Ένα απλό θύμα των συνεπειών του μνημονίου και των συνεχών περικοπών, η συνταξιούχος Αντωνία Κ., μιλά στο salonicanews.com, εξιστορεί την επαγγελματική της πορεία και υπογραμμίζει: "Δούλεψα 37 χρόνια για να ζήσω, στο τέλος, με αξιοπρέπεια -κι όχι με ζητιανιά"... >>>

Μέσα σε ένα κλίμα καυτών κινητοποιήσεων σε Ισπανία, Πορτογαλία και Ιταλία και με το φάσμα των νέων περικοπών σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα να διαφαίνεται ως παραπάνω από βέβαιο για το νέο έτος, η ολιγόλογη συνέντευξη μιας απλής γυναίκας 57 ετών, χωρισμένης , συνταξιούχου, με 37 χρόνια συνεχούς εργασίας και με ένα ενήλικο παιδί θα ήταν πιο ενδιαφέρουσα από οποιανδήποτε ανάλυση κάποιου περισπούδαστου οικονομολόγου...

Πείτε μας καταρχήν, λίγα λόγια για την επαγγελματική σας πορεία αυτά τα 37 χρόνια.
Άρχισα να εργάζομαι στα 14 μου, σε μια βιοτεχνία ρούχων, που τότε υπήρχαν πολλές στην Θες/νίκη, για έξι μήνες. Έφυγα από εκεί γιατί ήταν μακριά από το σπίτι μου. Τότε η συγκοινωνία  ήταν σχετικά αραιή και αργή, εγώ έμενα στον Εύοσμο  και η βιοτεχνία ήταν στον Φοίνικα και έπρεπε να σηκώνομαι από τα άγρια χαράματα για να προλάβω το λεωφορείο. Μετά από τρεις μέρες(!) βρήκα δουλειά σε ένα εργαστήρι ζαχαροπλαστικής στον Εύοσμο. Βλέπεις τότε (δεκαετίες ‘60-΄70) εμείς διαλέγαμε τις δουλειές που μας άρεσαν και όχι η δουλειά εμάς! Εκεί έμεινα 5 χρόνια αργότερα, για ένα χρόνο, δούλεψα σε ένα άλλο εργαστήριο ζαχαροπλαστικής στην Αριστοτέλους και μετά για τα υπόλοιπα 32 χρόνια στην ΒΙΟΚΑΛ.

Πόσα συντάξιμα χρόνια έχετε συνολικά; η σύνταξη που παίρνετε είναι ανάλογη αυτών των χρόνων;
Έχω 37 συντάξιμα χρόνια συνολικά, συνεχούς εργασίας και με μία σύνταξη 1200 ευρώ, που αρχικά ήταν 1750.

Πόσο σας έπληξαν οι μειώσεις των συντάξεων λόγω μνημονίων;
Τι να σου πω! Με 1200 ευρώ σύνταξη που κάθε μήνα λίγο - λίγο κόβεται . Με ένα στεγαστικό 400 ευρώ το μήνα και με δύο ακόμα δάνεια, 320 ευρώ το καθένα  το μήνα και επιπλέον έκτακτες εισφορές στην εφορία, μιας και το αφορολόγητο είναι στα 5000 ευρώ, ζήσε εσύ με 100 - 200 ευρώ το μήνα!

Δεν έχετε βοήθεια από το παιδί σας, από τους συγγενείς σας;
Ο γιος μου είναι άνεργος! Κυρίως όμως, λόγω χαρακτήρα, μου είναι αποκρουστική η ιδέα να στηρίζομαι στους γύρω μου, άλλωστε δούλεψα 37 χρόνια από μικρή για να ζήσω στο τέλος με αξιοπρέπεια και όχι ως  ζητιάνα!
Ιωάννης  Αλεξανδρόπουλος