Μετά την επιτυχημένο τέλος που είχε η χρονιά για τον ΠΑΟΚ, ο τεχνικός του, Σούλης Μαρκόπουλος, μίλησε (σχεδόν) για όλα.


Τόνισε πως η χρονιά έχει θετικό πρόσημο καθώς η ομάδα ολοκλήρωσε τη σεζόν στην τρίτη θέση, ενώ απέμεινε τα εύσημα σε όλους για την προσπάθεια που δείξανε καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Δεν παρέλειψε ωστόσο να αναφερθεί και στο μέλλον του, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο αποχώρησης του…

«Η χρονιά ήταν δύσκολη για μας, από πολλές απόψεις. Φτιάξαμε μια καινούργια ομάδα, αλλά τα παιδιά είχαν αυτά που έπρεπε… Ήμασταν οικογένεια, μια ομάδα… Μαζί βγαίνανε έξω κι αυτό το κλίμα φαινόταν στα αποδυτήρια. Ευχαριστώ όλους τους άμεσους συνεργάτες, όλο το staff που ξημεροβραδιάζονταν για να είναι έτοιμη η ομάδα. Δεν το συνηθίζω αλλά οφείλω να ευχαριστήσω τον γιο μου. Ίσως τον κούρασα πολύ καθώς τον ξυπνούσα 3-4 το πρωί, του τηλεφωνούσα και συζητούσαμε προβλήματα με τους παίκτες. Ευχαριστώ όλους τους συνεργάτες μου, τους παίκτες μου. Ελπίζω ο ΠΑΟΚ να έχει μέλλον. Μακάρι να γίνει ομάδα που θα μπορεί να παίξει στο Final Four του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος» τόνισε αρχικά ο τεχνικός του ΠΑΟΚ.

Για το γεγονός πως αποθεώθηκε από τον κόσμο σημείωσε: «Όταν είσαι μέσα στο γήπεδο δεν καταλαβαίνεις, αν αύριο μεθαύριο σταματήσω, ίσως κάτι να σημαίνει. Αυτό είναι καλό όταν φωνάζουν σύνθημα τον προπονητή. Όλα όμως εξαρτώνται από το αν θα μπει η βολή. Κερδίζεις και γίνεσαι ήρωας… Προσωπικά ευχαριστώ τους φιλάθλους γιατί έχω πολύ καλή σχέση με τον φίλαθλο κόσμο του ΠΑΟΚ, αλλά και γενικότερα της Θεσσαλονίκης».

Ερωτώμενος για το αν θα συνεχίσει στον ΠΑΟΚ,ανέφερε: «Θα δείξει… Πολλές φορές στο γήπεδο, όταν δεν πάει κάτι καλά και στεναχωριέσαι, φτάνεις στο σημείο να αναρωτηθείς… Τί κάνω γιατί δεν, πάω σπίτι μου; Μετά έρχεται το άλλο παιχνίδι, βλέπεις τον παίκτη να κάνει τα πράγματα που τους έχεις ζητήσει. Και μόνο αυτό το συναίσθημα αξίζει. Ο κάθε άνθρωπος πιστεύει στο καλύτερο. Αν πεις και στο σπίτι σου, στη ζωή σου, ότι εγώ με αυτά που έχω κάνει έχω εκπληρώσει τις επιθυμίες μου, μετά θα αρχίσει να ξεθωριάζει η εικόνα. 

Ήμουν προπονητής στον ΠΑΟΚ πέντε χρόνια, θα προτιμούσα όμως να ήμουν στις πολύ καλές εποχές που η ομάδα έπαιζα φάιναλ φορ, διεκδικούσε περισσότερα. Τότε αξίζει να είσαι πέντε χρόνια συνεχόμενα, με πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις».