Τρεις θεσμικές παρεμβάσεις και οκτώ συγκεκριμένα μέτρα προτείνει ο πρώην υπουργός Οικονομικών Αλέκος Παπαδόπουλος για την κατάρτιση ενός «δεκαετούς προγράμματος 2020», που θα οδηγήσει τη χώρα στην έξοδο από την κρίση.  >>>

Ο κ. Παπαδόπουλος μίλησε το μεσημέρι στο πλαίσιο του συνεδρίου Η Ηγεσία ενάντια στην κρίση – Δημόσια Ιδιωτική Συνεργασία για την Ανάπτυξη που διοργανώνει το Επιχειρηματικό Συμβούλιο για τη ΝΑ. Ευρώπη.
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών εκτίμησε ότι η Ελλάδα θα ζήσει για πολλά χρόνια υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο  και κατηγόρησε τις πολιτικές παρατάξεις ότι δεν έχουν υπερασπιστεί το πρόγραμμα προσαρμογής αλλά πολιτικολογούμε με άξονα τις αντιδράσεις τους στο μνημόνιο. Όπως εκτίμησε, όλα θα κριθούν εντός του 2012 – 2013. Το πρόγραμμα, τόνισε ο κ. Παπαδόπουλος, δεν εφαρμόστηκε κυρίως επειδή κυβέρνηση και αντιπολίτευση υποδύονταν ότι το υλοποιούν.
Ο κ. Παπαδόπουλος τόνισε ότι αμέσως μετά τις εκλογές θα πρέπει η κυβέρνηση να προχωρήσει σε επώδυνες περικοπές τεράστιας έκτασης και  βάθους στο δημόσιο τομέα. Πρότεινε μάλιστα συγκεκριμένα μέτρα και τη συγκρότηση μιας στρατηγικής βάθους για την αντιμετώπιση της κρίσης και να αποκτήσει εθνικό προσανατολισμό. 
Ορισμένα από τα ειδικά μέτρα που πρότεινε ο κ. Παπαδόπουλος για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι η συνταγματική απαγόρευση παραγωγής δημοσιονομικών ελλειμμάτων δικαίωμα άσκησης βέτο στον Υπουργό Οικονομικών, την κατάργηση του ελεγκτικού συνεδρίου και η κατάργηση του νόμου υπέρ τρίτων. 
Για την επιτυχία του σχεδίου, ο κ. Παπαδόπουλος θέτει τις ακόλουθες τρεις προϋποθέσεις:
1. Διαρκής, αταλάντευτος και ισχυρός πολιτικός βολονταρισμός (βουλησιαρχία), για την πειθαρχημένη και συντεταγμένη εφαρμογή του προγράμματος εξόδου της χώρας από την κρίση.
2. Το πρόγραμμα αυτό θα είναι αδύνατο να εφαρμοστεί εάν δεν υιοθετηθεί και ως επιχειρησιακό πρόγραμμα συγκροτημένο, σε υποπρογράμματα, που θα αντιστοιχούν σε κάθε μέτρο, δράση και μεταρρύθμιση που περιέχεται σε αυτό.
3. Αξιοποίηση της τεχνοκρατικής γνώσης. Ο κ. Παπαδόπουλος πιστεύει ότι είναι αδύνατο η σημερινή δημόσια διοίκηση στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται να μπορέσει να ανταποκριθεί στην πολυπλοκότητα αυτών των επιμέρους ειδικών προγραμμάτων οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Απαιτούνται παρακαμπτήριοι δρόμοι (bypass) και δομές έξω από την κλασική δημοσιοϋπαλληλία. Προτείνει, μάλιστα, τη συγκρότηση Ομάδων Διοίκησης Εργου για κάθε ειδικό υποπρόγραμμα ή μέτρο ή έργο που απαιτείται και περιλαμβάνεται στο Σχέδιο 2020.
Επίσης, ο πρώην υπουργός Οικονομικών προτείνει να ληφθούν τα εξής οκτώ συγκεκριμένα και πρακτικά μέτρα:
1. Να προωθηθεί, μέσω αναθεώρησης, ειδική συνταγματική απαγόρευση παραγωγής δημοσιονομικών ελλειμμάτων.
2. Να καθιερωθεί συνταγματικό προνόμιο στον υπουργό Οικονομικών για δικαίωμα βέτο επί των δαπανών στο σύνολο της διοίκησης του κράτους.
3. Να καταργηθούν όλοι οι φόροι υπέρ τρίτων.
4. Να ανατεθεί, παράλληλα με τις εφορίες, ο φορολογικός έλεγχος των εταιριών που τηρούν βιβλία γ’ κατηγορίας σε πιστοποιημένα ιδιωτικά ελεγκτικά όργανα.
5. Να συσταθεί σύγχρονος, αυτόνομος Οργανισμός Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων. Για να παύσει η είσπραξη των εσόδων να είναι το πάρεργο των εφοριών.
6. Να δημιουργηθεί άμεσα αυτοτελές Σώμα Οικονομικών Επιθεωρητών, το οποίο θα διενεργεί ουσιαστικούς ελέγχους σκοπιμότητας των δαπανών στο σύνολο του κράτους.
7. Να καταργηθεί το Ελεγκτικό Συνέδριο ως δικαστήριο και να μετατραπεί σε σύγχρονη, ευέλικτη, ανεξάρτητη ελεγκτική αρχή, όπως σ’ άλλες χώρες.
8. Να καταργηθούν τα προνόμια του δημόσιου τομέα και να προσαρμοστούν τα δεδομένα της λειτουργίας του προς αυτά του ιδιωτικού τομέα. Δεν μπορεί άλλο να σηκώσει ο ιδιωτικός τομέας τα «κεκτημένα» του δημόσιου.