anemogennitries_1.jpg

“Πηγή άδικης επιβάρυνσης των καταναλωτών και βασική αιτία του ελλείμματος του λογαριασμού Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας είναι ο τρόπος υπολογισμού του Ειδικού Τέλους Μείωσης Εκπομπών Αέριων Ρύπων (ΕΤΜΕΑΡ)”. >>>

 

Αυτό τονίζει ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων/ Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, σε ερώτηση που κατέθεσε από κοινού με Πράσινους ευρωβουλευτές και μέλη της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας Claude Turmes  και Reinhard Bütikofer.

«Η Επιτροπή συμφωνεί ότι οι προσπάθειες αυτές [για τη μεταρρύθμιση των επιμέρους διακανονισμών τιμολόγησης και χρηματοδότησης στο σύνολο του ελληνικού ενεργειακού τομέα] πρέπει να διασφαλίζουν την ορθή αναπαράσταση και κατανομή των δαπανών ώστε να ελαχιστοποιείται η επιβάρυνση των καταναλωτών ενέργειας», απαντάει ο Επίτροπος Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας Günther Oettinger στην ερώτηση, και συμφωνώντας με το Νίκο Χρυσόγελο για την ανάγκη μεταρρύθμισης των επιμέρους διακανονισμών τιμολόγησης και χρηματοδότησης στο σύνολο του ελληνικού ενεργειακού τομέα. Και καταλήγει ότι “η Επιτροπή πρότεινε στις ελληνικές αρχές ολοκληρωμένο πρόγραμμα τεχνικής βοήθειας που θα μπορούσε να δρομολογηθεί σύντομα”.

Στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ) 2013-2016, και προκειμένου να εξαλειφθεί μέχρι το τέλος του Δεκεμβρίου του 2013 το έλλειμμα του Ειδικού Λογαριασμού για τις ΑΠΕ μέσω του οποίου αποζημιώνονται οι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ, η κυβέρνηση επέλεξε να επιβάλλει, με αναδρομική ισχύ, έκτακτη ειδική εισφορά στα φωτοβολταϊκά συστήματα από 25%-30%, και 10% στις υπόλοιπες ΑΠΕ. Ένα, τουλάχιστον, βιαστικό μέτρο δεδομένου ότι η ποσοστιαία επιβάρυνση των φωτοβολταϊκών δεν αντιστοιχίζεται δίκαια με το κόστος τους τη χρονική περίοδο που αυτά εγκαταστάθηκαν. 

Στην ερώτησή του ο Νίκος Χρυσόγελος έχει αναδείξει έναν εναλλακτικό τρόπο, που όχι μόνο αντιμετωπίζει αποτελεσματικά το έλλειμμα του λογαριασμού ΑΠΕ χωρίς να πλήττει τις ΑΠΕ αλλά ταυτόχρονα διορθώνει και την αδικία εις βάρος των καταναλωτών.

Ο εναλλακτικός τρόπος διορθώνει την υφιστάμενη στρέβλωση στον τρόπο υπολογισμού του ΕΤΜΕΑΡ. Πιο συγκεκριμένα προτείνει, το Ειδικό Τέλος Μείωσης Εκπομπών Αέριων Ρύπων (ΕΤΜΕΑΡ)” να υπολογίζεται ως η διαφορά ανάμεσα στην εγγυημένη τιμή και την Οριακή Τιμή Συστήματος (ΟΤΣ) που θα πλήρωναν οι προμηθευτές χωρίς την παραγωγή από ΑΠΕ. Σήμερα, η ΟΤΣ υπολογίζεταιμετά την ενσωμάτωση των ΑΠΕ, με αποτέλεσμα να διατηρείται τεχνητά χαμηλή. Στην τεχνητά χαμηλή ΟΤΣ συνεισφέρουν και άλλοι παράγοντες καθώς ο υπολογισμός της  δεν περιλαμβάνει άλλες πληρωμές σε συμβατικούς παραγωγούς μέσω των μηχανισμών διαθεσιμότητας ισχύος και ανάκτησης μεταβλητού κόστους, τα οποία προσθέτουν έως και 20% του κόστους συμβατικής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

Έτσι, το κακό καταλήγει να είναι διπλό και να οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο: ο καταναλωτής επιβαρύνεται άδικα το κόστος που θα έπρεπε να βαρύνει τους προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας ενώ ταυτόχρονα ο λογαριασμός ΑΠΕ καταλήγει να είναι ελλειμματικός, πράγμα που οδηγεί μεταξύ άλλων και σε περαιτέρω αυξήσεις του ΕΤΜΕΑΡ (σαν την πρόσφατη), οι οποίες επιβαρύνουν εκ νέου τους ανυποψίαστους καταναλωτές. ΟΙ τελευταίοι συνήθως αποδίδουν λανθασμένα τις αυξήσεις του ΕΤΜΕΑΡ στο μύθο των ακριβών ΑΠΕ ενώ υπάρχει μελέτη του ΙΟΒΕ που δείχνει ότι «η συνδρομή της ενίσχυσης των Α.Π.Ε. αποτελεί μέρος μόνο (περίπου το 40%) του Ειδικού Τέλους ΑΠΕ».