Mitropanos_02Δεκαετία του 80 ήταν… Ροκάς εγώ, απέφευγα τα λαϊκά κέντρα, όπως ο διάβολος το λιβάνι. Με πήγαν σηκωτό στη “Θεσσαλονικιά”, να δούμε και να ακούσουμε Μητροπάνο… >>>

 

Κρατιόμουν μακριά από τέτοια ακούσματα… Πού να ήξερα πως ο Μητροπάνος ήταν πιο ροκ από πολλούς ρόκερ…

Με τα ζόρια με βάλαν στο αυτοκίνητο, με τα ζόρια –σχεδόν σπρώχνοντας- με βάλαν στο “μαγαζί”. Σκοτάδι, μεγάλος χώρος, φώτα στην πίστα, τραγουδούσε μια “δεύτερη” με μίνι ανοιχτό στο μπούστο με βάτες στιλ “ιππότης της αποκάλυψης”, ήταν ακόμη νωρίς για το “πρώτο όνομα”. Τα τραπέζια, όμως, φίσκα…

Κάπου στη μέση καθόμασταν, οι άλλοι παρήγγειλαν ουίσκι με συνοδευτικά (μπουκάλι) κι εγώ ξεκαθάρισα ότι αν φέρουν τη λουλουδού στο τραπέζι την έχω κάνει. Δε μου χάλασαν χατίρι.

Γύρω στα μεσάνυχτα, βγήκε στην πίστα ο Μητροπάνος κι άρχισε να τραγουδά. Μισή ώρα αργότερα είχα παραδεχτεί πως “έχει ωραία φωνή” κι ότι τα τραγούδια του μόνο σκυλάδικα δεν ήταν…

Σηκώθηκα να πάω στην τουαλέτα. Με το ζόρι ακουγόνταν η μουσική εκεί. Σε κάποια στιγμή ησυχία. Μια φωνή μόνον ακουγόταν, πεντακάθαρα. Τρυπούσε τους τοίχους. Μαγεύτηκα. Γύρισα τρέχοντας στην αίθουσα.

Στη σκηνή ο Μητροπάνος, στα γόνατα, να ΄χει πετάξει το μικρόφωνο σε μια γωνιά, να τραγουδά όλο νταλκά. Οι μουσικοί είχαν παρατήσει τα τέλια κι άκουγαν. Μυσταγωγία. Όλο το μαγαζί σκασμός! Σεβασμός. Κι η φωνή του, απίστευτα υπέροχη, ουράνια.

Ναι ρε! Αυτό ήταν ροκ κατάσταση!

Στο καλό Δημήτρη Μητροπάνο. Να ΄ναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει. Έφυγες έναν χρόνο μετά το Μανώλη Ρασούλη (που τόσο σ’ εκτιμούσε) και τον Νίκο Παπάζογλου. Θα κάνετε καλή παρέα εκεί πάνω…

Δ.Ι.Ασπροπούλης

Υ.Γ. Δυστυχώς, δεν υπάρχει βίντεο από εκείνη την εμφάνιση. Έκλεψα, όμως, δυο από ζωντανές του εμφανίσεις. Είναι ενδεικτικά…