xristianopoulos_02.jpg

Aνήμερα της παγκόσμιας μέρας της ποίησης, της πρώτης μέρας της Άνοιξης, ανήμερα και των 83ων γενεθλίων του, ο ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος, δηλώνει και πάλι... «Εναντίον» και των γιορτών.

«Ακανθώδες το ερώτημα και δεν νομίζω να δύναται κανείς να δώσει τη σωστή απάντηση. Ίσως, θα μπορούσα να πω ότι δίνει έκφραση στην ψυχική ανάγκη μιας μερίδας ανθρώπων που λέγονται ποιητές. Ίσως και σε ορισμένους από τους αναγνώστες τους. Είναι απίθανο μυστήριο αυτό της ποίησης... Εμένα, πάντα μου άρεσαν, μου αρέσουν πολύ οι λέξεις... Δεν μπορώ όμως να διεισδύσω σ' αυτό το μυστήριο που λέγεται ποίηση... Μπορεί όμως η ποίηση ('δεν ξέρω εγώ από καθεστώτα- που λέει ο Αναγνωστάκης') να αναστείλει πολέμους, να δώσει λύση σ΄ αυτή την κρίση που βιώνουμε; Δεν νομίζω...» δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Καταβεβλημένος από την πρόσφατη, νέα περιπέτεια της υγείας του, παραμένει πάντα στο ισόγειο διαμέρισμά του στις Σαράντα Εκκλησιές της Θεσσαλονίκης, περιβεβλημένος από... ποιητές. Ο Καβάφης κι ο Τσισάνης σε κάδρα στον τοίχο πάνω από το γραφείο του. Λίγα μέτρα πιο κάτω, η οδός Κωνσταντίνου Καβάφη, νοτιότερα η οδός Γεωργίου Βιζυηνού... «Ανοησίες..., για τους εκδότες. Ίσως και για κάποιους ποιητές...» σχολιάζει για τη μέρα της ποίησης.

Όσο για τη χθεσινή ημέρα των γενεθλίων του; (γεννήθηκε στις 20 Μαρτίου του 1930): «Η μητέρα μου δεν ήθελε να μού γιορτάζει τα γενέθλια όταν ήμουν παιδί... Πίστευε πως τα γενέθλια μας φέρνουν πιο κοντά στον θάνατο. Μας χτυπούν το καμπανάκι... Ε, έτσι έμαθα κι εγώ να μην τα γιορτάζω».