Κρίμα, ρε ΠΑΟΚ. Εκτός Τσάμπιονς Λιγκ, με ψηλά το κεφάλι, εντός ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ με πολλές ελπίδες, για ακόμη καλύτερη (από την περσινή πορεία). Όμως μας έμεινε, πάλι, μια πίκρα...


Ήταν πολύ κοντά στην πηγή ο Δικέφαλος. Κι αυτήν τη φορά, όλα πήγαιναν όπως έπρεπε. Έπαιξε παθιασμένα. Ήταν καλά στημένος μέσα στο γήπεδο. Την ήθελε τη νίκη, αλλά...



Δεν ωφελεί να αρχίσουμε να ψειρίζουμε τη μαϊμού. Ναι, στις λεπτομέρειες κρίθηκε το παιχνίδι. Στο χέρι του πρώτου γκολ, που δε δίνεται. Στο δεύτερο χέρι, στο σουτ του Ολίσε που -να με συγχωρέσουν οι ειδικοί- είναι πέναλτι επειδή, όπως λέει ο κανονισμός, ο παίκτης της Σάκε έχει πρόθεση να σταματήσει τη μπάλα. Καμία σημασία δεν έχει αν το χέρι είναι κολλημένο, προτεταμένο, διπλωμένο, ή ό,τι άλλο σας έρθει σε -μένο... Όμως, όλα αυτά, τελικά, δε μετράνε. Μετράει το τι έγραψε ο φωτεινός πίνακας της Τούμπας...



Μετράει, όμως, αυτό που είδαμε στο παιχνίδι. Και είδαμε έναν ΠΑΟΚ που έδωσε, απόψε, μια μεγάλη υπόσχεση: Ότι μπορεί να γίνει η ομάδα που όλοι ονειρευόμαστε.



Έδειξε κάτι ακόμη ο Δικέφαλος. Που, άλλη ελληνική ομάδα, ΔΕΝ το έχει δείξει ως σήμερα στην Ευρώπη: Στο 1-1, βγήκε μπροστά. Με το κεφάλι ψηλά. Πήγαινε να βγάλει ένα γκολ, να καθαρίζει. Κι όχι να διαχειριστεί το παιχνίδι, τσούκου - τσούκου τη μπαλίτσα -και αν μας βγει μια αντεπίθεση, που οι άλλοι παίζουν με έναν παίκτη λιγότερο, μπορεί να βγάλουμε το γκολ... Αυτός ο ΠΑΟΚ, ο αποψινός, θύμισε τον ΠΑΟΚ του Κούδα και του Σαράφη, που διέλυε τη Λέγκια και τη Λυών... Που κέρδιζε, 1-0, την Μπαρτσελόνα στην Τούμπα... Κι ας λένε οι παίκτες, όπως ο Τζιώλης κι ο Σαλπιγγίδης, ότι δεν έπρεπε να βιαστούν. Δεν του ταιριάζει του ΠΑΟΚ το λεωφορείο μπροστά από την εστία. Του ταιριάζει ο κουρνιαχτός της μάχης.



Αφήστε εμάς τους γκρινιάρηδες της μιας κάποιας ηλικίας, να λέμε ότι μας πληγώνει να βλέπουμε τον ΠΑΟΚ να μην προχωρά στο "παρά τσακ". Στα πέναλτι με τη Μπάγιερν, στα πέναλτι με την Άιντραχτ, στο παιχνίδι με τον Άγιαξ, στο αποψινό παιχνίδι... Για το αποψινό θα θυμόμαστε τα σουτ του Στοχ και του Λούκας... Αλλά και τα γκολ του Αθανασιάδη και του Κατσουράνη. 



Ο ΠΑΟΚ μπορεί να περηφανεύεται ότι είδε αυτό που μόνον άλλες τρεις ελληνικές ομάδες έχουν δει: Να... τεντώνει το σεντόνι. Το είδαν ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Μπορεί να περηφανεύεται ότι η ομάδα που χτίζει έχει, σαφώς, καλύτερες προοπτικές. Και, να το θυμηθείτε, θα το αποδείξει πολύ σύντομα.