί της Βραζιλίας περισσότερο θα μείνει στην ιστορία ως «κάζο της σελεσάο» παρά ως δικό τους κατόρθωμα μιας και δεν θα υπάρχει το επιστέγασμα που είναι το... χρυσάφι. Από την άλλη η Αργεντινή που σε όλα τα προηγούμενα Μουντιάλ από το '94 και μετά είχε... αποτύχει με πάταγο ξέρει καλά πως η παρουσία στον τελικό δεν είναι το τέλος του δρόμου. Αν δεν σηκώσει το κύπελλο, μπορεί ο Σαμπέγια να έχει φτάσει πιο μακριά από τον Μπιέλσα, τον Πέκερμαν και τον Μαραντόνα, αλλά στο... τελικό ταμείο μια ολόκληρη γενιά θα έχει χάσει πάλι την «χρυσή ευκαιρία»! Και φυσικά πάνω από όλους ο Λίο Μέσι που τα εκατομμύρια Αργεντίνων και φιλο-Αργεντίνων σε όλο τον πλανήτη τον θέλουν παρόντα στα μεγάλα ματς και όχι φυσικά να... καθαρίζει μόνος το Ιράν και την Νιγηρία! Μόνο έτσι θα μπορέσει να κοιτάξει στα μάτια τον Μαραντόνα και δεν θα περάσει κι αυτός στο γκρουπ των «Αιμάρ, Ορτέγκα, Ρικέλμε, Σαβιόλα, Ντ' Αλεσάντρο» που πάντα παρουσιάζονταν ως οι... χρυσοί διάδοχοι αλλά ποτέ δεν τα κατάφεραν! Ο τελικός θα διεξαχθεί στο Ρίο ντε Τζανέιρο, στις 22:00, ώρα Ελλάδος και όχι στις 23:00, όπως έχουμε συνηθίσει μέχρι σήμερα στη διοργάνωση της Βραζιλίας