Φωτορεπορτάζ από τα πανηγύρια των διεθνών μετά τη νίκη–πρόκριση επί της Ακτής Ελεφαντοστού

Ο φωτεινός πίνακας έδειχνε 2-1, ο διαιτητής σφύριζε τη λήξη και το πανηγύρι των διεθνών μας, για τη μεγάλη πρόκριση στους 16 του Μουντιάλ, άρχιζε!

 

Τα παιδιά που μας έκαναν περήφανους, είχαν κάθε λόγο να πανηγυρίσουν τρελά. Δεν προκρίνεται, κάθε μέρα, μια εθνική ομάδα στις καλύτερες 16 του κόσμου. Και η Εθνική Ελλάδος, κόντρα σε προβλέψεις “ειδικών” και φωστήρες, τα κατάφερε!

Κατάφερε να βγάλει στους δρόμους, για άλλη μία φορά, τους Έλληνες…

Πάντως, η Εθνική Ομάδα έδειξε τις διαθέσεις της από την αρχή. Ήταν αυτή που είχε τον έλεγχο του παιχνιδιού (ακόμη κι όταν η Ακτή Ελεφαντοστού φαινόταν να βολεύεται στο 0-0), ήταν αυτή που έκανε ευκαιρίες (τρία δοκάρια είναι… υπεραρκετά), αλλά ήταν και αυτή που χρειάστηκε ιδιαίτερη τύχη, για να πάρει τη νίκη – πρόκριση.

Σαφέστατα στη φάση του 92’ με τον Σαμαρά, το πέναλτι ήταν αυστηρό. Ήταν, όμως, τόσο γρήγορη φάση, που ο διαιτητής, με το δίκιο του, παρασύρθηκε και σφύριξε την εσχάτη των ποινών. Μια απόφαση που, όσο κι αν φαίνεται περίεργο, επέβαλε Δικαιοσύνη!

Ως σύγχρονος “από μηχανής Θεός”, ο Σαμαράς που κέρδισε το πέναλτι, έστησε τη μπάλα στην άσπρη βούλα, πήρε φόρα, χτύπησε δυνατά το πέναλτι και , παρά το ότι ο αντίπαλος τερματοφύλακας είχε αντιληφθεί σωστά την πορεία της μπάλας, έστειλε τη στρογγυλή Θεά στα δίχτυα και τους Έλληνες στα ουράνια!

Τεράστια η επιτυχία της Εθνικής μας! Και φαντάζει ακόμη μεγαλύτερη όταν αναλογιστεί κανείς ποια μεγαθήρια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου πήραν, ήδη, τα εισιτήρια της επιστροφής: Αγγλία, Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία… Κι έπονται κι άλλοι!

Μπράβο –χίλια μπράβο- στους παίκτες της Εθνικής μας. Σε αυτούς και στον Σάντος, ανήκει η μεγάλη επιτυχία.

Και να σκεφτεί κανείς ότι η Εθνική έκανε δυο αναγκαστικές αλλαγές: Του Κονέ και του Καρνέζη,που αποχώρησαν τραυματισμένοι…