Ανησυχία, αταξία και ανασφάλεια

Της ΜΑΡΙΑΣ ΝΑΛΤΣΑΤΖΙΑΔΟΥ

Την ονόμασαν κρίση. Για μένα μεταφράζεται ως ανησυχία, αταξία και ανασφάλεια. Αριθμείται σε θύματα, ανθρώπους που αυτοκτονούν, ανθρώπους που δολοφονούνται από άλλα θύματα, ανθρώπους που πεθαίνουν χωρίς βοήθεια, ανθρώπους που πνίγονται στη θλίψη τους, ανθρώπους που βλέπουν το μέλλον τους χωρίς μέλλον.

 

Το παραμύθι είναι γνωστό, και την τακτική την ακολουθούν όλοι. Είτε με τη σβάστικα τατουάζ είτε με την ελληνική σημαία στο πέτο είτε με μυθεύματα να φεύγουν απ΄το λαρύγγι.

Η αλήθεια είναι μία. Ο άνθρωπος που τα έχασε όλα δεν λογαριάζει τίποτα. Ο γονιός που έχει να φροντίσει οικογένεια δεν λογαριάζει τίποτα. Ο νέος που έχει να φροντίσει γονείς δεν λογαριάζει τίποτα. Το παιδί που δεν έχει τίποτα δεν λογαριάζει τίποτα. Το τσογλάνι που νομίζει ότι έχει να κερδίσει κάτι από το τίποτα που ζει δεν λογαριάζει τίποτα.

Εύκολα γίνεσαι αυτόχειρας ή δολοφόνος.

Ψωμί

Για να το έχεις πρέπει να έχεις εργασία

Παιδεία, Υγεία

Για να τα έχεις πρέπει να έχεις οργανωμένη πολιτεία

Ελευθερία

Για να την έχεις πρέπει να έχεις τα προηγούμενα και πολλή προσωπική δουλειά. Η ελευθερία δεν επιβάλλεται, δεν είναι αυτονόητη, κατακτιέται.

Εύκολα κάνεις ρεπορτάζ για μια δολοφονία όταν είσαι μέσα στο παιχνίδι, απ’ έξω τα πράγματα τα βλέπεις διαφορετικά.

Λυπάμαι πολύ για τον νέο, αλλά δεν μπορώ να πάρω μέρος στο τηλεοπτικό παιχνίδι του πένθους.

Σήμερα ή αποδεχόμαστε το παιχνίδι τους, κυρίως των πολιτικών και των παροικούντων την πόλη των, ή ζητάμε

Εργασία, Πολιτεία, Ελευθερία

Όχι άλλη Χούντα, απ’ όπου κι αν προέρχεται,  στον Τόπο μου

Δείξτε μας την ελπίδα, και θα τρέξουμε να δουλέψουμε. Δώστε ελπίδα στη χώρα μας και σ΄εμάς. Δώστε μας πίσω τα φτερά μας.

Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ