Πικρία και προβληματισμός επικρατεί στους καταναλωτές της Θεσσαλονίκη. Η οικονομική κρίση έχει κάνει τους πολίτες να προμηθεύονται τα απολύτως απαραίτητα και μην προβαίνουν σε αγορές. >>>

Η φτώχεια,η ανεργία και οι μισθοί πείνας όπως δηλώνει κατά γενική ομολογία το σύνολο των καταναλωτών τους έχει φέρει δυστυχία χωρίς να σκέφτονται καθόλου την διασκέδαση αλλά την επιβίωση.
Προβληματισμό και ανησυχία προκαλεί η προτίμηση μεγάλου ποσοστού των καταναλωτών κυρίως στους νέους στην άκρα δεξιά και την Χρυσή Αυγή για τις προσεχείς εκλογές.

''Οι συνταξιούχοι''
Στην πλατεία Δικαστηρίων σε ένα παγκάκι δίπλα στο άγαλμα του Ελευθέριου Βενιζέλου κάθονται δύο ηλικιωμένοι.Ο κ. Μιχάλης και ο κ. Γιώργος συνταξιούχοι αγρότες κάθονται και συζητούν για την πολιτικοί αλλά και για τα προβλήματα της χώρας γενικότερα.
Ο κ Μιχάλης 67 ετών δούλευε σε όλη του τη ζωή στα χωράφια και όπως δηλώνει δούλευε για το τίποτα''Το λυπηρό δεν είναι τόσο η οικονομική κατάσταση αλλά η κακή ψυχολογία που επικρατεί'' δηλώνει με λύπη ο κ.Μιχάλης. Σε ερώτηση για το πώς πέρασε το φετινό Πάσχα δηλώνει: 
'' Ίσως ήταν το χειρότερο Πάσχα μετά και την Χούντα.Το τραπέζι του Πάσχα ήταν λιτό χωρίς πολλά αλλά τα απολύτως απαραίτητα,βλέπεις όταν δεν έχεις καλά καλά για τα φάρμακα σου δεν μπορείς να  ζητάς πολλά είναι αδύνατο''. 
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο κ.Γιώργος 69 ετών και μιλά με σκληρά λόγια για τους πολιτικούς της χώρας: ''Θυμώνω και ταυτόχρονα λυπάμαι γιατί δεν μπορώ να βοηθήσω τα παιδιά μου.Βλέπεις όταν παίρνω 300 ευρώ σύνταξη και τα 150 τα δίνω σε φάρμακα και τα υπόλοιπα σε λογαριασμούς και είδη πρώτης ανάγκης δεν μπορείς να ζήσεις''. Και ο κ.Γιώργος συμφωνεί με τον φίλο του πώς είναι ίσως το χειρότερο Πάσχα της μεταπολίτευσης.
Οι δύο συνταξιούχοι δηλώνουν απαισιόδοξοι για το μέλλον μετά και τις εκλογές παρόλα αυτά ελπίζουν σε ένα καλύτερο μέλλον όχι για τους ίδιους αλλά για τα παιδιά και τα εγγόνια τους.


''Ο πτυχιούχος άνεργος''
Προχωρώντας λίγο παρακάτω συνάντησα ένα νεαρό. Ο Γιώργος 28 χρονών έψαχνε όλη μέρα για δουλειά ρωτούσε παντού αλλά δεν έβρισκε ανταπόκριση. Απόφοιτος του Α.Π.Θ του τμήματος των οικονομικών αγανακτισμένος με την όλη κατάσταση τονίζει: 
''Είμαι απογοητευμένος σπούδαζα τόσα χρόνια,για να βγω στην κοινωνία ως κάτι για να βρω μια δουλειά να μπορώ να ζήσω.Τίποτα όμως.'' 
Ο Γιώργος δεν τα βγάζει πέρα μόνος και προσπαθεί με δουλειές του ποδαριού και τη βοήθεια της οικογένειας του ''Αν δεν ήταν και η οικογένεια μου θα ήμουν στο δρόμο''δηλώνει. 
Όσον αφορά τον εαυτό του ως καταναλωτή και πώς ήταν γι αυτόν το Πάσχα που πέρασε γέλασε και απάντησε: ''Έχω ξεχάσει πως είναι να βγαίνεις για ποτό το βράδυ και να αγοράζεις καινούργια  παπούτσια και ρούχα.Παλεύω για τα απαραίτητα και στο μυαλό μου είναι ήδη η φυγή στο εξωτερικό για ένα καλύτερο αύριο,βλέπεις η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της.''

Ας απαντήσουν οι πολιτικοί
Η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της δηλώνει ο Γιώργος και ίσως ακούγεται κλισέ και χιλιοειπωμένο αλλά τι μπορείς να πεις σε ένα άνθρωπο που σπούδαζε τόσο χρόνια αποφοίτησε και δεν μπορεί να ασχοληθεί με την επιστήμη που μόχθησε για να σπουδάσει; Τι μπορεί να πει κανείς στους δύο συνταξιούχους φίλους που έχουν ζήσει τόσα και δούλευαν σε όλη τους τη ζωή για να έχουν ένα αξιοπρεπή επίπεδο διαβίωσης μόλις σταματήσουν την εργασία τους;
Να μερικά ερωτήματα που θα πρέπει να απαντήσουν οι πολιτικοί να μερικοί άνθρωποι που πρέπει να κοιτάξουν στα μάτια και να του πουν την αλήθεια και όχι πολιτικές υποσχέσεις.