paraforo_pathos_kostas_arkoudeas_01Για το μυθιστόρημα του Κώστα Αρκουδέα, με τίτλο “Παράφορο Πάθος”, γράφει στην Οδό Βιβλίου, ο Αλέξης Ζήρας. Κάνοντας μια σύντομη αναφορά στα μυθιστορήματα που αναφέρονται “σε μεγάλους έρωτες και σε μεγάλα πάθη”, υπογραμμίζει για το βιβλίο:

“Το ερωτικό Παράφορο πάθος που συναντούμε στο πρόσφατο βιβλίο του Κώστα Αρκουδέα, ανάμεσα στον Πέτρο και στην Άννα, προφανώς δεν είναι μόνο η καθαρή αρχέγονη έλξη ενός άντρα και μιας γυναίκας. Καθορίζεται επίσης από άλλα σκοτεινά ορμέμφυτα, συμπλέγματα και εμπλοκές. Θέλω δηλαδή να πω ότι υπάρχει σ’ αυτό η ανάπτυξη ενός αφελούς πάθους –γιατί μόνο η αθωότητα και η αφέλεια συντρέχουν την παραφορά– αλλά και η υπαρξιακή ενδοσκόπηση. Η συνάντηση του ζεύγους στην Επίδαυρο, όπου θα αρχίσει και θα κλείσει δραματικά ο κύκλος της σχέσης τους, πέρα από τις λυρικές και κάπως εξεζητημένες και υπερτονισμένες περιγραφές των ασταμάτητων σμιξιμάτων τους, μας ανοίγει καλειδοσκοπικά, με αναδρομές στο παρελθόν, τον εσωτερικό τους κόσμο”.

 

Σε άλλο σημείο αναφέρει: “Ως μυθοπλασία το Παράφορο πάθος δεν έχει ούτε πολλά πρόσωπα ούτε και πολλά επεισόδια που καλύπτουν την οριζόντια στον χώρο κίνηση του πρωταγωνιστικού ζεύγους, του Πέτρου και της Άννας. Ο αφηγητής είναι μεν αθέατος, όμως δεν απομακρύνεται πολύ, είτε από τον έναν είτε από την άλλη. Συνήθως βλέπει μέσα από το βλέμμα τους, ρεμβάζει μέσα από τη σκέψη τους, σχολιάζει μέσα από τη δική τους αντίληψη για τον κόσμο”.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο με κλικ εδώ.