���������� ���������� 2008

Ποίημα του ΓΙΑΝΝΗ ΤΖΑΝΗ*

"Η βεβυθισμένη τη αμαρτία γυνή"

Ιέρεια της Αφροδίτης στα καπηλειά του λιμανιού

Που σκόρπισε την ηδονή ψίχουλα απ’ το παράθυρο

Στα πεινασμένα αποδημητικά πουλιά

Που χόρτασε τις μισοζαλισμένες κούπες όνειρα και πόθους,

Τα ξεραμένα χείλια νερωμένο και φτηνό φιλί,

Την πυρωμένη σάρκα πληρωμένο, βιαστικό, σπαρτάρισμα,

Τα λιγωμένα μάτια αστραπές και πεφταστέρια

Και το τραγούδι δωρεάν,

Εκείνο το γλυκόπιοτο τραγούδι της Ανατολής

Που ακούν τ’ αηδόνια κι αντιγράφουν

Και κατεβαίνουν άγγελοι να μαθητέψουν

Μακρόσυρτο, λυπητερό

Που αποκοιμάει τους πόνους, καταλαγιάζει τον καημό...

Τ’ άφησε όλα, Κύριε, και μπήκε στο λιμάνι σου σκαρί ναυαγισμένο

Κι έδεσε στα πόδια Σου.


*Ο Γιάννης Τζανής είναι φιλόλογος, πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων Φιλοσοφικής Σχολής ΑΠΘ, “Ο Φιλόλογος” και μας εύχεται, για τις Άγιες αυτές ημέρες, με κάποια αποσπάσματα από την ποιητική συλλογή του ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΕΜΑΤΑΙ (1989), μια αλλιώτικη ακολουθία των παθών και της Ανάστασης.