chalkidiki_thalassa_1[2]

Κίνδυνος, να γεμίσουν οι παραλίες της χώρας ξαπλώστρες και ομπρέλες –και να μην υπάρχει δίοδος για κανέναν στη θάλασσα, παρά μόνον μέσα από τα μπιτσόμπαρα- ενέχεται με τον νόμο που είναι στα σκαριά!

 

Το σχέδιο νόμου τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση μέχρι τις 8 Μαΐου. Οπως προβλέπεται μεταξύ άλλων:

1. Αφαιρούνται όλοι οι περιορισμοί στην έκταση που μπορεί να παραχωρηθεί σε απλή χρήση (λ.χ. ξαπλώστρες, αναψυκτήρια). Στην ισχύουσα νομοθεσία απαγορεύεται η παραχώρηση έκτασης μεγαλύτερης των 500 τ.μ., ενώ υπάρχει υποχρέωση δημιουργίας ελεύθερων «ζωνών» 100 μέτρων.

2. Αφαιρούνται όλες οι αναφορές στην υποχρέωση ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης στον αιγιαλό, καθώς και η απαγόρευση της παραχώρησης της αποκλειστικής χρήσης αιγιαλού και παραλίας. Η μόνη αναφορά είναι ότι στις παραχωρήσεις πρέπει «να περιλαμβάνονται όροι χρήσης που να διασφαλίζουν την πρόσβαση του κοινού, ύστερα από αιτιολογημένη στάθμιση των συμφερόντων που εξυπηρετούνται ή βλάπτονται».

3. Διευκολύνεται η δημιουργία μόνιμων κατασκευών από ιδιώτες για επιχειρηματικό σκοπό. Μοναδική προϋπόθεση είναι η παραχώρηση «να κρίνεται απολύτως απαραίτητη για την επίτευξη του [επιχειρηματικού] σκοπού» από τον γενικό γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όλες οι παράκτιες ξενοδοχειακές μονάδες της χώρας μπορούν να επεκτείνουν μόνιμα τις εγκαταστάσεις τους στη ζώνη από την παραλία έως και τη θάλασσα.

4. Επιτρέπεται η επιχωμάτωση (μπάζωμα) θαλάσσιου χώρου για την εξυπηρέτηση επιχειρηματικής δραστηριότητας που έχει ενταχθεί στις στρατηγικές επενδύσεις ή έχει εγκριθεί ΕΣΧΑΔΑ ή ΕΣΧΑΣΕ (ειδικά σχέδια χωρικής ανάπτυξης δημοσίων ή ιδιωτικών ακινήτων).

5. Το σχέδιο νόμου προβλέπει επίσης τη δυνατότητα νομιμοποίησης αυθαίρετων κατασκευών (έναντι οικονομικού ανταλλάγματος) που βρίσκονται στον αιγιαλό και την παραλία, που χρησιμοποιούνται όχι για κατοικία, αλλά για επιχειρηματικούς σκοπούς. Η δυνατότητα αυτή δεν είχε δοθεί έως σήμερα από τους νόμους για τη νομιμοποίηση της αυθαίρετης δόμησης (ν. 4014/11, ν. 4178/13) για τον αιγιαλό, τα δάση και τους αρχαιολογικούς χώρους, ως αντίθετη στη συνταγματική επιταγή.

Η γνώμη μου

Είναι φανερό πως οι αλλαγές είναι τεράστιες. Όποιος θέλει κλείνει τον αιγιαλό, φτιάχνει ένα μπιτσόμπαρο, πληρώνει τα σχετικά και δεν αφήνει κανέναν να κάθεται στην αμμουδιά στην πετσετούλα του, κάτω από τη δική του ομπρέλα.

23082006155.jpg
Το επιχείρημα ότι η χώρα διαθέτει χιλιόμετρα ατέλειωτα αιγιαλού κι ότι όλοι θα βρούμε μια γωνία, είναι αστείο. Οι καλές ακτές ήταν, ήδη, υπό… κατάληψη από μπιτς μπαρ. Απλά άφηναν διόδους και χώρο για όσους δεν ήθελαν –ή δεν μπορούσαν- να δώσουν 5 ευρώ για έναν καραβίσιο φραπέ και άλλα 2 ευρώ για ένα μπουκαλάκι νερό.

Σκεφτείτε τώρα, εσείς που ξέρετε, ένα μπαρ στη Λατούρα της Χαλκιδικής(φωτογραφία), που θα γέμιζε ομπρέλες τη μαγευτική αυτή παραλία, που βρίσκεται λίγο πριν τη Βουρβουρού και δε θα ήταν υποχρεωμένο ούτε να αφήσει δίοδο προς τη θάλασσα, ούτε χώρο για την δική σας ομπρέλα…

Η λύση είναι, όπως έγιναν τα πράγματα, μία: Μπαίνουμε στην ηλεκτρονική διεύθυνση της διαβούλευσης και βάζουμε σχόλια και προτάσεις. Όσο περισσότεροι, τόσο καλύτερα. Όσο περισσότεροι σύλλογοι και φορείς, ακόμη καλύτερα…

Προσωπικά, έχω να καθίσω σε δική μου ομπρέλα, πάνω από 10 χρόνια. Εκτός από τις λιγοστές φορές που πάμε στη συγκεκριμένη παραλία. Αυτό, όμως, δεν έχει καμία σημασία. Θέλω το δικαίωμα της επιλογής. Θέλω να μην πληρώσω το μπάνιο μου 10 ευρώ ανά άτομο… Χωρίς να υπολογίζω βενζίνες και φαγητό.

Δ.Ι.Ασ.