Μην αφήνετε αυτό το ιριδίζων, μεταλλικό, μπλε να σας ξεγελάσει. Αυτό το αφρικανικό φρούτο που βλέπετε δεν είναι ούτε εύγευστο, ούτε θρεπτικό. Πού θα μας χρησιμεύσει; Θα... δούμε! >>>

Οι επιστήμονες του πανεπιστημίου Κέμπριτζ, με επικεφαλής τη φυσικό Σίλβια Βινιολίνι και τη βιολόγο Μπέβερλι Γκλόβερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, το "Science", το "Nature" και το "New Scientist", ανέφεραν ότι το υποσαχάριο φυτό Pollia condensata δημιουργεί το ιριδίζον μεταλλικό χρώμα των φρούτων του χάρη στην αλληλεπίδραση ανάμεσα στο φως και στη φλούδα, η οποία περιέχει διαδοχικά στρώματα μικροσκοπικών ραβδόμορφων ινών κυτταρίνης.

Οι ίνες αυτές είναι διατεταγμένες ασυμμετρικά, σαν σπειροειδείς σκάλες, σε ελαφρώς διαφορετικά διαστήματα μεταξύ τους. Ανάλογα με τη διαφορετική απόστασή τους, αντανακλούν διαφορετικά μήκη κύματος, άρα και διαφορετικά χρώματα από το φως που πέφτει πάνω τους. Κατά κύριο λόγο αντανακλούν το μπλε φως (εξ ου και το βασικό χρώμα των φρούτων), όμως παράλληλα αντανακλούν και άλλα διαφορετικά τμήματα του φάσματος του ορατού φωτός, όπως το κόκκινο και το πράσινο. Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια φωτεινή ιριδίζουσα μεταλλική χρωματική αίσθηση ουράνιου τόξου με χρωματικούς κόκκους, που σε ένα βαθμό θυμίζει τους πίνακες των γάλλων πουαντιλιστών ζωγράφων του 19ου αιώνα, όπως ο Σερά.
Μολονότι ορισμένα είδη του ζωικού βασιλείου όπως οι πεταλούδες, τα σκαθάρια και τα παγώνια διαθέτουν τέτοια ιριδίζοντα χρώματα, χωρίς να έχουν χρωστικές ουσίες στο δέρμα τους, κάτι ανάλογο ήταν άγνωστο έως τώρα στα φυτά. Σύμφωνα με τη Μπέβερλι Γκλόβερ, η ανακάλυψη του εν λόγω ασυνήθιστου φυτού αποτελεί ένα όμορφο παράδειγμα συγκλίνουσας εξέλιξης ανάμεσα στα ζώα και τα φυτά. Το χρώμα του Pollia condensate είναι πιθανό ότι έχει αναπτυχθεί εξελικτικά για να προσελκύει πουλιά και έντομα, τα οποία μετά θα διασπείρουν τους σπόρους του στη φύση.

Οι ερευνητές προσδοκούν να εμπνευστούν από το παράδειγμα της φύσης και να χρησιμοποιήσουν τη φθηνή κυτταρίνη των φυτών για να δημιουργήσουν νέα μη τοξικά νανο-υλικά με «δομικό» χρώμα, που δεν θα ξεθωριάζουν και θα έχουν διάφορες βιομηχανικές εφαρμογές, ως χρωστικές ουσίες τροφίμων, στα καλλυντικά, στη βιομηχανία χαρτιού, στα χαρακτηριστικά ασφαλείας των χαρτονομισμάτων κ.α. Ήδη εταιρίες όπως η L’Oreal και η BMW έχουν δείξει ενδιαφέρον για τέτοια δομικά λαμπερά χρώματα.