«Πέρα από τα όρια του βλέμματος» τιτλοφορείται η έκθεση που εγκαινιάζεται στις 8.30 μ.μ. στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης (Αποθήκη Β1, Λιμάνι). >>>
Περιλαμβάνει έργα των Caroline May, Φωτεινής Παπαχατζή, Μαρίας Πασχαλίδου.
Πρόκειται για τρία αυτόνομα, ανεξάρτητα μεταξύ τους πρότζεκτ τα οποία προβάλλονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, χρησιμοποιούν τη φωτογραφία ως βασικό μέσο, αλλά διευρύνουν τόσο τεχνικά, όσο και εννοιολογικά τα εκφραστικά της όρια. Επιμελητές της έκθεσης είναι η Συραγώ Τσιάρα, Προϊσταμένη-Επιμελήτρια του ΚΣΤΘ και η Δόμνα Γούναρη, Επιμελήτρια του ΚΣΤΘ.
Στην κεντρική αίθουσα του ΚΣΤΘ εκτείνεται η διαδραστική φωτογραφική εγκατάσταση με τίτλο Αυθαιρεσία της εικαστικού Μαρίας Πασχαλίδου. (Ηχητική σύνθεση/ηχητική εγκατάσταση: Μανώλης Μανουσάκης.  Προγραμματισμός και ανάπτυξη λογισμικού: Μαρίνος Κουτσομιχάλης).
Όπως σημειώνει η ίδια η καλλιτέχνης, η Αυθαιρεσία επιχειρεί να εξερευνήσει τον χώρο ανάμεσα στο ‘τυχαίο’, το ‘μη τυχαίο’ ή και το ‘ατυχές’, την επιλογή και το σχεδιασμό τους, μέσα από επαναλαμβανόμενες πράξεις αφήγησης και συσχετισμών λόγου, φωτογραφικής εικόνας και ήχου. Το έργο εμπνέεται από, αλλά και κινείται στον εύθραυστο όσο και απρόβλεπτο χώρο μεταξύ λόγου και εικόνας, έτσι όπως αυτός καταγράφεται στο έργο/βιβλίο της Louise Bourgeois He disappeared into complete silence. Ένα ειδικά σχεδιασμένο ηλεκτρονικό πρόγραμμα δίνει την δυνατότητα στους θεατές να διαδράσουν με φράσεις, παραφράσεις και λέξεις-κλειδιά που συνοδεύουν κάθε προβαλλόμενη φωτογραφική εικόνα, συμμετέχοντας έτσι σε ένα παιχνίδι εξερεύνησης της ‘επιλογής’, της ‘τυχαίας επιλογής’, της ‘αναγκαιότητας’, της ‘αναποφασιστικότητας’ ή και της ‘αδιαφορίας’.
Στο ισόγειο, περιμετρικά της κεντρικής αίθουσας, εκτίθεται η φωτογραφική σειρά με τίτλο The Killing Pictures της Caroline May. Η τελευταία δουλειά της φωτογράφου πρωτοπαρουσιάστηκε τον περασμένο Ιούνιο στο Μουσείο Φρόυντ του Λονδίνου και εστιάζει στους ομοφοβικούς φόνους οι οποίοι διεπράχθησαν σε αρκετά πάρκα του Λονδίνου την τελευταία δεκαετία. Η συγκεκριμένη σειρά φωτογραφιών επικεντρώνεται σε θέματα αναπαράστασης σχετικά με την συλλογική μνήμη, την υποταγή και το τραύμα, και εξετάζει τους τρόπους με τους οποίους η φωτογραφία ως μέσω μπορεί να κατασκευάσει την ιστορία.
Τέλος, στον πρώτο όροφο του ΚΣΤΘ παρουσιάζεται το πρότζεκτ σε εξέλιξη της Φωτεινής Παπαχατζή με τίτλο Elevador, μια καταγραφή των προσωπικών ιστοριών, των συνθηκών διαβίωσης και των διαπροσωπικών σχέσεων των εκδιδόμενων γυναικών στην πόλη Σαλβαδόρ ντε Μπαΐα της βορειοανατολικής Βραζιλίας.
Η προβολή των βίντεο και οι σειρές των φωτογραφιών που συνθέτουν την συγκεκριμένη εγκατάσταση σύμφωνα με την δημιουργό πραγματεύονται θέματα επιλογής, σεξουαλικότητας, μίντια, φύλου και ηλικίας, στην πορνεία, σε έναν συγκεκριμένο χώρο. Ο χώρος ορίζεται πραγματικά και συμβολικά από το Elevador Lacerda στο Σαλβαντόρ της Bahia στην Βόρεια Βραζιλία, μια σιδερένια μοντερνιστική κατασκευή ύψους 72μ., κατασκευής 1873. To Σαλβαδόρ, πρωτεύουσα της Bahia, είναι μια πόλη χτισμένη πάνω σε ένα βράχο, που βλέπει στη θάλασσα. Η απότομη πλαγιά χωρίζει τη πόλη σε δύο μέρη, στη Cidade Alta και στη Cidade Baixa, την Πάνω Πόλη και την Κάτω Πόλη. Οι δύο πόλεις ενώνονται, πραγματικά και μεταφορικά, με το Elevador Lacerda, την 'γέφυρα' του σήμερα η οποία φιλοξενεί δύο ασανσέρ που εξυπηρετούν το κοινό.