TΑ 43 ΣΗΜΕΙΑ Η προγραμματική συμφωνία της Νέας Δημοκρατίας με το ΠΑΣΟΚ

Προγραμματική συμφωνία 43 σημείων με σκοπό την εξάντληση της τετραετίας και τον εμπλουτισμό, εφόσον αυτό καταστεί δυνατόν, του κυβερνητικού συνασπισμού από άλλες κοινοβουλευτικές δυνάμεις ανακοίνωσαν χθες οι κ. Αντ. Σαμαράς και Ευ. Βενιζέλος.

 

Από το πρώτο σημείο τονίζεται με σαφή τρόπο ο αναγκαστικός χαρακτήρας της συγκατοίκησης μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., στόχος της οποίας είναι η παραμονή στην Ε.Ε. και η έξοδος από την κρίση. Τονίζεται επίσης ότι δεν πρόκειται να ληφθούν νέα μέτρα, ενώ υπογραμμίζεται και η ανάγκη για διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής, ανάσχεση της ανεργίας και προστασία των ευπαθών κοινωνικών ομάδων.

Ως προσήκουσα απάντηση στις αγωνίες των πολιτών οι δύο κυβερνητικοί εταίροι προτάσσουν την ανάπτυξη, η οποία θα προέλθει, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, από την κινητοποίηση των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας.

Υψηλή θέση στις προτεραιότητες του κυβερνητικού συνασπισμού κατέχει η απαλλαγή από το Μνημόνιο, ενώ γίνεται λόγος για «εξαιρετικά δύσκολη και άνιση διαπραγμάτευση με τους εταίρους και πιστωτές». Για την «απαλλαγή από το Μνημόνιο» τίθενται δύο στόχοι: πρώτον, η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων και, δεύτερον, η προώθηση διαρθρωτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων. Τονίζεται, ωστόσο, ότι «δεν υπάρχει σχέδιο Β χωρίς θυσίες», ενώ γίνεται και κάλεσμα προς όλες τις «δημιουργικές δυνάμεις του τόπου» για τη σύμπηξη «μετώπου ευθύνης». Το κείμενο της προγραμματικής συμφωνίας περιγράφεται ως το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης το οποίο φιλοδοξεί να ακολουθήσει η κυβέρνηση. Εκτενής αναφορά γίνεται, επίσης, στην ανάγκη να εφαρμοσθεί το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά και στη φορολογική μεταρρύθμιση με γενική φιλοσοφία «να πληρώνουν λιγότερα όλοι, ο καθένας ανάλογα με τις δυνατότητές του» καθώς και στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Για τη μείωση της ανεργίας προτείνονται δύο επιπλέον μέτρα και συγκεκριμένα η εκπόνηση προγραμμάτων για τη δημιουργία προσωρινών θέσεων απασχόλησης (αυτεπιστασία και κοινωφελής εργασία) και η στήριξη υφιστάμενων θέσεων διά της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών. Ζητείται επίσης «φιλικότερη» ρύθμιση δανείων από το τραπεζικό σύστημα, ενώ υπογραμμίζεται ότι η πρώτη κατοικία «του φτωχού ή μέσου νοικοκυριού θα είναι απολύτως διασφαλισμένη έναντι πλειστηριασμών». Στο 23ο σημείο του κειμένου προαναγγέλλεται η μείωση του ΦΠΑ και σε άλλους κλάδους, πέρα από την εστίαση, μόλις το επιτρέψει η δημοσιονομική κατάσταση. Παρουσιάζεται επίσης το νέο εθνικό παραγωγικό μοντέλο, το οποίο περιγράφεται ως εξής: «Πρωτογενής τομέας και βιομηχανία τροφίμων - Τουρισμός - Ναυτιλία - Ενέργεια - Επένδυση στη γνώση και την καινοτομία - Εξωστρέφεια».

Στο πλαίσιο των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, οι δύο κυβερνητικοί εταίροι τονίζουν την ανάγκη προώθησής τους στους κρίσιμους τομείς της Δικαιοσύνης, της Δημόσιας Διοίκησης, της Παιδείας και της Υγείας.

Προαναγγέλλεται, επίσης, η ανάληψη κοινής πρωτοβουλίας Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ για την αναθεώρηση του Συντάγματος «με τη μεγαλύτερη δυνατή πολιτική συναίνεση», αλλά και αλλαγές στο εκλογικό σύστημα προκειμένου να μην τροφοδοτούνται «τεχνητές πολώσεις». Στην προγραμματική συμφωνία περιλαμβάνεται η ανάγκη για «ολοκληρωμένη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών», η οποία περιγράφεται, μάλιστα, σε απόλυτη συνάρτηση με το «δικαίωμα του κάθε πολίτη στην ασφάλεια». Επί τούτου, γίνεται λόγος για επανεξέταση όλη της μεταναστευτικής νομοθεσίας. Τονίζεται, τέλος, ότι προκειμένου να επιτύχει το έργο της η κυβέρνηση, θα πρέπει να υφίσταται διαρκής συντονισμός μεταξύ Μαξίμου, υπουργείων και Κοινοβουλευτικών Ομάδων.