Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΔΑΜ

Αλ.Τσίπρας και Αντ.Σαμαράς,  θα κινηθούν το, αμέσως, επόμενο διάστημα σε δυο (εντελώς διαφορετικές και αντιδιαμετρικά αντίθετες κατευθύνσεις),  για να μεταφράσουν σε πρωτοβουλίες τα μηνύματα των εκλογών, με την όποια ανάγνωση και αποκωδικοποίηση κάνουν.


Ο πρώτος έχει την ευκαιρία να αξιοποιήσει την ιστορική, όπως χαρακτηρίζεται, νίκη της Αριστεράς και να επιχειρήσει διεύρυνση της πολιτικής επιρροής, με οδηγό την πρωτιά που του δίνει συγκεκριμένα περιθώρια.

Η επίσκεψή του, σε λίγο στο Προεδρικό Μέγαρο και οι δηλώσεις του, μετά τη συνάντησή του με τον Κάρολο Παπούλια, θα δείχνει τις προθέσεις για τις κινήσεις του, από σήμερα.

Ένα σημαντικό μέγεθος στις εκτιμήσεις είναι η αποτύπωση του σώματος  των υποστηρικτών του, όχι μόνον μέσω της κάλπης, αλλά και στο πολιτικό πεδίο.

Οι πρώτες αναλύσεις δείχνουν ότι προσήλθαν, αυτή τη δεδομένη στιγμή, σε υποστήριξή του ψηφοφόροι που σε παλαιότερες αναμετρήσεις είχαν ψηφίσει ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ., αλλά και άλλοι που (με ενδιάμεσους σταθμούς τους Ανεξάρτητους Έλληνες ή τους Οικολόγους - Πράσινους) συναθροίστηκαν ΄τώρα στη δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, είχαν , όμως, αφετηρίες την ευρύτερη κεντροαριστερά, το μεσαίο -ενδιάμεσο- χώρο ή και την Κεντροδεξιά. Να προσμετρηθεί και η, σε κάποια μικρότερα ποσοστά, συμμετοχή κινήσεων και σχημάτων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.

Την πολυσυλλογή χρειάζεται, να την αξιολογήσουν και να την διαχειριστούν πολιτικά. Να επιμείνουν σε ανοίγματα, αλλά με όρους που θ' αποδίδουν. Αυτό, τουλάχιστον, σκέφτονται και προτείνουν υψηλόβαθμα στελέχη.

Ο Αντ. Σαμαράς άντεξε, όπως δείχνουν με την ακριβολογία τους οι αριθμοί,  σε μια γενικευμένη επίθεση τόσο, από την πλευρά της Αριστεράς, όσο και από επιμέρους σχηματισμούς, μιας πολυκερματισμένης κεντροδεξιάς. Είχε χάσει, ήδη, στελέχη και υποστήριξη, από τα (πιο) δεξιά και αγωνιωδώς προσπαθούσε ν' αποτρέψει τη διαμορφούμενη ήττα. Ίσως γι' αυτό(;) "θυσίασε" σε ενίσχυση των συμπαικτών του(ο βασικός εκβίαζε, με τη μεγαλύτερη ένταση), στελέχη και εκλογική δύναμη.

Να το συνδέσουμε με τα όσα ...επιμένουν, για τη μετεξέλιξη και την επιχείρηση διεύρυνσης της Ν.Δ.

Πιθανότατα, η εμφάνιση των "ανταρτών", όπως ο Νικ. Κακλαμάνης (στο δήμο της Αθήνας, "κόντρα" στον Άρη Σπηλιωτόπουλο) ή άλλες επιλογές του, για τις οποίες επικρίθηκε (και εκ του αποτελέσματος) να είχαν στόχο-όπως ανέφερε καθημερινός συνομιλητής του- ν΄ανακοπεί η άνοδος του φασιστικού μορφώματος (ΧΑ).

Παραπέμπουν ( δικαιολογία), στο ότι μετά την δικαστική εξέλιξη και την Μπαλτακειάδα,δεν απέκλειαν ...έκρηξη ποσοστών. " Ποιός απέκλειε" υπογραμμίζεται(αυτό από συνεργάτες του)" τη συμμετοχή Κασιδιάρη, στο δεύτερο γύρο και μεγαλύτερα, ίσως, ποσοστά στις ευρωεκλογές.

Οι από τον Πολύδωρα, Νικολόπουλο και εσχάτως Ψωμιάδη, επιθέσεις σε βάρος του (Σαμαρά) και η αντιμνημονιακή ρητορική τους, συνδέθηκε με την ίδια υπόθεση.

Υπολογίστε και τη μόνιμη, εναντίον του στάση, στους πιο σκληρούς τόνους (...σμίκρυνε τη Ν.Δ. -στα όρια της Πολιτικής Άνοιξης κ.α. τέτοια).

Είναι λάθος, όπως εκτιμούν οι πιο προσεκτικοί αναλυτές, να πιστώνεται με την απώλεια  7 ποσοστιαίων μονάδων, όταν η Ν.Δ. πριν από δυο, ακριβώς χρόνια (Μάϊος 2012), ήταν στο 18-19% και με την εκστρατεία, μετά την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης, στις εκλογές του Ιουνίου του 2012, των κομμάτων και σχημάτων που αποκλείστηκαν από το Κοινοβούλιο, πλησίασε το 30%.

Άρα, οι απώλειες (σε μεγάλο ποσοστό) επισυνέβησαν πριν τις κάλπες και δεν μπορούν να συγκριθούν (σε καμιά περίπτωση) με το ποσοστό το οποίο συνάθροισαν με την επιστράτευση (Συμμαχίας, στελεχών ΛΑΟΣ κ.α. σχημάτων).

Τι πρωτοβουλίες, μπορεί να σκέφτεται ν' αναλάβει,  ως ο επικεφαλής του βασικού πόλου της συγκυβέρνησης;

Ανασχηματισμό (;) με απομάκρυνση Στουρνάρα και αλλαγές στο οικονομικό επιτελείο (και με εξωκοινοβουλευτικούς), αλλά και σε άλλα υπουργεία.

Πρόσκληση σε ανεξάρτητους βουλευτές και άλλους που σκόνταψαν στις...φιλοδοξίες τους;

Προσέγγιση, σε άλλη βάση, με συγκυβερνητικούς κι άλλους παίχτες(πάντα με τον κίνδυνο της έντασης εκβιασμών)(:).

Αλλαγές, στο επιτελείο του και στον κομματικό μηχανισμό της Ν.Δ.(;).(;).

Σε οποιαδήποτε περίπτωση, οι πρωτοβουλίες αυτές, θα έχουν τύχη, μόνον  αν τις βασίσει (ειλικρινά) σε αλλαγές πολιτικών (σε απασχόληση, φορολογία, ελάφρυνση ή αποφυγή κι άλλων μέτρων, μηδέ παροχών εξαιρουμένων, σε περιορισμένη και ελεγχόμενη κλίμακα).

Σκεφτείτε και το ενδεχόμενο, να ήταν μικρότερο το ποσοστό της "Ελιάς" (ΠΑΣΟΚ) και να αμφισβητούνταν, ο βασικός συμπαίκτης στο πεδίο της "σταθερότητας" που παρέπεμπαν και μετά το άνοιγμα της κάλπης (ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη, η εκλογική διαδικασία).