Βρέθηκαν μια μέρα στη κόλαση ένας Έλληνας, ένας Αμερικάνος κι ένας Ινδός. Τους συναντάει ο διάβολος και τους λέει: >>>


- Σε όσους έρχονται εδώ δίνω μία ευκαιρία να μεταφερθούν στον παράδεισο. 
Και βγάζει ένα τεράστιο μαστίγιο... λέγοντας: 
- Όποιος θα αντέξει τρία χτυπήματα χωρίς να φωνάξει, θα πάει στον παράδεισο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για ασπίδα ό,τι θέλετε. 
Πρώτος πηγαίνει ο Αμερικανός. 
- Τί θα έχεις για ασπίδα; ρωτάει ο διάβολος. 
Ο Αμερικάνος σηκώνει μια τεράστια πέτρα και λέει: 
- Θα χρησιμοποιήσω αυτή την πέτρα! Είμαι έτοιμος! 
Σηκώνει ο διάβολος το μαστίγιο, χτυπάει μια και φεύγει η πέτρα. Χτυπάει δεύτερη και ουρλιάζει σαν τρελός ο Αμερικάνος, οπότε χάνει την ευκαιρία να πάει στον παράδεισο. 
Στη συνέχεια ήταν σειρά του Ινδού. 
- Τί θα έχεις για ασπίδα; τον ρωτάει ο διάβολος. 
- Τίποτα, λέει ο Ινδός. Έκανα πενήντα χρόνια γιόγκα και δε νιώθω καθόλου πόνο! 
Στο πρώτο χτύπημα ο Ινδός ήταν ατάραχος. Στο δεύτερο έκανε κάποιους μορφασμούς και στο τρίτο χτύπημα λίγο περισσότερους. Αλλά δεν έβγαλε κουβέντα από το στόμα του! 
- Να πάρει, λέει ο διάβολος, πρώτη φορά αντέχει κάποιος τρία χτυπήματα. Λοιπόν, είσαι ελεύθερος να πας στον παράδεισο. Το αξίζεις. 
- Όχι, λέει ο Ινδός. Θέλω να μείνω και να δω. Σε όλα τα ανέκδοτα ο Έλληνας τη βγάζει καθαρή. Θέλω να δω τώρα πώς θα ξεμπερδέψει! 
- Εντάξει, μείνε να βλέπεις, του λέει ο διάβολος. 
Έρχεται λοιπόν η σειρά του Έλληνα και τον ρωτάει: 
- Εσύ τί θα χρησιμοποιήσεις για ασπίδα; 
Και απαντάει ο Έλληνας: 
- Τον Ινδό!