Το σχετικό διάταγμα περί μεταθέσεων εκπαιδευτικών εγείρει αντιδράσεις από την μεριά της ΟΛΜΕ.

Πιο συγκεκριμένα, προβλέπεται ότι οι εκπαιδευτικοί Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στο εξής θα μετατίθενται «για το συμφέρον της εθνικής οικονομίας και την ποιότητα του εκπαιδευτικού συστήματος του Δημοσίου από σχολείο σε σχολείο σε όλη την επικράτεια, ανεξαρτήτως βαθμίδας εκπαίδευσης και οργανικής θέσης, με απόφαση του υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται έπειτα από πρόταση του υπουργού, ορίζονται η διαδικασία και τα κριτήρια, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται η υπεραριθμία στο σχολείο ή στον δήμο, τα έτη προϋπηρεσίας, η οικογενειακή κατάσταση μεταξύ άλλων, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για τη διενέργεια των μεταθέσεων».

«Η υποχρεωτική μετακίνηση των εκπαιδευτικών σε όλα τα σχολεία της χώρας και σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, ανεξάρτητα από οργανική θέση και μόνο με απόφαση υπουργού, ανήκει στη δέσμη των μέτρων που διαλύουν τη δημόσια εκπαίδευση και εξαθλιώνουν τους εκπαιδευτικούς» αναφέρει η ΟΛΜΕ, η οποία καταγγέλλει «την αντιεκπαιδευτική αυτή διάταξη που μετατρέπει τους εκπαιδευτικούς σε περιπλανώμενους φαντάρους, διαλύοντας οικογένειες και εργασιακές σχέσεις».

Τον δρόμο για τη δημιουργία εκπαιδευτικών «πολυκαταστημά-
των» ανοίγει το νέο μνημόνιο. Οι διατάξεις που ψηφίστηκαν από τη Βουλή και αφορούν το υπουργείο Παιδείας δίνουν τη δυνατότητα σε ιδιωτικούς φορείς, όπως σχολεία και κολέγια, να χρησιμοποιούν τις υποδομές τους για την παροχή άλλων εκπαιδευτικών υπηρεσιών και να λειτουργούν, μεταξύ άλλων, σε αυτούς φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης και ξένων γλωσσών.

Η αναθεώρηση της νομοθεσίας προς την κατεύθυνση της απελευθέρωσης της ιδιωτικής εκπαίδευσης καταλαμβάνει τις περισσότερες σελίδες στο τμήμα του μνημονίου που σχετίζεται με θέματα παιδείας. Οι αλλαγές αφορούν πλήθος διατάξεων που διέπουν τις προϋποθέσεις ίδρυσης, αδειοδότησης και λειτουργίας επιχειρήσεων εκπαίδευσης και κατάρτισης, ενώ για πρώτη φορά επιτρέπεται η χρήση εγκαταστάσεων για παροχή διαφορετικών εκπαιδευτικών υπηρεσιών.

«Οι κτιριακές εγκαταστάσεις και το σύνολο των λοιπών υποδομών των ιδιωτικών σχολείων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, των κολεγίων, των κέντρων διά βίου μάθησης επιπέδου ένα, των κέντρων διά βίου μάθησης επιπέδου δύο και των Ιδιωτικών Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΙΙΕΚ) δύναται να χρησιμοποιούνται σε χρόνους εκτός διδακτικού ωραρίου για την παροχή άλλων υπηρεσιών εκπαίδευσης και κατάρτισης» αναφέρει χαρακτηριστικά το μνημόνιο στην παράγραφο Θ6. Με άλλα λόγια, οι προαναφερόμενες επιχειρήσεις θα μπορούν να χρησιμοποιούν τις ίδιες υποδομές για να λειτουργούν, για παράδειγμα, σχολείο τις πρωινές ώρες και κέντρο ξένων γλωσσών ή φροντιστήριο τις απογευματινές ώρες, εφόσον βέβαια έχουν για κάθε δραστηριότητα τις απαραίτητες άδειες κλπ.

Σύμφωνα με την πρώτη υποπαράγραφο του Θ6, η συστέγαση και η από κοινού προβολή ή διαφήμιση μονάδων εκπαίδευσης και κατάρτισης απαγορεύεται μόνο αν προκαλείται «σύγχυση [Ο πρόεδρος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Φροντιστών Ελλάδας, Γιάννης Βαφειαδάκης.] η ή κίνδυνος σύγχυσης η παραπλάνηση των καταναλωτών σχετικά με τον πάροχο των επί μέρους εκπαιδευτικών υπηρεσιών και το είδος, το επίπεδο και τον απονεμόμενο τίτλο των παρεχόμενων σπουδών».