Πραγματοποιήθηκαν χθες τα αποκαλυπτήρια του μνημείου των Θεσσαλονικέων Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος στο φουαγέ της Αίθουσας Τελετών του ΑΠΘ, παρουσία του υφυπουργού Εξωτερικών του Ισραήλ, Zeev Elkin.


Στην ομιλία του ο πρύτανης κ. Μυλόπουλος ανακοίνωσε την πρωτοβουλία των πρυτανικών αρχών να επαναλειτουργήσει επώνυμη έδρα Εβραϊκών Σπουδών, η οποία καταργήθηκε επί Μεταξά. Η έδρα αναμένεται να λειτουργήσει από το ακαδημαϊκό έτος 2014-15 και μάλιστα θα δοθούν και υποτροφίες από την ισραηλιτική κυβέρνηση, όπως ανακοίνωσε ο υφυπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ.

Το έργο φιλοτεχνήθηκε από τον πρόεδρο του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του ΑΠΘ, καθηγητή Ξενή Σαχίνη, ως φόρος τιμής στην πολυπληθή εβραϊκή κοινότητα που επί έξι αιώνες και μέχρι το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο αποτελούσε πόλο προόδου και ανάπτυξης για την πόλη και βίωσε την πιο τραγική διάσταση του Ολοκαυτώματος στην Ελλάδα, καθώς εξολοθρεύτηκε σε ποσοστό 96%.

Η τελετή αποκαλυπτηρίων

Η τελετή των αποκαλυπτηρίων έγινε παρουσία των Πρυτανικών και των Κοσμητορικών Αρχών του ΑΠΘ, του πρέσβη του Ισραήλ στην Ελλάδα, Arye Mekel, του προέδρου Δαυίδ Σαλτιέλ και μελών της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης, του διευθυντή Διεθνών Σχέσεων του υπουργείου Εξωτερικών, Θάνου Κοτσιώνη, του δημάρχου Θεσσαλονίκης, Γιάννη Μπουτάρη, και του περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας, Απόστολου Τζιτζικώστα.

 Στην ομιλία του, ο πρύτανης του ΑΠΘ, καθηγητής Γιάννης Μυλόπουλος, επισήμανε ότι η εβραϊκή κοινότητα, που λόγω του μεγάλου πληθυσμού αλλά και της δράσης της προσέδωσε στη Θεσσαλονίκη το χαρακτηρισμό «Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων», διαμόρφωσε καθοριστικά τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της πόλης και άφησε ανεξίτηλο το στίγμα της στην ιστορία της.  


«Η ανέγερση του μνημείου αυτού είναι ελάχιστος φόρος τιμής προς την Ισραηλιτική Κοινότητα και αυτονόητη υποχρέωση του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Υποχρέωση που δεν απορρέει μόνο από τον ακαδημαϊκό του ρόλο για διαφύλαξη της ιστορικής μνήμης, αλλά και από το γεγονός ότι χτίστηκε επάνω στα εβραϊκά νεκροταφεία. Η συνεισφορά του ΑΠΘ στη διατήρηση της μνήμης των Θεσσαλονικέων Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος δε σταματά εδώ. Ανάλογης συμβολικής, αλλά και ουσιαστικής αξίας είναι η πρωτοβουλία που αναλάβαμε ως πρυτανικές αρχές, προκειμένου να επαναλειτουργήσει επώνυμη έδρα Εβραϊκών Σπουδών, η οποία καταργήθηκε επί Μεταξά. Η προσπάθεια αυτή, έπειτα από τη στενή συνεργασία που έχουμε με την Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης, αναμένεται να αποφέρει άμεσα καρπούς και η έδρα να λειτουργήσει από το ακαδημαϊκό έτος 2014-15», τόνισε ο πρύτανης.

Εξαιρετικά σημαντική στιγμή για τη Θεσσαλονίκη, εξαιτίας της θέσης στην οποία φιλοξενείται το έργο, χαρακτήρισε την τελετή ο κ. Σαλτιέλ και ευχαρίστησε τις Αρχές του ΑΠΘ και τον καλλιτέχνη, ενώ δήλωσε χαρακτηριστικά:  

«Το παρελθόν της τοποθεσίας αυτής αναφέρεται επισήμως για πρώτη φορά. Δυστυχώς, η ιστορία αυτού του χώρου σταδιακά ξεχάστηκε από την πλειονότητα του πληθυσμού της πόλης. Δηλαδή, το γεγονός ότι εκατοντάδες χιλιάδες Εβραίοι, μεταξύ των οποίων επιφανείς προσωπικότητες της πόλης, θάφτηκαν εδώ». 

Ο υφυπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ, Zeev Elkin, ανέφερε πως είναι μεγάλη τιμή και χαρά για τον ίδιο να βρίσκεται σ’ έναν τόπο με ιδιαίτερη σημασία για την εβραϊκή κοινότητα, σε μια πόλη που ήταν επί αιώνες το κέντρο του εβραϊκού πολιτισμού και της εβραϊκής παράδοσης. 
«Είναι υποχρέωσή μας να θυμόμαστε αυτούς τους ανθρώπους, αλλά εξίσου σημαντικό είναι να συνεχίσουμε την παράδοσή τους», τόνισε, ανακοινώνοντας την απόφαση της ισραηλιτικής κυβέρνησης να προωθήσει υποτροφίες σε φοιτητές σε συνεργασία με ακαδημαϊκά ιδρύματα του Ισραήλ, ενόψει της επαναλειτουργίας της Έδρας Εβραϊκών Σπουδών στο ΑΠΘ.


Το Μνημείο του Ολοκαυτώματος
Το έργο του Ξενή Σαχίνη εντάσσεται σε μια σειρά έργων υπό τον τίτλο «Ίχνη και Μνήμη» που φιλοτεχνήθηκε το 1994 και είναι αφιερωμένη στη μνήμη όλων των κοινωνικών ομάδων, Εβραίων, τσιγγάνων, ομοφυλόφιλων, μαρτύρων του Ιεχωβά, κρατουμένων του κοινού ποινικού δικαίου, πολιτικών κρατουμένων και «αντικοινωνικών», που μαρτύρησαν κάτω από τη ναζιστική ιδεολογία και τάξη όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και σε ολόκληρη την κατεχόμενη Ευρώπη.
Δημιουργήθηκε με ίχνη που αφήνει η ηλεκτροκόλληση επάνω σε μια μεταλλική επιφάνεια.
Η μεταλλική πλάκα, που θα παραμείνει αναλλοίωτη στο χρόνο, είναι πακτωμένη σ’ έναν τοίχο από κόκκινα τουβλάκια, όμοια με εκείνα του Άουσβιτς.
Τα δε ίχνη είναι μια ευθεία αναφορά στο τατουάζ του αριθμού, ο οποίος χαρασσόταν στο μπράτσο των Εβραίων κρατουμένων.
Όπως ανέφερε ο κ. Σαχίνης, «το έργο επιχειρεί να διατηρήσει ζωντανή τη μνήμη όλων των συμπολιτών μας που θανατώθηκαν στο Άουσβιτς – Μπίργκεναου και να θυμίζει ότι οι πολίτες πρέπει να είναι πάντοτε σε εγρήγορση για να προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη διαφορετικότητα στη ζωή μας».