Τα "πραγματικά συνταρακτικά" γεγονότα του 2012 αποδείχτηκαν ορόσημο για τον αγώνα υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με τους διαδηλωτές να έρχονται σε αντιπαράθεση με κυβερνήσεις θέλοντας να δείξουν ότι η αλλαγή μπορεί γίνει πραγματικότητα, επισημαίνει η Διεθνής Αμνηστία στην ετήσια έκθεσή της. >>>"Στην αρχή του 2012 τίποτε δεν έδειχνε πως η χρονιά αυτή θα είναι η χρονιά της δράσης", τόνισε ο γενικός γραμματέας της οργάνωσης Σαλίλ Σέτι. 
Βέβαια, η αρχική ενθουσιώδης στήριξη στα κινήματα διαμαρτυρίας στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή δεν έφεραν δραστικές ενέργειες αφού οι πολιτικοί που εκπροσωπούν τις "αποτυχημένες ηγεσίες" αντιμετώπισαν τις διαδηλώσεις με "ωμότητες ή αδιαφορία", υπογράμμισε ο Σέτι.
Στην έκθεση με θέμα την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε 155 χώρες, η Διεθνής Αμνηστία επισημαίνει πως είναι επιτακτική ανάγκη το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο να διεξάγει έρευνα για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στη Συρία. 
Σε 91 χώρες, η οργάνωση καταγράφει συγκεκριμένους περιορισμούς στην ελευθερία του λόγου και τονίζει πως τα βασανιστήρια και η κακομεταχείριση συνεχίζονται σε τουλάχιστον 101 χώρες σε όλον τον κόσμο. 
Ειδικά η Διεθνής Αμνηστία επικρίνει το Αζερμπαϊτζάν για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και επισημαίνει ότι δεν έχει σημειωθεί καμία αλλαγή σε χώρες όπως το Τουρκμενιστάν και το Ουζμπεκιστάν.
Στην υποσαχάρια Αφρική που η Αραβική Άνοιξη είχε ιδιαίτερη απήχηση στους λαούς, υπερβολική βία ασκήθηκε στους διαδηλωτές σε χώρες όπως η Αγκόλα, η Σενεγάλη και η Ουγκάντα. 
Οι κοινωνικές διαμαρτυρίες ενισχύθηκαν στις χώρες της Αμερικής, όπου οι διαδηλωτές συγκρούστηκαν με "ισχυρά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα". 
Ακτιβιστές δέχτηκαν απειλές ή έχασαν τη ζωή τους σε χώρες όπως η Βραζιλία, το Μεξικό και η Κολομβία, επισημαίνει η Αμνηστία. 
Το 2011, η Κίνα ήταν ανάμεσα στις χώρες που "έριξαν το μεγαλύτερο βάρος τους στην καταστολή των διαδηλώσεων", αναφέρεται στην έκθεση.