Οι εργαζόμενοι σε νυχτερινές βάρδιες, οι οποίοι κοιμούνται λίγο και σε λάθος ώρες της ημέρας, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο διαβήτη και παχυσαρκίας. Αυτό υποστηρίζει αμερικανική επιστημονική έρευνα, που έρχεται να επιβεβαιώσει ότι η νυχτερινή εργασία διαταράσσει το βιολογικό μας «ρολόι». >>>

 

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του Νοσοκομείου Brigham and Women's Hospital, με επικεφαλής τον νευροεπιστήμονα δρ. Όρφιου Μπάξτον, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο ιατρικό περιοδικό "Science Translational Medicine", σύμφωνα με το BBC, έκαναν πειράματα με 21 άτομα και διαπίστωσαν ότι οι αλλαγές στον φυσιολογικό κύκλο του ύπνου - ξύπνιου, οδηγούσαν σε σταδιακή αδυναμία του σώματος να ελέγξει το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα. Μάλιστα μερικοί συμμετέχοντες στην έρευνα εμφάνισαν πρώιμα συμπτώματα διαβήτη μέσα σε λίγες μόνο εβδομάδες.

Αρχικά τα «πειραματόζωα» κοιμούνταν έως δέκα ώρες τα βράδια. Στη συνέχεια όμως και επί τρεις εβδομάδες οι ερευνητές σκοπίμως διατάραξαν τον ύπνο και το βιολογικό «ρολόι» τους. Η διάρκεια της ημέρας επιμηκύνθηκε στις 28 ώρες με τεχνητό τρόπο, ενώ οι συμμετέχοντες επιτρεπόταν να κοιμηθούν ακανόνιστα μόνο για εξήμισι ώρες (ισοδύναμες με 5,6 ώρες στην κανονική 24ωρη μέρα).

Τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα αυξήθηκαν σημαντικά και όπως διαπιστώθηκε, ο οργανισμός των συμμετεχόντων άρχισε να μειώνει το επίπεδο της ινσουλίνης (της ορμόνης που παράγεται από το πάγκρεας και φυσιολογικά ελέγχει το επίπεδο του σακχάρου), με συνέπεια να αυξάνεται το σάκχαρο. Μερικοί εθελοντές είχαν τόσο υψηλά επίπεδα σακχάρου μετά το φαγητό τους, που χαρακτηρίσθηκαν προ-διαβητικοί.

Παράλληλα, αυξήθηκε ο κίνδυνος αύξησης του βάρους, καθώς επιβραδύνθηκε ο ρυθμός του μεταβολισμού κατά 8% κατά μέσο όρο. Αυτή η επιβράδυνση «μεταφράζεται» σε αύξηση του βάρους κατά 5,5 κιλά περίπου σε διάστημα ενός έτους. Μόνο με αλλαγή των διατροφικών συνηθειών και περισσότερη σωματική άσκηση θα μπορούσε να αντισταθμιστεί αυτή η τάση για παχυσαρκία.

Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση: http://stm.sciencemag.org content/4/129/129ra43