Ας μας επιτραπεί η αντιγραφή, ειδικά για ένα τέτοιο θέμα. Γιατί σήμερα το πρωί, “έφυγε” από κοντά μας, ο Δημήτρης Γουσίδης. Ο δημοσιογράφος. Ο πρόεδρος. Το κείμενο που ακολουθεί είναι του Γιάννη Καμήλαλη, με τον οποίο συνεργάστηκαν στον Αγγελιοφόρο: >>>

 

Μέρες δημιουργίας

Τελευταίες μέρες του Αυγούστου του 1996. Ενα τηλεφώνημα, ενα νέο ξεκίνημα μια νεα εφημερίδα...

Ο Δημήτης Γουσίδης μου έκανε το τηλεφώνημα."Ελα να δουλέψεις μαζί μας, βγάζουμε εφημερίδα" μου είπε γρήγορα και κλείσαμε ραντεβού για τη συμφωνία.

Στη συνάντηση δε χρειάστηκε να πούμε πολλά.. Σχεδόν αμέσως ξεκινήσαμε τα... δοκιμαστικά.

Σε ένα διαμέρισμα στη Μητροπόλεως, με πολλούς νέους δημοσιογράφους  "χτίστηκε¨' και μετατράπηκε σε πραγματική εφημερίδα ο "Αγγελιοφόρος".

Στις 3 Σεπτεμβρίου στα περίπτερα έκανε την πρώτη της εμφάνιση με πλούσια ύλη η εφημερίδα που κάλυψε το κενό που είχε αφήσει το πραδοσιακό συγκρότημα του Βελλίδη.

Και αυτο ήταν το σημαντικότερο της ιδέας που είχε και υλοποίησε ο Γουσίδης. Να  μη μείνει χωρίς εφημερίδα η Θεσσαλονίκη. Ηξερε καλά ότι εάν δεν κυκλοφορούσαν τοπικές εφημερίδες, οι αθηναϊκές θα κάλυπταν γρήγορα τις ανάγκες των ντόπιων αναγνωστών. 

Σε εκείνες τις μέρες γύρισα αυτό το πρωϊνό της Πέμπτης όταν ήρθε το μαύρο μαντάτο.

Ο Δημήτης Γουσίδης, ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ, "εφυγε". Ηξερα  για το πρόβλημα της υγείας του.   Δεν πίστευα ότι τα πράγματα θα έφταναν  στο τέλος τόσο γρήγορα. Νά 'ναι γεροί ο γιός του Κωνταντίνος και οι άνθρωποί του να τον θυμούνται. Εγώ πάντα, και γι΄αυτό που πρόσφερε στο Τύπο της Θεσσαλονίκης, τον "Αγγελιοφόρο".  

ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΜΗΛΑΛΗΣ